Tα 3 σημεία που διαφέρει η ΔΙΠΟΛΙΚΗ από την ΜΕΤΑΙΧΜΙΑΚΗ διαταραχή

Στην καθημερινή μας κουβέντα, πολλές φορές ακούμε τον όρο «διπολικός» να χρησιμοποιείται με ευκολία – συχνά μάλιστα, λανθασμένα, για να περιγράψει κάποιον που έχει έντονες εναλλαγές διάθεσης. Ακόμη πιο συχνά, η διπολική διαταραχή συγχέεται με την οριακή (ή μεταιχμιακή) διαταραχή προσωπικότητας. Κι όμως, πρόκειται για δύο ξεχωριστές ψυχικές καταστάσεις, με διαφορετικά αίτια, πορεία και αντιμετώπιση.

Αν και έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά – όπως οι απότομες αλλαγές στη διάθεση και η παρορμητική συμπεριφορά – η κατανόηση των διαφορών τους είναι σημαντική, όχι μόνο για την ακριβή διάγνωση, αλλά και για τη σωστή υποστήριξη όσων πάσχουν.

Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM), η διπολική διαταραχή κατατάσσεται στις ψυχικές νόσους, ενώ η οριακή διαταραχή προσωπικότητας στις διαταραχές της προσωπικότητας. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι διαφέρουν στη φύση, την πορεία και τον τρόπο θεραπείας.

Ας δούμε λοιπόν τα βασικά σημεία που τις ξεχωρίζουν:

1. Ρυθμός και διάρκεια των εναλλαγών διάθεσης

Στη διπολική διαταραχή, έχουμε πιο «δομημένους» κύκλους: από επεισόδια μανίας (υπερδιέγερση, ευφορία, ή και ευερεθιστότητα) σε επεισόδια κατάθλιψης (βαθιά θλίψη, απόγνωση), με ενδιάμεσες περιόδους σταθερής διάθεσης. Οι κύκλοι αυτοί μπορεί να διαρκούν από λίγους μήνες μέχρι και χρόνια.

Στην οριακή διαταραχή, αντίθετα, οι εναλλαγές διάθεσης είναι αστραπιαίες – μπορεί να αλλάζουν μέσα σε λίγα λεπτά ή και δευτερόλεπτα. Συχνά, το άτομο βιώνει πολλές έντονες αλλαγές διάθεσης μέσα στην ίδια μέρα. Ακόμη και σε σύγκριση με την ταχείας εναλλαγής διπολική διαταραχή, οι μεταβολές στην οριακή διαταραχή είναι πιο γρήγορες και απρόβλεπτες.

2. Τι πυροδοτεί τις αλλαγές

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η αιτία των εναλλαγών. Στη διπολική διαταραχή, η διάθεση αλλάζει ανεξάρτητα από εξωτερικά γεγονότα – είναι εσωτερική, βιολογική. Αντίθετα, στην οριακή διαταραχή, οι αλλαγές διάθεσης συνδέονται άμεσα με διαπροσωπικά ερεθίσματα – συχνά με φόβο εγκατάλειψης ή απόρριψης.

3. Η συναισθηματική εμπειρία

Τα άτομα με οριακή διαταραχή βιώνουν συχνά συναισθηματικές ακρότητες, με έντονα ξεσπάσματα θυμού, απελπισίας ή προσκόλλησης. Η διάθεσή τους αλλάζει εμφανώς και γρήγορα. Στη διπολική διαταραχή, οι συναισθηματικές μεταπτώσεις είναι πιο εκτεταμένες σε διάρκεια, και μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων – από θρίαμβο και δημιουργικότητα μέχρι βαρύ ψυχικό πόνο.

Κλείνοντας, η σωστή διάγνωση είναι κρίσιμη – όχι μόνο για την κατανόηση της ψυχικής κατάστασης, αλλά και για την αποτελεσματική θεραπεία. Η διπολική διαταραχή και η οριακή διαταραχή προσωπικότητας έχουν τις δικές τους προκλήσεις, αλλά με την κατάλληλη υποστήριξη, και οι δύο μπορούν να αντιμετωπιστούν με τρόπους που βοηθούν τους ανθρώπους να ζήσουν μια πιο σταθερή και ικανοποιητική ζωή.

Αν σου γεννήθηκαν απορίες ή αναγνωρίζεις στοιχεία που σε απασχολούν, μη διστάσεις να μιλήσεις με έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Δεν είσαι μόνος/η.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Evgenia.GReek

ΚΛΙΝΟΜΑΝΊΑ ή KΛΙΝΟΦΙΛΙΑ: όλη μέρα στο κρεβάτι

Φίλες και φίλοι μου,

σήμερα θα σας εξηγήσω τι σημαίνει Κλινομανία ή κλινοφιλία.

Πρόκειται για αγχώδη διαταραχή με κύριο σύμπτωμα την ανεξέλεγκτη επιθυμία να μείνεις στο κρεβάτι. Αυτό προκαλεί δυσφορία και θλίψη, παρεμβαίνοντας σημαντικά στη ζωή του πάσχοντος. Αν και πρόκειται για μια διαταραχή από μόνη της, μπορεί επίσης να εμφανιστεί μαζί με άλλες ψυχικές διαταραχές. 

Η λέξη "κλινομανία" προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «κλίνη» - κρεβάτι, και «μανία» - τρέλα) είναι μια ψυχική διαταραχή κατά την οποία ένα άτομο βιώνει μια εμμονική επιθυμία να ξαπλώσει στο κρεβάτι.
Τα άτομα που πάσχουν από κλινομανία μπορεί να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας στο κρεβάτι, βγαίνοντας από αυτό μόνο όταν είναι απαραίτητο. Αποφεύγουν κάθε δραστηριότητα και κοινωνική επαφή, προτιμώντας να παραμείνουν οριζόντια. 

Η κλινομανία συχνά συνοδεύεται από κατάθλιψη και μπορεί να είναι σύμπτωμα άλλων ψυχικών ασθενειών.
Η αυξανόμενη εμμονή για το κρεβάτι και οτιδήποτε συνδέεται με αυτό. Για παράδειγμα, μαξιλάρια, σεντόνια, παπλώματα κ.λπ.
Η δυσκολία στο να σηκωθείτε από το κρεβάτι. Στην πραγματικότητα, κάθε φορά που το άτομο προσπαθεί, είναι σαν μια αόρατη δύναμη να το τραβάει πίσω και να το εμποδίζει να σηκωθεί.
Η εμφάνιση ξαφνικών εναλλαγών της διάθεσης. Για παράδειγμα, το άτομο αισθάνεται εκστασιασμένο όταν πρέπει να μείνει στο σπίτι (ή στο κρεβάτι) και νιώθει άσχημα όταν πρέπει να σηκωθεί.
Το αίσθημα βαθιάς άνεσης όταν το άτομο ξαπλώνει στο κρεβάτι του.
Όλο και περισσότερο, κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου του, απλά ξαπλώνει στο κρεβάτι. Προφανώς, αυτό μειώνει τον αριθμό των δραστηριοτήτων του εκτός σπιτιού και με τους φίλους ή την οικογένεια.Aπό μόνη της, η κλινομανία είναι μια αγχώδης διαταραχή. Παρόλα αυτά, αποτελεί χαρακτηριστικό και άλλων ψυχικών διαταραχών όπως η κατάθλιψη και η σχιζοφρένεια. Στην κατάθλιψη εμφανίζονται συμπτώματα όπως η ανηδονία και η απάθεια. Με τη σειρά τους, τα συμπτώματα αυτά σχετίζονται με την κλινομανία, καθώς συνεπάγονται απώλεια της επιθυμίας, της ευχαρίστησης και της προθυμίας για το άτομο να κάνει το οτιδήποτε. Έτσι, το άτομο με κατάθλιψη που παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα είναι πιο πιθανό να εκδηλώσει επίσης κλινομανία και να μείνει στο κρεβάτι για ώρες.

Οι αιτίες της κλινομανίας μπορεί να σχετίζονται με ψυχολογικό τραύμα, χρόνια κόπωση και μπορεί επίσης να είναι συνέπεια ορισμένων νευρολογικών ή ενδοκρινικών διαταραχών. 

Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή και, εάν είναι απαραίτητο, νοσηλεία. 

Η υπέρβαση της κλινομανίας απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση με τη συμμετοχή ψυχιάτρων, ψυχολόγων και την υποστήριξη των αγαπημένων προσώπων του ασθενούς.

Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι, 

τώρα που ξέρετε τα πιο συχνά συμπτώματα της κλινομανίας, θα μπορέσετε και να τα εντοπίσετε μέρα με την ημέρα στην ζωή σας και να θυμάστε:

στη ζωή σας, πάντα να κοιμάστε με ένα όνειρο και να ξυπνάτε με έναν σκοπό.
Η σκέψη μου μαζί σας.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator 

ΣΧΙΖΟΦΡΈΝΕΙΑ, η σοβαρότερη και πιο αινιγματική νόσος

    Στο φάσμα των Ψυχωτικών Διαταραχών περιλαμβάνονται εκτός της Σχιζοφρένειας Παραληρητική Διαταραχή, Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή, Βραχεία Ψυχωτική Διαταραχή, Σχιζοφρενικόμορφη Διαταραχή κά.
Πρόκειται για Ψυχωτικές Διαταραχές χρόνιες με εξάρσεις και υφέσεις.
Η Σχιζοφρένεια είναι η σοβαρότερη και πιο αινιγματική νόσος που προσβάλλει τον άνθρωπο. Η συχνότητα της σχιζοφρένειας φτάνει στο 1% του γενικού πληθυσμού ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, κοινωνικού, μορφωτικού, οικονομικού, οικογενειακού επιπέδου και κατατάσσεται στις 10 νόσους με τη μεγαλύτερη επιβάρυνση στην καθημερινή, κοινωνική και επαγγελματική λειτουργικότητα στις ανεπτυγμένες χώρες.
Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται η σχιζοφρένεια είναι μεταξύ άλλων:
α) Θετικά Συμπτώματα:

1. Διαταραχές αντίληψης (Ψευδαισθήσεις, οι ασθενείς «ακούνε φωνές»).
2. Διαταραχές σκέψης (Παραλήρημα ή παραληρητικές ιδέες π.χ. οι ασθενείς νομίζουν οτι τους κυνηγάνε).
3. Διαταραχές συμπεριφοράς ή λόγου (οι ασθενείς μιλάνε «ακαταλαβίστικα» ή συμπεριφέρονται περίεργα).
4. Ανησυχία, διέγερση, κατατονία (πρόκειται για διαβαθμίσεις της ψυχοκινητικής ανησυχίας των ασθενών).

β) Αρνητικά Συμπτώματα:
Συναισθηματική άμβλυνση ή επιπέδωση (οι ασθενείς εμφανίζουν περιορισμό στο εύρος και την ένταση της έκφρασης των συναισθημάτων τους).

1. Κοινωνική απόσυρση (οι ασθενείς αδιαφορούν για συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες).
2. Αλογία (οι ασθενείς εμφανίζουν περιορισμό στην παραγωγή και ροή σκέψεων και λόγου).
3. Αβουλία (οι ασθενείς εμφανίζουν περιορισμό στην εκκίνηση στοχο κατευθυνόμενης συμπεριφοράς).
4. Ανηδονία (οι ασθενείς εμφανίζουν έλλειψη ευχαρίστησης από δραστηριότητες που παλιότερα τους ικανοποιούσαν).
5. Ελλειμματική προσοχή (οι ασθενείς εμφανίζουν μειωμένη δυνατότητα να εστιάσουν την προσοχή τους).

γ) Γνωσιακά Ελλείμματα:
Διαταραχές σκέψης και λόγου (αλληλεπικαλύπτονται με τα αρνητικά συμπτώματα), καθώς και της μνημονικής συγκράτησης της πληροφορίας προς μετέπειτα χρήση.
Διαταραχές της εκτελεστικής λειτουργίας και της οργάνωσης της στοχοκατευθυνόμενης συμπεριφοράς
δ) Επιθετικότητα:

1. Εχθρικότητα.
2. Λεκτική/σωματική επιθετικότητα.
3. Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά/αυτοκτονικός ιδεασμός.
4. Καταστροφή υλικών αγαθών/ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά.

ε) Αγχώδη/Καταθλιπτικά Συμπτώματα:

1. Αγχώδης/καταθλιπτική διάθεση.
2. Συναισθήματα ενοχής/έντασης/οξυθυμίας/ανησυχίας.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personalities Creator

Evgenia.GReek

1 στους 2 ανθρώπους, πάσχει από ψυχική διαταραχή

Ένας στους δύο κατοίκους του πλανήτη θα εκδηλώσει τουλάχιστον μία ψυχική διαταραχή στη διάρκεια της ζωής του, αναφέρουν επιστήμονες από ΗΠΑ και Αυστραλία. Εξετάζοντας στοιχεία από δεκάδες χιλιάδες εθελοντές σε 29 χώρες του κόσμου οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των φύλων όσον αφορά τις πιο συχνές διαταραχές. Διαφορά υπάρχει επίσης και στην μέση ηλικία στην οποία εκδηλώνονται οι ψυχικές διαταραχές.

Τα νέα ευρήματα δημοσιεύονται στην ψυχιατρική επιθεώρηση Lancet Psychiatry. Όπως γράφουν οι ερευνητές, εξέτασαν δεδομένα από 32 προγενέστερες μελέτες, στις οποίες είχαν συμμετάσχει 156.331 εθελοντές. Οι μελέτες είχαν διεξαχθεί σε 29 χώρες. Οι 12 από αυτές ήταν χαμηλού και μέσου εισοδήματος και οι 17 υψηλού εισοδήματος. Το 54,5% των εθελοντών (συνολικώς 85.308 άτομα) ήταν γυναίκες.

Τα ευρήματα

Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ήδη το 28,6% των ανδρών και το 29,8% των γυναικών είχαν εκδηλώσει κάποια ψυχική διαταραχή. Οι πιθανότητες εκδήλωσής της έως την ηλικία των 75 ετών ήταν 46,4% για τους άνδρες και 53,1% για τις γυναίκες

Ο επικεφαλής ερευνητής Dr. John McGrath, καθηγητής Ψυχιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κουήνσλαντ, δήλωσε ότι:

- «Οι πιο συχνές ψυχικές διαταραχές είναι αυτές της ψυχικής διάθεσης, όπως η μείζονα κατάθλιψη και οι αγχώδεις διαταραχές. Ωστόσο υπήρχε διαφορά μεταξύ των φύλων ως προς τη συχνότητά τους».

     Στις γυναίκες, η πιο συχνή ψυχική διαταραχή ήταν όντως η κατάθλιψη. Ακολουθούν, οι φοβίες (είναι ακραίο άγχος που επεμβαίνει στην καθημερινή ζωή) και το σύνδρομο μετατραυματικού στρες
     Στους άνδρες η πιο συχνή ψυχική διαταραχή ήταν η κατάχρηση αλκοόλ. Ακολουθούν, η κατάθλιψη και οι φοβίες

Μελέτη με επιβλέποντα ερευνητή, τον Dr. Ronald Kessler, καθηγητής Πολιτικών Υγειονομικής Περίθαλψης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. έδειξε επίσης ότι οι ψυχικές διαταραχές είθισται να εκδηλώνονται νωρίς στη ζωή, ακόμα και στην παιδική ή εφηβική ηλικία. Στην πραγματικότητα, η ηλικία στην οποία κορυφώνεται ο αριθμός των περιστατικών είναι τα 15 χρόνια. Επιπλέον, η διάμεση ηλικία εκδήλωσης των ψυχικών διαταραχών είναι, τα 19 έτη στους άνδρες και τα 20 έτη στις γυναίκες. Δήλωσε επίσης ότι το γεγονός αυτό

-  «καθιστά αναγκαία την επένδυση στην βασική νευροεπιστήμη για να κατανοήσουμε γιατί αναπτύσσονται τόσο νωρίς στη ζωή οι διαταραχές αυτές»  

Τα ευρήματα της μελέτης συνολικά έδειξαν ότι η επίπτωση των ψυχικών διαταραχών είναι πολύ υψηλή. 

Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι το 50% του πληθυσμού θα εκδηλώσει τουλάχιστον μία ψυχική διαταραχή έως την ηλικία των 75 ετών.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personalities Creator

Evgenia.GReek

Με πληροφορίες από www.iatropedia.gr