Η εργασία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ατόμου και μέσο για την επιβίωση, την αξιοπρεπή διαβίωση και την ανάδειξη του, στην κοινωνία. Ταυτοχρονα συνιστά μέσο για τη συλλογική ευημερία κοινωνικοποίηση και ψυχαγωγία. Σημερα λογω των συνεχών οικονομικών αλλαγών, το άτομο δυσκολεύεται να εκπληρώνει ακόμα και τις βασικές του ανάγκες, γεγονός που δημιουργεί προβλήματα στην ψυχική του υγεία. εχοντας συνεχή αίσθηση ανασφάλειας και μη ικανοποίησης από την υλική αλλά και για την συναισθηματική του ζωή. Κάθε επάγγελμα έχει τη δική του ευθύνη, προσφορά και κούρασηΑλλοτρίωση του ατόμου από την εργασία του και συνέπειες
Τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να αδιαφορούν για την σπουδαιότητα της εργασίας τους, ενώ το μόνο που τους απασχολεί είναι οι οικονομικές τους απολαβές. Αυτό συμβαίνει λόγω των επαγγελματικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην εποχή μας και λόγω της ποιότητας των επιλογών του ατόμου που συχνά εξαναγκάζεται να κάνει. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας έχουν επηρεάσει σημαντικά τις επιλογές του εργαζομένου όσον αφορά το είδος εργασίας του, τις οικονομικές του απολαβές και πολλά ακόμα τα οποία παλιότερα δεν υπήρχαν.
Ο άνθρωπος που μέσα από τη δουλειά του δεν λαμβάνει ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές και δεν αντλεί συναισθηματική ικανοποίηση σταματά να είναι αποτελεσματικός και λειτουργικός. Βιώνει συναισθήματα άγχους, απογοήτευσης, φόβου και δυσαρέσκειας. Δεν μπορεί να αισθανθεί αρκετός ούτε ότι προσφέρει κάτι σημαντικό σε κανέναν με αποτέλεσμα να την εκτελεί εντελώς τυπικά κάνοντας κακό στον εαυτό του, αλλά και σε όσους εξαρτώνται από την δική του απόδοση.
Είναι καταστάσεις που αντιμετωπίζουν κυρίως οι νέοι, χωρίς να λαμβάνουν πάντα την κατάλληλη ικανοποίηση από τις παλιότερες γενιές οι οποίες δεν είχαν αντιμετωπίσει παρόμοιο πρόβλημα. Αυτή η φθίνουσα κατάσταση οδήγησε τη νέα γενιά σε εντελώς διαφορετικές επιλογές και σκέψεις από αυτές που ωφελούν πραγματικά την κοινωνία. Οι απόψεις εδώ διίστανται κυρίως όσον αφορά τα οφέλη που προσφέρουν στον ίδιο τους τον εαυτό. Μπορεί όμως κάποιος να τους κατηγορήσει για αυτές τους τις επιλογές ή όχι; Ας το ξανασκεφτούμε όλοι μια φορά βλέποντας τα πράγματα και από την οπτική γωνία των νέων.
Νέοι: άνεργοι, άεργοι ή απλώς τεμπέληδες;
Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότεροι νέοι παραπονιούνται για την μικρή έως μηδενική επαγγελματική τους αποκατάσταση παρά την απόκτηση πολλών πτυχίων. Αξιοσημείωτη είναι η όλο και αυξανόμενη επιλογή των νέων να μεταναστεύουν στο εξωτερικό αναζητώντας ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον. Ένα μέλλον όπου οι συνθήκες εργασίας θα είναι καλύτερες όπως και οι χρηματικές απολαβές. Κατά συνέπεια η ποιότητα ζωής, η ψυχική υγεία καθώς και η συναισθηματική ικανοποίηση. Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που ωθούν τη νέα γενιά στη <<μετανάστευση>>;
Αρχικά, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας οδηγούν τους νέους να επιλέξουν ένα επάγγελμα το οποίο δεν έχει σχέση με το αντικείμενο που έχουν σπουδάσει ή τα ενδιαφέροντά τους. Η επιλογή τους δηλαδή έχει ως στόχο μόνο τη διασφάλιση των αναγκαίων οικονομικών εσόδων. Αυτή επιλογή αφαιρεί από την επαγγελματική τους ενασχόληση την επιθυμητή αίσθηση ευχαρίστησης. Δεν ανταποκρίνεται στα πραγματικά τους ενδιαφέροντα και τις πραγματικές τους ικανότητες. Έτσι, καταλήγουν να μην λειτουργούν αποτελεσματικά σε αυτή για πολύ καιρό.
Από την άλλη μεριά, η επιλογή του επαγγέλματος γίνεται συνειδητά όταν έχει μεγάλες οικονομικές απολαβές ακόμα και όταν δεν σχετίζεται με τις σπουδές ή τα ενδιαφέροντα του νέου. Η εμφάνιση του προβλήματος αυτής της επιλογής ίσως να είναι πιο μακροχρόνια από την προηγούμενη αλλά δεν είναι αναπόφευκτη. Δεν είναι δυνατόν το άτομο να αδιαφορήσει με το γεγονός ότι η επαγγελματική του ενασχόληση, παρά τα ικανοποιητικά χρηματικά του κέρδη, είναι κάτι που δεν το ενδιαφέρει πραγματικά. Είναι μία επιλογή που δεν τον εκφράζει, δεν τον ικανοποιεί. Ο άνθρωπος πόσο μάλλον ο νέος περνά ένας μεγάλος μέρος της καθημερινότητάς του στη δουλειά.
Συνέπειες απογοήτευσης των νέων στην επαγγελματική αγορά
Αν, λοιπόν, δεν τον ικανοποιεί, δεν τον αντιπροσωπεύει ως άνθρωπο, καταλήγει να αισθάνεται παγιδευμένος στην ίδια του την επιλογή. Νιώθει απογοητευμένος και όχι αρκετός. Το πιο ψυχοφθόρο σε αυτή την περίπτωση είναι η σκέψη ότι δεν είναι εύκολο να αφήσει τη δουλειά του λόγω οικονομικού κέρδους όσο και να μην του αρέσει. Και δεν είναι λάθος αυτό το δίλημμα στην εποχή αυτή. Δεν βρίσκεις εύκολα δουλειά να σου προσφέρει τα αναγκαία για την επιβίωση σου. Τις περισσότερες φορές, λοιπόν, το άτομο επιλέγει να παραμείνει στην εργασία του με κόστος τη συναισθηματική του ικανοποίηση και τη ψυχική του υγεία. Οι νέοι κυριότερα επιλέγουν και να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, ώστε να βρουν αυτό που στα αλήθεια επιθυμούν.
Η νέα γενιά είναι εντελώς διαφορετική πλέον και σε απόψεις και σε τρόπο ζωής. Δεν μπορεί να ταυτιστεί με καμία προηγούμενη χαρακτηριζόμενη νέα γενιά. Στις μέρες μας λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης ειδικά οι νέοι λαμβάνουν μία πρωτότυπη μορφή εκπαίδευσης, ενημέρωσης και διαδικασίας σχηματισμού προσωπικότητας και ατομικών απόψεων. Για αυτό τον λόγο δεν νιώθουν αποδεχτοί από τις παλαιότερες γενιές οι οποίοι πολλές φορές καταδικάζουν τους νέους. Έτσι δημιουργήθηκε αυτό το αδιαπέραστο ρήγμα ανάμεσα στους ανθρώπους.
Οι νέοι γίνονται πιο αντιδραστικοί και δεν συμβιβάζονται με στερεότυπα και προκαταλήψεις και στον τομέα της εργασίας. Αυτό έχει και θετικές συνέπειες καθώς η κοινωνία διακρίνεται από μία πρωτοπορία που δεν είναι απαραίτητα αρνητική στην εποχή που ζούμε η οποία είναι συνεχώς μεταβαλλόμενη.
Στη συνέχεια, οι νέοι απογοητεύονται από την χώρα τους και τους φορείς της. Νιώθουν αβοήθητοι στο μεταβατικό αυτό στάδιο όπου ο άνθρωπος από μαθητής ή φοιτητής γίνεται εργαζόμενος. Οι ελάχιστες έως μηδαμινές θέσεις εργασίας οδηγούν τους νέους στην αναζήτηση εργασίας εκτός Ελλάδας. Και όχι αδικαιολόγητα. Η νέα γενιά είναι κάθετη στο να ασχοληθεί με αυτό που την ενδιαφέρει και έχει σπουδάσει δίνοντας προσωπικό κόπο, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Εκτός αυτού οι περισσότεροι εργοδότες σήμερα απαιτούν να υπάρχει προϋπηρεσία. Αυτό είναι πρακτικά αδύνατο. Ένας μαθητής που μόλις πήρε το πτυχίο του να έχει εργασιακή εμπειρία στον τομέα που σπούδαζε μέχρι πρόσφατα.
Συλλογικές συνέπειες της μετανάστευσης των νέων
Με την μετανάστευση των νέων στο εξωτερικό με σκοπό την αναζήτηση εργασίας, η Ελλάδα μένει χωρίς νέο προσωπικό. Τα <<νέα μυαλά>>, οι <<νέες απόψεις>> σε όλους τους εργασιακούς τομείς χρησιμοποιούνται στο εξωτερικό και όχι στα πάτρια εδάφη των νέων. Σε αυτό το κομμάτι όμως οφείλει να πάρει μέτρα το κράτος. Γιατί οι νέοι να παραμείνουν στη χώρα τους, σε μια χώρα που πραγματικά δεν τους προσφέρει ευκαιρίες να ασκήσουν το επάγγελμά τους; Σε μια χώρα που δεν τους προσφέρει ικανοποιητικά <<πακέτα>> αποδοχών, είτε οικονομικά, είτε ψυχικά. Σε μια χώρα που δεν διαθέτει καν θέσεις εργασίας. Το να ασχοληθεί πραγματικά το κράτος με αυτό το πρόβλημα αλλά και με την επίλυση του θα ωφελήσει και το ίδιο και την κοινωνία. Οι νέοι είναι το μέλλον. Οι νέες ιδέες, οι νέες ανακαλύψεις, όλα τα πρωτοποριακά ζητήματα τα φέρνει η νέα γενιά.
Οπότε πώς θα προχωρήσει μπροστά ένα κράτος χωρίς τους νέους; Δεν θα προχωρήσει. Θα συνεχίσει να μένει στάσιμο ενώ όλες οι υπόλοιπες χώρες θα είναι χρόνια μπροστά σε όλους τους τομείς της ζωής.
Είναι σημαντικό λοιπόν η κοινωνία, το κράτος, οι μεγαλύτεροι να δίνουν λόγους στους νέους να βοηθούν την πατρίδα τους και όχι να την εγκαταλείπουν. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί ένα καλύτερο μέλλον, μια καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Μόνο με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα και η κάθε Ελλάδα "θα πάει ένα βήμα παρακάτω".
Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator
Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων