Το ΡΟΎΧΟ της ΖΩΉΣ σου

 Το ρούχο της ζωής σου

Πόσος καιρός χρειάζεται σ’ ένα ρούχο να παλιώσει; 
Ένας χρόνος δύο, πέντε, δέκα; Παραπάνω;
Πόσο θα σου πάρει να δεις και να αποδεχτείς ότι δεν μπορείς να το φοράς άλλο, ότι τα μανίκια του σού μίκρυναν, οι αγκώνες έλιωσαν σχηματίζοντας μικρές τρύπες έτοιμες ν’ αποκαλύψουν το δέρμα σου. Ότι η φόδρα έλιωσε κι αυτή, δεν μπορεί, όσο κι αν το θέλει, να σε ζεστάνει.
Θυμάσαι τη μέρα που το είδες πρώτη φορά. Είναι αυτό που χρειάζομαι, είπες γεμάτη ενθουσιασμό. Το πρόβαρες και καμάρωνες στον καθρέφτη σου. Όλες θα με ζηλεύουν για το απόκτημά μου, σκέφτηκες και χαμογέλασες μακάρια.
Από ‘κείνη τη στιγμή δεν το έβγαλες από πάνω σου. Όπου κι αν πήγαινες το φορούσες, σού έδινε αυτοπεποίθηση και ένιωθες ότι σ’ αγαπάει όπως το αγαπούσες κι εσύ. Με τον καιρό το συνήθισες εσύ, το συνήθισαν κι άλλοι. Αν καμιά φορά έφευγες χωρίς αυτό, οι φίλοι σε ρωτούσαν γιατί δεν το έχεις μαζί. Αυτό σε χαροποιούσε όμως σε εκνεύριζε κιόλας. 
- “Είμαι εγώ εδώ, δεν σας φτάνω;” έλεγες χαμογελώντας.
Τα χρόνια πέρασαν και η αγάπη σου έγινε εξάρτηση. Συνέχισες να το φοράς, χωρίς να σου φαίνεται παράλογο ή τρελό, παρότι ήξερες ότι ο καιρός το φθείρει επάνω σου, ότι το σώμα σου άλλαξε και είχε αρχίσει να σε στενεύει. Είχε γίνει ένα με το κορμί σου. Ούτε που σου περνούσε απ’ το μυαλό να βάλεις κάτι άλλο. Σαν προδοσία το έβλεπες ακόμα και να γυρίσεις το κεφάλι να κοιτάξεις σε βιτρίνα.
Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες, όταν τυχαία περνώντας μπροστά από καθρέφτη, είδες την αντανάκλασή σου. Στην αρχή δεν κατάλαβες ότι ήσουν εσύ. Τρόμαξες. Το ρούχο κρεμόταν σαν τσουβάλι επάνω σου και σ’ έκανε να μοιάζεις με γριά. Πόσα χρόνια είμαι έτσι, αναρωτήθηκες και τα μάτια σου γέμισαν θάλασσες. Αυτό το παλιόρουχο με κάνει να φαίνομαι κουρασμένη, μουρμούρισες καθώς συνέχισες τον δρόμο σου, αλλά δεν το έβγαλες. Αισθανόσουν ασφάλεια φορώντας το κι ας ήξερες πως πάλιωσε και πως είναι για πέταμα.
Τόσα χρόνια με προστάτευε, σκεφτόσουν δικαιολογώντας ουσιαστικά την ανασφάλεια σου. Αμαρτία να το πετάξω. Ίσως μπορώ να το τροποποιήσω, να το φέρω στα μέτρα μου. Μα όσες προσπάθειες κι αν έκανες το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό. Ώσπου άρχισες να το παίρνεις απόφαση. Αυτό το ρούχο ράφτηκε για να είναι αυτό που είναι, δεν έχω δικαίωμα να το αλλάξω μόνο και μόνο επειδή εγώ έχω αλλάξει, παραδέχτηκες με πόνο.
Κάθε φορά που προσπαθούσες να το βγάλεις, κομμάτια από το δέρμα σου ξεκολλούσαν προκαλώντας αφόρητους πόνους. Είχε γίνει ένα με το πετσί σου. Γνώριζες όμως καλά ότι αν δεν το πετάξεις σύντομα, θα έλιωνες μαζί του.
Όταν κατάλαβε ότι δεν το θέλεις πια, πληγώθηκε. Ο πόνος του έγινε οργή και με πείσμα αντιστάθηκε γεμίζοντας την υφή του με αγκάθια τα οποία τρυπούσαν το δέρμα σου μέχρι το κόκαλο.
- “Τόσα χρόνια ήμουν εδώ για σένα και τώρα θέλεις να με πετάξεις”, σου ψιθύρισε μια νύχτα στον ύπνο σου.
Γεμάτη από τύψεις κι ενοχές, άρχισες να κλαις. 
- “Μα δεν το βλέπεις; Δεν μπορούμε πια να είμαστε μαζί”, κλαψούρισες προσπαθώντας να του δώσεις να καταλάβει το κακό που κάνετε και οι δύο στον εαυτό σας. 
- “Έχω μείνει σχεδόν γυμνή, είσαι γεμάτο τρύπες και με πληγώνεις, δεν μπορώ να σε φοράω άλλο, πονάω και κρυώνω”. 
Τυλίχτηκε τότε εκείνο σαν σκοινί στον λαιμό σου και απείλησε να σε σκοτώσει.
“Αν μ’ αφήσεις θα πεθάνεις”.
“Μα κι αν μείνω θα πεθάνω”, είπες και πήρες στα χέρια το ψαλίδι. 

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Ευχαριστώ την κα Συμέλα Βασιλειάδου που έγραψε το διήγημα αυτό που μπορείτε να το βρείτε και ΕΔΩ

Αντιμετωπίζοντας την ΑΡΝΗΤΙΚΌΤΗΤΑ

Η ζωή μας παρουσιάζει προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει. Αντιθέτως, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες με αισιοδοξία, αυθεντικότητα και αποφασιστικότητα. Στο περιοδικό ψυχολογίας αυτού του μήνα, εξερευνούμε το πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να προσπαθούμε και να εξελισσόμαστε, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
- Συνεχίζουμε την προσπάθεια:
Η ζωή μας πολλές φορές μας φέρνει αντιμέτωπους με προβλήματα και αποτυχίες. Ωστόσο, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε. Οι προσπάθειες μας είναι τα βήματα προς την επίτευξη των στόχων μας και την εξέλιξή μας ως ανθρώπους. Μην φοβάστε να κάνετε ξανά κάποια πράγματα, να ερωτευτείτε, να ζήσετε και να ονειρευτείτε. Η προσπάθεια μας αξίζει τον κόπο, ακόμα κι αν αντιμετωπίζουμε αναποδιές και δυσκολίες.
- Αντιμετωπίζουμε την αρνητικότητα:
Στο περιβάλλον μας, μπορεί να υπάρχει αρνητικότητα και αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διατηρούμε τη θετική μας στάση και αυθεντικότητα. Όταν οι άλλοι προσπαθούν να μας αποθαρρύνουν ή να μας επηρεάσουν με την αρνητική τους συμπεριφορά, μπορούμε να αντιδράσουμε με χαμόγελο και να διατηρήσουμε την ενθουσιασμένη προσήλωσή μας. Οι άλλοι ίσως έχουν την αρνητική τους στάση, αλλά αυτό δεν πρέπει να επηρεάζει τη δική μας συμπεριφορά και αντίληψη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η αρνητικότητα των άλλων δεν είναι δικό μας πρόβλημα, και εμείς έχουμε τον έλεγχο να παραμείνουμε θετικοί και αυθεντικοί.
- Δυναμώνουμε από την αλλαγή
Οι προσπάθειες για αυτοβελτίωση είναι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξη μας. Αλλάζοντας για το καλύτερο, γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι με ένα πιο φωτεινό μέλλον. Δεν πρέπει να αλλάζουμε μόνο για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους ή για να ικανοποιήσουμε τις προσδοκίες τους. Αλλάζουμε γιατί πιστεύουμε στην αυθεντικότητά μας και στον προσωπικό μας εξελικτικό δρόμο. Οι άνθρωποι θα κάνουν πάντα κριτική, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας επηρεάζει αρνητικά. Πρέπει να ενδιαφερθούμε πρώτα για τον εαυτό μας και τη δική μας ευτυχία πριν από το τι πιστεύουν οι άλλοι.
\- Αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας:
Καθώς προχωρούμε στη ζωή, είναι σημαντικό να προσπαθούμε για αυτά που αγαπάμε και πιστεύουμε. Πρέπει να μην φοβόμαστε να αγωνιστούμε για τα όνειρά μας και να υπερνικήσουμε τις προκλήσεις που προκύπτουν. Οι πιο ισχυρές δυνάμεις προέρχονται από το να καταφέρνουμε αυτό που οι άλλοι θεωρούν αδύνατο. Ζούμε μόνο μία φορά, και για αυτό πρέπει να ακολουθούμε τις πάθος και τις χαρές μας. Συναναστραφόμαστε με ανθρώπους που μας κάνουν να χαμογελάμε συχνά, και δίνουμε αγάπη απλόχερα σε ό,τι κάνουμε.
Στην πορεία της ζωής μας, θα αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις και δυσκολίες. 
Ωστόσο, η αποφασιστικότητα, η αυθεντικότητα και η αισιοδοξία μας μπορούν να μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε και να επιτύχουμε τους στόχους μας. 

Φίλες και φίλοι μου, 
μην φοβηθείτε να αλλάξετε και να προσπαθήσετε ξανά, αγωνιστείτε για τα όνειρά σας και εμπνεύστε τους άλλους με το παράδειγμά σας. Ζήστε τη ζωή σας με πάθος και αυθεντικότητα, και θα ανακαλύψετε την αληθινή ευτυχία και επιτυχία.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Η ΑΞΊΑ της ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΊΑΣ και της ΕΜΠΕΙΡΊΑΣ

Ενας μηχανολόγος μηχανικός κλήθηκε να επισκευάσει τη χαλασμένη μηχανή ενός πλοίου δεν περιορίστηκε απλά στην επιφανειακή επισκόπηση του προβλήματος. Αντίθετα, εξέτασε προσεκτικά τη μηχανή από κάθε πλευρά και γνώριζε ακριβώς πού να χτυπήσει και με ποια δύναμη. Η τεχνογνωσία και η εμπειρία του ήταν αυτές που οδήγησαν στην επιτυχή επισκευή του κινητήρα.
Ο πλοιοκτήτης, ωστόσο, ήταν απογοητευμένος από το ύψος του λογαριασμού επισκευής. Παραξενεύτηκε πώς μπορούσε να χρεώνονται τόσα πολλά χρήματα για ένα απλό χτύπημα με ένα σφυρί. Ωστόσο, η απάντηση του μηχανικού ήταν απλή και σαφής. Το χτύπημα με το σφυρί αυτό κόστισε μόλις 2 δολάρια, ενώ η γνώση και η εμπειρία που απαιτήθηκαν για να γνωρίζω πού και πώς να χτυπήσω ανήλθαν στα 9.998 δολάρια. Το σύνολο της επισκευής ήταν έτσι 10.000 δολάρια.

Το δίδαγμα που προκύπτει είναι ότι πρέπει να εκτιμούμε και να σεβόμαστε τις ικανότητες και τη δουλειά των άλλων. Συχνά, οι άνθρωποι υποτιμούν τον κόπο και την προσπάθεια που απαιτούνται για να αποκτηθεί η τεχνογνωσία και η εμπειρία που απαιτούνται για να γίνουν ειδικοί σε έναν τομέα. Όταν αγνοούμε ή περιφρονούμε τις γνώσεις και την εμπειρία των άλλων, ταυτόχρονα ταπεινώνουμε τον εαυτό μας. Η εξειδίκευση και η εμπειρία δεν είναι απλές ή φθηνές, αλλά έχουν αξία και πρέπει να τις αναγνωρίζουμε και να τις σεβόμαστε.
Σε κοινωνίες όπως η δική μας, που συχνά αξιολογεί τις πράξεις και τα αποτελέσματα με βάση την ταχύτητα και την άμεση ικανοποίηση, οι ειδικοί και οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες συχνά περνούν απαρατήρητοι ή αδικαιολόγητα υποτιμημένοι. Ωστόσο, η αξία της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας είναι ανεκτίμητη. Κάθε ειδικός και εξειδικευμένος επαγγελματίας έχει αποκτήσει τις γνώσεις και την εμπειρία του μέσα από χρόνια αφιέρωσης, μάθησης και πρακτικής άσκησης. Ο χρόνος και ο κόπος που απαιτούνται για να γίνει κάποιος ειδικός δεν πρέπει να παραγνωρίζονται.
Συνεπώς, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε και να εκτιμούμε την τεχνογνωσία και την εμπειρία των άλλων. Αντί να υποτιμούμε την προσπάθεια και τον κόπο τους, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι η εξειδίκευση και η εμπειρία είναι προϊόντα που αποκτώνται με δυσκολία και αφοσίωση. Μόνο με την αναγνώριση και τον σεβασμό προς τους ειδικούς μπορούμε να προωθήσουμε την ανάπτυξη και την καινοτομία σε κάθε τομέα της κοινωνίας μας.

Συνοψίζοντας, η ιστορία του γιγαντιαίου πλοίου και του μηχανολόγου μηχανικού μας υπενθυμίζει τη σημασία της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας. Η απόκτηση της ειδίκευσης και της εμπειρίας απαιτεί χρόνο, αφοσίωση και προσπάθεια. Ως κοινωνία, πρέπει να σεβόμαστε και να εκτιμούμε τους ειδικούς και τους εξειδικευμένους επαγγελματίες, αναγνωρίζοντας την αξία της γνώσης και της εμπειρίας που φέρνουν στην κοινότητά μας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προάγουμε την καινοτομία και να επιτυγχάνουμε βιώσιμη ανάπτυξη.

Η ιστορία του γιγαντιαίου πλοίου και του μηχανολόγου μηχανικού μας δίνει σημαντικά διδάγματα σχετικά με την αξία της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας. Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι συχνά αναζητούν γρήγορες και εύκολες λύσεις, η ιστορία αυτή μας υπενθυμίζει τη σημασία της βαθιάς γνώσης και της εξειδίκευσης

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

21 Ιουνίου: ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΗΜΈΡΑ ΜΟΥΣΙΚΉΣ

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής έχει καθιερωθεί ως ένας σημαντικός πολιτιστικός θεσμός που γιορτάζεται κάθε χρόνο σε πολλές πόλεις σε όλη την Ευρώπη. Ξεκίνησε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1982, όταν ο τότε Γάλλος υπουργός πολιτισμού, Ζακ Λανγκ, αποφάσισε να διοργανώσει μια μέρα γεμάτη μουσική για να γιορτάσει την ποικιλομορφία και την αξία της μουσικής.
Αρχικά περιοριζόταν στο Παρίσι, αλλά το 1985, η Ημέρα Μουσικής πέρασε τα γαλλικά σύνορα και φτάνει στην Αθήνα, καθώς η ελληνική πρωτεύουσα είχε ανακηρυχθεί Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης εκείνη τη χρονιά. Αυτή η κίνηση διεύρυνε την επιρροή και την απήχηση της εκδήλωσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενθαρρύνοντας πολλές άλλες χώρες να συμμετάσχουν.
Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής έχει εξελιχθεί σε έναν αγαπημένο πολιτιστικό θεσμό, μια γιορτή της μουσικής που αναδεικνύει τη σημασία της στις ζωές μας. Κάθε χρόνο, στις 21 Ιουνίου, ημέρα του καλοκαιρινού ηλιοστασίου, άνθρωποι από όλες τις ηλικίες και τα μουσικά είδη συμμετέχουν σε συναυλίες, εκδηλώσεις και εκθέσεις μουσικής σε πλατείες, πάρκα, δρόμους και χώρους πολιτισμού.
Το μήνυμα που μας δίνει η Ημέρα Μουσικής είναι ότι το καλοκαίρι δεν είναι πλήρες χωρίς μουσική, συναυλίες και χορό. Η μουσική είναι ένας πανίσχυρος τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας, ένα μέσο που μπορεί να ενώσει ανθρώπους από διαφορετικές κουλτούρες και παραδόσεις.
Μέσω της Ημέρας Μουσικής, αναδεικνύεται η σπουδαιότητα της πολιτιστικής ποικιλομορφίας και προάγεται η καλλιτεχνική δημιουργία. Είναι μια ευκαιρία για τους μουσικούς να εμφανιστούν, να μοιραστούν το ταλέντο τους και να συνεισφέρουν στον πολιτισμό της κοινότητάς τους. Ταυτόχρονα, παρέχει στο κοινό την ευκαιρία να απολαύσει δωρεάν μουσική και να ανακαλύψει νέους καλλιτέχνες και ήχους.
Οι συμμετέχοντες στην Ημέρα Μουσικής δημιουργούν μια ατμόσφαιρα γεμάτη χαρά, δημιουργικότητα και κοινότητα. Ανθρώποι χορεύουν, τραγουδούν και απολαμβάνουν τη μουσική μαζί, δημιουργώντας έναν ζωντανό πολιτιστικό χώρο.
Η Ημέρα Μουσικής έχει αποδειχθεί ότι ξεπερνά τα γλωσσικά, πολιτιστικά και γεωγραφικά εμπόδια. Συμβάλλει στην οικοδόμηση γέφυρών ανάμεσα στους ανθρώπους και τις κοινότητες, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και την αλληλεγγύη.
Έτσι, κάθε χρόνο, η Ημέρα Μουσικής μας υπενθυμίζει την αναντικατάστατη σημασία της μουσικής και της πολιτιστικής παρουσίας στις ζωές μας. Είναι μια γιορτή που μας ενώνει μέσα από τη μαγεία της μουσικής και της κοινωνικής συνάντησης, δίνοντάς μας την ευκαιρία να απολαύσουμε και να γιορτάσουμε την ανθρώπινη δημιουργικότητα και την πολυμορφία των μουσικών εκφράσεων.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator


21 Ιουνίου: ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ SKATEBOARD (Go Skateboarding Day)

 Κάθε χρόνο στις 21 Ιουνίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας (Go Skateboard Day), με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Εταιρειών Τροχοσανίδας (IASC), για την προώθηση του δυναμικού αυτού αθλήματος. 
Η Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας (Go Skateboard Day) είναι μια ετήσια γιορτή που γιορτάζεται σε όλον τον κόσμο στις 21 Ιουνίου. Η ιδέα για αυτήν την εορτή προήλθε από την Διεθνή Ένωση Εταιρειών Τροχοσανίδας (International Association of Skateboard Companies - IASC) με στόχο να προωθηθεί και να γιορταστεί το άθλημα της τροχοσανίδας σε όλο τον κόσμο.

Η Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας έχει ως στόχο να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να ασχοληθούν με την τροχοσανίδα και να ανακαλύψουν το δυναμικό και την ευχαρίστηση που προσφέρει αυτό το άθλημα. Οι εκδηλώσεις που διοργανώνονται για την εορτή αυτή περιλαμβάνουν διαγωνισμούς, παρουσιάσεις επαγγελματικών αναβατών, διαδρομές στους δρόμους και άλλες δραστηριότητες που προάγουν την τροχοσανίδα.

Η τροχοσανίδα είναι ένα άθλημα που έχει κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα και φανατικούς οπαδούς σε όλον τον κόσμο. Η ευελιξία και η δημιουργικότητα που απαιτούνται για να εκτελεστούν κόλπα και κινήσεις στην τροχ

οσανίδα το καθιστούν ένα μοναδικό άθλημα. Οι αναβάτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν διάφορα στοιχεία της αστικής περιοχής, όπως κλιμακοστάσια, πλατείες και κολύμβηση πισίνες, για να εκφράσουν το ταλέντο και την καλλιτεχνική τους προσέγγιση.

Η Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας αντιπροσωπεύει επίσης μια κουλτούρα και έναν τρόπο ζωής. Οι αναβάτες τροχοσανίδας συχνά σχηματίζουν κοινότητες και αναπτύσσουν έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Η τροχοσανίδα μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο αυτοέκφρασης και απελευθέρωσης, παρέχοντας στους αναβάτες τη δυνατότητα να ανακαλύψουν τα όρια τους και να πραγματοποιήσουν κατορθώματα που φαίνονταν αδύνατα.

Συνολικά, η Παγκόσμια Ημέρα Τροχοσανίδας αποτελεί μια γιορτή της τροχοσανίδας και της πάθησης για την ελευθερία και την περιπέτεια. Προωθεί την κοινότητα, τη δημιουργικότητα και την έκφραση μέσω της τροχοσ

ανίδας. Είναι μια ευκαιρία για τους αναβάτες και τους λάτρεις της τροχοσανίδας να γιορτάσουν αυτό το μοναδικό άθλημα και να εμπνευστούν από τους άλλους ενθουσιώδεις συναδέλφους τους σε όλο τον κόσμο.

21 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας

Η 21η Ιουνίου καθιερώνεται ως Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας, μια εορτή που αναγνωρίζει τη σημασία της υδρογραφίας στην κατανόηση και την αναδειξη των υδάτινων περιοχών του πλανήτη μας. Η υδρογραφία ασχολείται με την μέτρηση και την περιγραφή των ωκεανών, των θαλασσών, των λιμνών και των ποταμών, καθώς και των υπόλοιπων υδάτινων περιοχών και των γεωγραφικών χαρακτηριστικών τους.
Η υδρογραφία παίζει ζωτικό ρόλο στην παγκόσμια ναυτιλία, το εμπόριο, την αλιεία, την ασφάλεια της θάλασσας και την προστασία του περιβάλλοντος. Μέσω της συλλογής και της ανάλυσης γεωγραφικών και θαλάσσιων δεδομένων, οι υδρογράφοι βοηθούν στην κατασκευή χαρτών, προγραμμάτων πλοήγησης και αναλύσεων που συμβάλλουν στην ασφάλεια της ναυτιλίας και στη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας πραγματοποιήθηκε το 2005, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Επιτροπής Υδρογραφίας (International Hydrographic Organization - IHO). Κάθε χρόνο, η εορτή αυτή σηματοδοτείται με εκδηλώσεις, συνέδρια και εκπαιδευτικά προγράμματα που έχουν στόχο να ευαισθητοποιήσουν το κοινό για τη σημασία της υδρογραφίας.
Μέσω της Παγκόσμιας Ημέρας Υδρογραφίας, η IHO προωθεί τη συνεργασία μεταξύ των κρατών, των επιστημόνων, των υδρογράφων και του ευρύτερου κοινού για τη βελτίωση της κατανόησης και της διαχείρισης των υδάτινων περιοχών. Επιδιώκεται η ανάπτυξη και η εφαρμογή προηγμένων τεχνολογιών, όπως οι υδρογραφικές ραντάρ, γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών (GIS) και τα συστήματα πλοήγησης με δορυφόρο (GNSS), για την ακριβή καταγραφή και παρουσίαση των υδάτινων περιοχών.
Οι προσπάθειες για τη διασφάλιση της βέλτιστης υδρογραφικής κάλυψης των ωκεανών και των θαλασσών, καθώς και η προώθηση της συνεργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο, συμβάλλουν στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, την προστασία του περιβάλλοντος και τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Συνολικά, η Παγκόσμια Ημέρα Υδρογραφίας αναδεικνύει τη σημασία της υδρογραφίας ως εργαλείο για την προστασία και τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων περιοχών μας. Επισημαίνει την ανάγκη για συνεργασία και καινοτομία για να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που σχετίζονται με την αλλαγή του κλίματος, την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας και την προστασία των υδάτινων πόρων παγκοσμίως.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

21η Ιουνίου: ΙΣΗΜΕΡΙΑ του καλοκαιρινού ηλιοστασίου/το λιοτρόπι

Η 21η Ιουνίου, γνωστή ως Καλοκαιρινή Ισημερία, αντιπροσωπεύει την ημερομηνία του καλοκαιρινού ηλιοστασίου, μια στιγμή κατά την οποία ο ήλιος φθάνει στο υψηλότερο σημείο του στον ουρανό. Στο βόρειο ημισφαίριο, η ημέρα της Καλοκαιρινής Ισημερίας σηματοδοτεί την αρχή του καλοκαιριού, ενώ στο νότιο ημισφαίριο αντιστοιχεί στην αρχή του χειμώνα.
Η Καλοκαιρινή Ισημερία έχει μεγάλη σημασία για πολλούς λαούς και πολιτισμούς παγκοσμίως. Σε πολλές παραδόσεις, πραγματοποιούνται διάφορες δοξασίες και τελετές για να γιορταστεί αυτή η εποχή της φύσης και της αλλαγής των εποχών. Οι άνθρωποι συναντιούνται σε ιερούς χώρους, αρχαία μνημεία, αγρούς ή άλλες σημαντικές τοποθεσίες για να πραγματοποιήσουν τελετουργικές πράξεις και να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό τους προς τη φύση και τον ήλιο.
Οι τελετές κατά την Καλοκαιρινή Ισημερία ποικίλουν ανάλογα με τον πολιτισμό και την περιοχή. Σε ορισμένες παραδόσεις, υπάρχουν χοροί, τραγούδια, μουσική και παραδοσιακές ενδυμασίες που χρησιμοποιούνται για να τιμήσουν τον ήλιο και να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα γιορτής και εορτασμού. Οι συμμετέχοντες μπορεί να φέρνουν λουλούδια, κεριά ή άλλα σύμβολα και να τα προσφέρουν στον ήλιο, εκφράζοντας έτσι την ευγνωμοσύνη τους για τη ζωή, το φως και τη θετική ενέργεια που προσφέρει ο ήλιος.
Σε άλλες παραδόσεις, οι τελετές και οι δοξασίες είναι περισσότερο θρησκευτικού χαρακτήρα. Σε αρχαίους πολιτισμούς, η Ισημερία θεωρούνταν ως σημείο αρμονίας και ισορροπίας, και γιορταζόταν με τελετουργίες και εορτασμούς. Στην αρχαία Ρώμη, η Ισημερία συνδέετο με τον Θεό Φοίβο Ήλιο, ενώ στην αρχαία Ελλάδα συνδέοταν με τη θεά Δήμητρα και τον θεό Δία. Αλλωστε οιι παραδόσεις και οι τελετουργίες της Καλοκαιρινής Ισημερίας διαφέρουν ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή και την πολιτιστική κληρονομιά. Για παράδειγμα, στη Σουηδία, το Μεσοθέριο Καλοκαίρι (Midsummer) είναι μια σημαντική γιορτή που γιορτάζεται με χορούς, τραγούδια και παραδοσιακά φαγητά. Οι άνθρωποι συναντιούνται σε κοινότητες και σχηματίζουν κύκλους γύρω από μεγάλα κατασκευαστικά έργα από λουλούδια, τα οποία συμβολίζουν τη φερτιλότητα και την ανανέωση. Στην Ινδία, η Καλοκαιρινή Ισημερία συμπίπτει με το γιορτινό της Ραθ Ιάτρα (Rath Yatra), κατά την οποία ένας πανηγυρικός άρμα μεταφέρει τις εικόνες θεούς σε μια πομπή μέσα από τους δρόμους.
Στο Μεξικό, η ισημερία γιορτάζεται με την κατασκευή του "Pirámide del Sol" (Πυραμίδα του Ήλιου) στο Teotihuacan, όπου οι αρχαίοι Μάγια πραγματοποιούν τελετές και χορούς για την τιμή του ήλιου.
Η Καλοκαιρινή Ισημερία αντιπροσωπεύει μια σημαντική στιγμή της αλλαγής των εποχών και της συνάντησης του φωτός και του σκοταδιού. Οι δοξασίες και οι τελετές που πραγματοποιούνται σε αυτήν την ημέρα εκφράζουν την ευγνωμοσύνη και τον σεβασμό για τη φύση και τη ζωή, ενώ ενισχύουν τη σύνδεση των ανθρώπων με τον κόσμο γύρω τους. Αποτελούν μια ευκαιρία να εορταστεί η ανανέωση, η ευημερία και η ελπίδα για το μέλλον, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν την ποικιλομορφία και την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά των λαών σε όλον τον κόσμο.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

21 Ιουνίου: ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΚΥΜΑΤΟΔΡΟΜΊΑΣ (Surfing )

Η Παγκόσμια Ημέρα Κυματοδρομίας-Surfing, εορτάζεται κάθε χρόνο ανήμερα του θερινού ηλιοστασίου (21 Ιουνίου και 20 Ιουνίου τα δίσεκτα χρόνια). Καθιερώθηκε το 2004, με σκοπό να αναγνωρίσει και να γιορτάσει την αγάπη για το Surfing, ένα θαλάσσιο σπορ που συνδυάζει την περιπέτεια και την άσκηση με την επιβίωση στα κύματα. Αυτή η ημέρα αναδεικνύει επίσης την ανάγκη για προστασία και καθαρισμό της θάλασσας και των ακτών.
Η πρωτοβουλία για την Παγκόσμια Ημέρα Surfing προήλθε από το περιοδικό Surfing Magazine και την οργάνωση The Surfrider Foundation. Αυτή η ημέρα προσελκύει προσοχή στον κόσμο του σέρφινγκ και τη σπουδαιότητα της θαλάσσιας περιβαλλοντικής προστασίας. Οι λάτρεις του σέρφινγκ είναι από τους πιο δραστήριους και περιπετειώδεις ανθρώπους. Αφιερώνουν ώρες για να εξοικειωθούν με τα κύματα και να εκτελέσουν εντυπωσιακές φιγούρες. 
Το Surfing δεν είναι μόνο ένα άθλημα, αλλά και μια ζωντανή κουλτούρα με ιστορία, κοινότητες και αξίες που τηρούνται από τους σερφέρ.
Επιπλέον, η Παγκόσμια Ημέρα Κυματοδρομίας θέτει έμφαση στην ανάγκη προστασίας και καθαρισμού της θάλασσας και των ακτών. Η Surfrider Foundation είναι μια οργάνωση που αγωνίζεται για τη διατήρηση και προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, προωθώντας την ευαισθητοποίηση και διεξάγοντας δράσεις για τον καθαρισμό των ακτών και τη διατήρηση της υγείας των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Φίλες και φίλοι μου,
η  Παγκόσμια Ημέρα Κυματοδρομίας αναδεικνύει την αγάπη για το Surfing και την ανάγκη προστασίας της θάλασσας. Είναι μια ευκαιρία για τους λάτρεις του Surfing να γιορτάσουν την αγαπημένη τους δραστηριότητα και να δείξουν την υποστήριξή τους στην προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

21 Ιουνίου: Διεθνής Ημέρα Γιόγκα

 Η Διεθνής Ημέρα Γιόγκα καθιερώθηκε στις 21 Ιουνίου και έχει τις ρίζες της σε πανάρχαιες θρησκευτικές πρακτικές των Ινδών. Ωστόσο, η γιόγκα έχει αποκτήσει μεγάλη απήχηση και αγαπηθεί ιδιαίτερα από τους Δυτικούς. Στη Δύση, η γιόγκα έχει αναπτυχθεί ως μέθοδος εκγύμνασης και πνευματικής ή σωματικής ηρεμίας.
«Σήμερα ακόμα και μουσουλμάνοι μαθαίνουν να ασκούνται στη γιόγκα κι αυτό λόγω της επιρροής του πρωθυπουργού». Ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi  κάνει γιόγκα μαζί με χιλιάδες Ινδούς για να τιμήσει τη Διεθνή Ημέρα Γιόγκα στο Mysore Palace, στο Mysuru της Ινδίας, 
Ο Ινδός πρωθυπουργός Narendra Modi  υπέβαλε αίτημα στις 27 Σεπτεμβρίου 2014 προς τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ για την καθιέρωση της Διεθνούς Ημέρας Γιόγκα, καθώς  επιθυμούσε να τιμήσει την αγάπη και τη δημοφιλία που έχει αποκτήσει η γιόγκα παγκοσμίως.
Η γιόγκα μπορεί να είναι μια υπέροχη πρακτική για να επιτευχθεί αυτοσυγκέντρωση και ηρεμία. Πολλοί άνθρωποι, πριν παίξουν τάβλι ή ρακέτες στην παραλία, επιλέγουν να κάνουν λίγη γιόγκα προκειμένου να προετοιμαστούν σωματικά  και να ηρεμήσουν το μυαλό τους. Η γιόγκα προσφέρει διάφορες ασκήσεις αναπνοής, στάσεις και μεταλλαγμένες θέσεις που μπορούν να βοηθήσουν στην ενδυνάμωση του σώματος, στην ευεξία και στην εσωτερική γαλήνη.
Ανεξάρτητα από τον προέλευση της γιόγκα και την πρωταρχική της χρήση, η πρακτική αυτή έχει εξελιχθεί σε μια πολυδιάστατη φιλοσοφία και έχει ενσωματωθεί στις κουλτούρες πολλών κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο. Συνδυάζει το σωματικό, το πνευματικό και το ψυχικό, και προάγει την ευεξία και την ισορροπία σε αυτές τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator


Narendra Damodardas Modi (17 Σεπτεμβρίου 1950): Ινδός πολιτικός και ο σημερινός Πρωθυπουργός της Ινδίας και Member of the Gujarat Legislative Assembly (2002–2014), Chief Minister of Gujarat (2001–2014)Είναι μέλος του Κόμματος Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) μιας δεξιάς ινδουιστικής εθνικιστικής παραστρατιωτικής εθελοντικής οργάνωσης (Hindutva (lit.'Hindu-ness'), ενώ ήταν υποψήφιος πρωθυπουργός του εκλογικού συνασπισμού Εθνική Δημοκρατική Συμμαχία στον οποίο συμμετέχει και το κόμμα του στις εκλογές του 2014, στις οποίες εξελέγη ως Πρωθυπουργός της Ινδίας.  Είναι ο μακροβιότερος πρωθυπουργός εκτός της Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο .


Στρατηγικές για Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ)

Η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) είναι μια σύνθετη, δια βίου αναπτυξιακή πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ένα άτομο σκέφτεται, αισθάνεται, αλληλεπιδρά με τους άλλους και βιώνει τον κόσμο γύρω του. Ο αυτισμός ως φάσμα παθήσεων επηρεάζει την κοινωνική αλληλεπίδραση, την επικοινωνία και την αναπτυξιακή ευελιξία ενός ατόμου. Παρά την πρόοδο στην επιστημονική κατανόηση του αυτισμού, υπάρχουν ακόμα πολλές παρανοήσεις και στερεότυπα που περιβάλλουν αυτήν τη διαταραχή. Οι μύθοι και οι παρανοήσεις αυτές μπορούν να έχουν αρνητικές συνέπειες για τα αυτιστικά άτομα και τις οικογένειές τους, δυσχεραίνοντας την κοινωνική ένταξη και την παροχή απαραίτητης υποστήριξης και πρόσβασης σε πόρους.
Ωστόσο, με την ευαισθητοποίηση, την εκπαίδευση και την αλληλεπίδραση, μπορούμε να καταπολεμήσουμε αυτές τις παρανοήσεις και να δημιουργήσουμε μια πιο κατανοητική και υποστηρικτική κοινωνία για τα αυτιστικά άτομα. Ορισμένες στρατηγικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση των μύθων και των στερεοτύπων για τον αυτισμό περιλαμβάνουν:

1. Εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση:
Υποστηρίξτε την έρευνα και τεκμηριωμένες πληροφορίες για τον αυτισμό. Προωθήστε εκπαιδευτικά προγράμματα και εκστρατείες ευαισθητοποίησης σε σχολεία, πανεπιστήμια, κοινότητες και χώρους εργασίας. Ενημερώστε τους ανθρώπους για τη φύση του αυτισμού, τις προκλήσεις και τις δυνατότητες των αυτιστικών ατόμων.

2. Προώθηση της φωνής των αυτιστικών ατόμων και των οικογενειών τους:
Ενθαρρύνετε τα αυτιστικά άτομα να μοιραστούν τις δικές τους εμπειρίες, ιστορίες και απόψεις. Προωθήστε την αυτοπροσωπία και την αυτοπεποίθηση των αυτιστικών ατόμων και ακούστε τις φωνές τους για να κατανοήσετε καλύτερα την αυτιστική εμπειρία.

3. Διάδοση ακριβών πληροφοριών και έρευνας:
Στηρίξτε και διαδώστε την έρευνα για τον αυτισμό και την παροχή ακριβών και επιστημονικών πληροφοριών. Προωθήστε την πρόσβαση σε αξιόπιστες πηγές πληροφοριών για τον αυτισμό, όπως επιστημονικές μελέτες, ενημερωτικά έντυπα και ιστότοπους αξιόπιστων οργανισμών.

4. Καταπολέμηση του στίγματος:
Προωθήστε την κατανόηση και την αποδοχή των αυτιστικών ατόμων στην κοινότητα. Εκπαιδεύστε τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν τον αυτισμό χωρίς προκαταλήψεις και να σέβονται τις διαφορετικότητες.

5. Προώθηση συμπεριληπτικών πρακτικών χωρίς αποκλεισμούς:
Δημιουργήστε περιβάλλοντα σε σχολεία, χώρους εργασίας και κοινότητες που προάγουν τη συμπερίληψη των αυτιστικών ατόμων. Παρέχετε τις απαραίτητες υποστηρικτικές υπηρεσίες και προσαρμογές για την ενσωμάτωση των αυτιστικών ατόμων σε όλους τους τομείς της κοινότητας.

Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε πρακτικές χωρίς αποκλεισμούς σε σχολεία, χώρους εργασίας και κοινότητες. Αυτό σημαίνει τη δημιουργία περιβαλλόντων που εκτιμούν και λαμβάνουν υπόψη τις μοναδικές ανάγκες και τα δυνατά σημεία των αυτιστικών ατόμων. Μέσω της προώθησης πρακτικών που ενισχύουν την προσαρμοστικότητα, την ενσωμάτωση και την κοινωνική συμμετοχή, μπορούμε να καλλιεργήσουμε μια μεγαλύτερη κατανόηση και εκτίμηση για την ποικιλομορφία της αυτιστικής κοινότητας.
Συμπερασματικά, η προώθηση της ευαισθητοποίησης, της αναγνώρισης των φωνών των αυτιστικών ατόμων, της ενίσχυσης της έρευνας και της υποστήριξης συμπεριληπτικών πρακτικών μπορεί να οδηγήσει σε μια κοινωνία που αποδέχεται και υποστηρίζει τα αυτιστικά άτομα. Αυτή η προσέγγιση απαιτεί τη συνεργασία και την αλληλεπίδραση όλων των μελών της κοινότητας, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που προωθεί την πλήρη συμπερίληψη, την αξιοπρέπεια και την ευημερία για όλους.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Dr. Randy Pausch: ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ και ΑΞΙΕΣ

 

Η διασημότερη και πιο εμπνευσμένη πρωτότυπη διάλεξη του Dr. Randy Pausch,καθηγητή πληροφορικής στο πανεπιστήμιο Carnegie Mellon "Το κρυφτό των συναισθημάτων"  Έχει μόλις διαγνωστεί με καρκίνο στο πάγκρεας και του απομένουν κάτι λιγότερο από 3 μήνες ζωής. Ο Randy Pausch έφυγε από τη ζωή στις 25 Ιουλίου του 2008, όμως ακόμα και σήμερα συνεχίζει να ζει στο μυαλό και στην καρδιά εκατομμυρίων ανθρώπων καθώς μοιράστηκε με το κόσμο: τα παιδικά του όνειρα

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε:
-  “Τι είναι το κρυφτό;”
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια, την οποία δεν την ενδιάφερε ποτέ τίποτα-να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν: 
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει.
“Ένα, δύο, τρία” άρχισε να μετράει η Τρέλα. 
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στην σκιά του Θριάμβου, ο oποίος με την δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της οπότε την άφηνε ελεύθερη. Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα.
Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν. Το Ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού.
Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο Έρωτας δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.
“….1000″ μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει.
Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. 
Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με τον Θεό για θεολογία. 
Ένιωσε τον “ρυθμό” του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου.
Αφού βρήκε την Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο. 
Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει που να κρυφτεί. 
Σιγά σιγά τους βρήκε όλους εκτός από τον Έρωτα.
Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δένδρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα. Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογγητό πόνου.
Ήταν ο Έρωτας που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια.
Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του Έρωτα.
Κι έτσι από τότε ο Έρωτας είναι πάντα τυφλός και η Τρέλα πάντα τον συνοδεύει.... 

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

ΑΡΧΈΤΥΠΑ ΤΡΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ

Μέσα από τους αρχετυπικούς ρόλους που εμφανίζονται στις τραγωδίες του Ευριπίδη, παρατηρούμε την παράλληλη αναζήτηση της σύγχρονης γυναίκας για την ταυτότητά της μέσω της ψυχοθεραπείας.
Παρατηρώντας τρεις γυναικείους ρόλους: διακρίνουμε αυτή της γυναίκας που επιζητά τον απόλυτο έρωτα και προδίδεται (Μήδεια), αυτή που αφήνει το πάθος να την παρασύρει (Βάκχες) και αυτή που καθορίζεται από την πίστη και την αφοσίωση (Άλκηστις).

Ο έρωτας, το πάθος και η αφοσίωση αποτελούν βασικά στοιχεία αρχετυπικών μορφών που διαχρονικά λειτουργούν στη γυναικεία φύση. Ακόμη και με την ανεξαρτησία που έχει αποκτήσει η σύγχρονη γυναίκα μέσα από την κοινωνική εξέλιξή της, την ανάπτυξη της ατομικότητάς της και την οικονομική της ανεξαρτησία, δεν έχει απαλλαγεί από τις παραπάνω αρχετυπικές αναφορές. Έτσι, ο έρωτας, το πάθος και η αυτοθυσία συνυπάρχουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στα γεγονότα της ζωής της.

Ο τρόπος με τον οποίο η σύγχρονη γυναίκα βιώνει αυτούς τους ρόλους και η δυναμική που αναπτύσσει κατά την πορεία προς την ανεξαρτησία της δημιουργεί μια σύγχυση ταυτότητας. 
Για να επιτύχει την αυτονομία της, η σύγχρονη γυναίκα αγωνίζεται σε ένα πεδίο πολλαπλών ρόλων, αλλά συχνά το κάνει χωρίς συνειδητοποίηση, και αυτή η έλλειψη συνειδητοποίησης της εμποδίζει να επιτύχει την πλήρη ικανοποίηση των προσωπικών της επιθυμιών. 
Συχνά ταυτίζεται με τους ρόλους της, αντιλαμβανόμενη τους ως καθήκοντα, και λειτουργεί ασυνείδητα σε αυτούς. 
Προσπαθεί, δηλαδή, να είναι καλή σε όλους τους ρόλους, αλλά αυτό είναι ανθρώπινα αδύνατο, και αυτή η συμπεριφορά δημιουργεί συναισθήματα απογοήτευσης και την καταδικάζει ως ανεπαρκή.
Έτσι, χάνει την ουσία του έρωτα, του πάθους και της αφοσίωσης και δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή που επιθυμεί. Ο έρωτας γίνεται μανία, το πάθος την αυτοκαταστρέφει και μέσω της αφοσίωσης θυσιάζει τον εαυτό της για τους άλλους. Χωρίς να το κατανοεί, χάνει όχι μόνο την ίδια την ουσία της, αλλά και τα στοιχεία που καθορίζουν υπαρξιακά την υπόστασή της. Γίνεται ένα τραγικό πρόσωπο που αποβάλλει τη συνοχή της θηλυκότητας, το βάθος της μητρότητας και την ένταση της αφοσίωσης και της πίστης.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η ανθρωπιστική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που βασίζεται στην ανθρωπιστική φιλοσοφία και τις αξίες. Ο σκοπός της είναι να βοηθήσει τους ασθενείς να αναπτύξουν μια πιο αυθεντική, ενδυναμωτική και σημαντική ζωή. Στην ανθρωπιστική θεραπεία, ο ψυχοθεραπευτής συνεργάζεται με τον ασθενή για να κατανοήσουν σε βάθος την εμπειρία του ασθενούς, να αναγνωρίσουν τις αξίες του και να αναπτύξουν μια πιο σημαντική σχέση με τον εαυτό τους και τους άλλους.
Σε αντίθεση με άλλες μορφές ψυχοθεραπείας που επικεντρώνονται στη διόρθωση συμπεριφορών ή σκέψεων που αντιμετωπίζονται ως προβλήματα, η ανθρωπιστική θεραπεία εστιάζει στην εξέλιξη της αυθεντικότητας και της πνευματικής ανάπτυξης του ατόμου. Ο ψυχοθεραπευτής δεν αναλαμβάνει τον ρόλο ενός ειδικού που δίνει συμβουλές, αλλά αναζητά την καλύτερη δυνατή εξέλιξη του ασθενούς μέσω της αλληλεπίδρασης και της εξέτασης των συναισθημάτων και των αντιλήψεων του ασθενούς.
Η ανθρωπιστική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κατάθλιψη, η αγχώδης διαταραχή, η διαταραχή τραυματικού στρες και άλλες ψυχικές διαταραχές. Επιδιώκει να ενισχύσει την αυτοσυνείδηση, την αυτοαποδοχή και την αυτοεκτίμηση του ασθενούς, ενθαρρύνοντας τον να ανακαλύψει τις προσωπικές του δυνάμεις και να αναπτύξει μια θετική σχέση με τον εαυτό του και τους άλλους.
Η ανθρωπιστική θεραπεία συχνά συνδυάζεται με άλλες μορφές ψυχοθεραπείας, όπως η γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία ή η αναλυτική ψυχοθεραπεία, για να προσαρμοστεί στις ανάγκες και τις προτιμήσεις του ασθενούς. Η ανθρωπιστική θεραπεία έχει αναπτυχθεί από την αρχή του 20ού αιώνα και έχει επηρεαστεί από την ανθρωπολογία, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία.
Η ανθρωπιστική θεραπεία δεν αποδίδεται σε μία συγκεκριμένη ανακάλυψη ή σε έναν μόνο δημιουργό. Είναι μια προσέγγιση που αναπτύχθηκε σταδιακά από διάφορους ψυχοθεραπευτές και ακαδημαϊκούς κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Αρχικά, η ανθρωπιστική θεραπεία επηρεάστηκε από την ανθρωπολογία, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία, που ανέδειξαν τη σημασία της αυθεντικότητας, της αυτοαποδοχής και της αξιοπιστίας του ατόμου. Στη συνέχεια, διάφοροι ψυχοθεραπευτές και ερευνητές συνέβαλαν στην ανάπτυξη και εξέλιξη της ανθρωπιστικής θεραπείας.
Ανάμεσα στους σημαντικούς συνεισφέροντες περιλαμβάνονται οι Carl Rogers, Abraham Maslow, Rollo May, Viktor Frankl και άλλοι. Ο Carl Rogers ανέπτυξε την προσέγγιση της ανθρωπιστικής ψυχολογίας και την εφάρμοσε στη θεραπεία, ενώ ο Abraham Maslow πρότεινε την ιεραρχία των ανθρώπινων αναγκών που αποτέλεσε σημαντικό πλαίσιο για την ανθρωπιστική θεραπεία.
Συνολικά, η ανθρωπιστική θεραπεία αναπτύχθηκε από την συνεργασία και την επιρροή πολλών ανθρώπων κατά τη διάρκεια του χρόνου, και έχει εξελιχθεί σε μια ποικιλία προσεγγίσεων και τεχνικών που χρησιμοποιούνται στο πεδίο της ψυχοθεραπείας.ψυχοθεραπεία που αναπτύχθηκε από την ανθρωπιστική θεωρία του Rogers ονομάστηκε «πελατοκεντρική», καθώς υποστηρίζει ότι αντιμετωπίζει το πρόσωπο που ζητά βοήθεια ως υπεύθυνο πελάτη και όχι ως ασθενή.
Η ανθρωπιστική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που επικεντρώνεται στην ανάπτυξη ενός θεραπευτικού σχεδίου βασισμένου στην ανθρωπιστική φιλοσοφία και τις αξίες. Ο στόχος της είναι να ενισχύσει την αυθεντικότητα και την πνευματική ανάπτυξη του ασθενούς μέσω της αλληλεπίδρασης και της αναγνώρισης των αξιών του. 
Με τη συνεργασία με τον ασθενή, ο ψυχοθεραπευτής βοηθά στην κατανόηση της εμπειρίας του ασθενούς και την ανάπτυξη ενός πιο σημαντικού συστήματος αξιών και σχέσεων με τον εαυτό του και τους άλλους.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων

Σύνδρομο ΞΕΧΑΜΈΝΟΥ ΜΩΡΟΎ ή ΘΑΝΑΤΗΦΌΡΟΣ ΔΙΆΣΠΑΣΗ της ΠΡΟΣΟΧΉΣ

Έχετε οδηγήσει ποτέ στη δουλειά ή σε μια οικεία διαδρομή και δεν μπορέσατε να θυμηθείτε τη διαδρομή μέχρι εκεί; Είναι κάτι που βιώνουμε πολλοί από εμάς και συμβαίνει όταν ένα μέρος του εγκεφάλου μας ανταγωνίζεται ένα άλλο. 
«Ενα βρέφος μόλις 5,5 μηνών πέθανε μέσα στο αυτοκίνητο του πατέρα του. το ξέχασε στο πίσω κάθισμα, όπου βρέθηκε αναίσθητο.
Αυτά είναι τα τραγικά γεγονότα η ουσία όμως είναι ότι ένας γονιός  έφτασε στο σημείο να ξεχάσει το παιδί του και όταν το συνειδητοποιεί κάνει απόπειρα αυτοκτονίας 
Σίγουρα για α πολλούς ανθρώπους, η ιδέα να βάλουν ένα παιδί στο αυτοκίνητο και να το ξεχάσουν είναι αδιανόητη. Αλλά για έναν πολυάσχολο, συχνά στερημένο ύπνου γονέα με μόλις αρκετό χρόνο για να οργανωθεί, η πιθανότητα είναι πάντα πολύ κοντά.
Υπάρχει ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια και έχει την ικανότητα να μας μετατρέπει σε λειτουργία αυτόματου πιλότου όταν πραγματοποιούμε ορισμένες εργασίες. Αποθηκεύει διαδικασίες που γνωρίζετε καλά και, σαν ένα κομμάτι λογισμικού, ώστε να μπορείτε να εκτελέσετε ορισμένες γνωστές εργασίες σχεδόν χωρίς να τις σκέφτεστε.

Για παράδειγμα, αφού μάθουμε να οδηγούμε ποδήλατο, αυτή η ικανότητα αποθηκεύεται και δεν χρειάζεται πλέον να σκεφτούμε συνειδητά τις διάφορες ενέργειες που χρειάζεται να κάνει το σώμα μας. Αν και μας κάνει πιο αποτελεσματικούς, μερικές φορές τα βασικά γάγγλια ανταγωνίζονται μέρη του εγκεφάλου μας που μας βοηθούν να παραμένουμε «παρών» και να παίρνουμε συνειδητές αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της βραχυπρόθεσμης μνήμης μας.
Ο Matthew Mundy, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Monash – ειδικός στη μάθηση και τη μνήμη, εξηγεί:
- «Οι βραχυπρόθεσμες αναμνήσεις έχουν σχεδιαστεί για να αποθηκεύουν τους άμεσους στόχους ή τις ανάγκες μας, λίγο σαν μια λίστα με «εκκρεμότητες» ή μια λίστα αγορών», εξηγεί 
Όμως, οι βραχυπρόθεσμες αναμνήσεις απαιτούν πολλή εγκεφαλική δύναμη για να διατηρηθούν. Μια απόσπαση της προσοχής, όπως ένα τηλεφώνημα, οδικές εργασίες ή άλλη εκτροπή, μπορεί να επιβαρύνει επιπλέον την περιορισμένη χωρητικότητα μνήμης και τελικά να οδηγήσει στο να ξεχάσουμε κάτι.

Αυτή η αποτυχία μνήμης έχει γίνει γνωστή ως Σύνδρομο "Ξεχασμένου Μωρού" η "Θανατηφόρος Διάσπαση της προσοχής" . Ορίζεται ως μια κατάσταση όπου ένας γονέας ή κηδεμόνας ενός παιδιού βιώνει μια βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης που τον αναγκάζει να αφήσει εν αγνοία του ένα παιδί σε ένα αυτοκίνητο.
Πολλά είναι τα παιδιά που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού. Οι θάνατοι επί το πλείστον προέρχονται από θερμοπληξία μέσα σε αυτοκίνητα. Από το 1998 έως το 2002 πέθαιναν κατά μέσο όρο 29 παιδιά κάθε χρόνο λόγω θερμοπληξίας σε παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Το 2003 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 42. Έτσι ο μέσος όρος φτάνει τα 35 τον χρόνο.
Ο καθηγητής Mundy λέει ότι μια απόσπαση της προσοχής ή μια αλλαγή ρουτίνας μπορεί να είναι αρκετή για να ξεκινήσει το λάθος πρόγραμμα "αυτόματου πιλότου" και να χτυπήσει τη βραχυπρόθεσμη μνήμη σας.
Η βραχυπρόθεσμη μνήμη όλων είναι περιορισμένη σε χωρητικότητα, επομένως όσο περισσότερα πράγματα σκεφτόμαστε, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να ξεχάσουμε κάτι.
Όταν δεν κοιμόμαστε καλά, η μνήμη μας μπορεί να υποφέρει σοβαρά και αυτό χειροτερεύει όσο πιο ακραία γίνεται η στέρηση ύπνου. Επίσης, όσο περισσότερο στρες έχουμε, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίδραση στις αναμνήσεις μας.
Το χρόνιο στρες αυξάνει την απελευθέρωση ορμονών που ονομάζονται γλυκοκορτικοειδή. Γνωρίζουμε ότι αυτές οι ορμόνες μπορούν να βλάψουν την ανάκτηση αναμνήσεων από το σημείο που είναι αποθηκευμένες στον εγκέφαλο.
Ένας γονέας με μια πολυάσχολη ρουτίνα που μπορεί να διαταράσσεται τακτικά στον ύπνο του από ένα μικρό παιδί είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης, λέει ο καθηγητής Mundy.
Υπάρχουν απλοί τρόποι για να βεβαιωθείτε ότι έχετε επίγνωση της παρουσίας του παιδιού σας σε ένα όχημα, ανεξάρτητα από το τι άλλο συμβαίνει στην ημέρα σας:
- Οι γονείς μπορούν να κάνουν μέρος της καθημερινότητάς τους, το να αφήνουν ένα αντικείμενο που ανήκει στο παιδί τους στο κάθισμα του συνοδηγού για να μπορέσουν να το δουν. 
- Να αφήσουν την τσάντα ή το τηλέφωνό τους στο πίσω κάθισμα για να λειτουργήσουν ως υπενθύμιση για να κοιτάξουν εκεί.
- Ο καθρέφτης στραμμένος προς το παιδικό κάθισμα, ώστε να μπορείτε να το βλέπετε κάθε φορά που κοιτάζετε.
- Η τεχνολογία μπορεί επίσης να βοηθήσει. Συσκευές εξοπλισμένες με αισθητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου για να ειδοποιήσουν όταν το αυτοκίνητο σταματήσει.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων

Η “ΤΈΧΝΗ ” του STORYTELLING, διηγείται την ΙΣΤΟΡΊΑ μιας ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΑΣ

.
Το Storytelling περιγράφεται ως τέχνη. Δεν είναι μία διαδικασία, μία μέθοδος ή μία τεχνικη. 
Ως τέχνη - απαιτεί ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΆ, ΌΡΑΜΑ, ΔΕΞΙΌΤΗΤΕΣ και ΕΞΆΣΚΗΣΗ. Το Storytelling δεν είναι δεν τελειοποιειται μέσω της διαδικασίας “trial-and-error”.

Τι είναι το Storytelling;

Το Storytelling ΕΙΝΑΙ

Το Storytelling ΔΕΝ είναι

Οι χρήσιμες πληροφορίες σε μία αφήγηση

Κάθε άρθρο 10.000 λέξεων

Αυτό που δίνει κίνητρο στην ομάδα σας

Οι στόχοι πωλήσεων

Αυτό που αντιπροσωπεύει το brand σας

Μία διαφήμιση

[αφορά]  Για τους πελάτες σας

[αφορά]  το brand σας

Συναισθηματικό & Επιδραστικό

Βαρετό

Ένα ξεκίνημα, μία κρίση & μία απόφαση

Κάτι “cool” που απλά συνέβη

Μία αλληλεπίδραση ανάμεσα στους πελάτες & το brand σας

Μία ιστορία πώλησης

Το Storytelling είναι μία μορφή τέχνης τόσο παλιά όσο και ο χρόνος και έχει θέση σε κάθε πολιτισμό και κοινωνία. Γιατί όμως; 

Επειδή οι ιστορίες είναι μία παγκόσμια γλώσσα που ο καθένας - ασχέτως διαλέκτου, καταγωγής ή κληρονομιάς - μπορεί να καταλάβει. Οι ιστορίες διεγείρουν την φαντασία, το πάθος και δημιουργεί ένα αίσθημα “κοινωνίας” μεταξύ των ακροατών και του αφηγητή.

Το να λες μία ιστορία είναι σαν ζωγραφική αλλά με λέξεις. Ενώ ο οποιοσδήποτε μπορεί να πει μία ιστορία, κάποιοι άνθρωποι τελειοποιούν την αφηγηματική τους δεξιότητα και έτσι γίνονται “ραψωδοί” εκ μέρους είτε του οργανισμού τους, είτε του brand τους ή της επιχείρησής τους. Μπορεί να έχετε ακούσει για αυτούς τους ανθρώπους - συνήθως τους αποκαλούν marketers, content writers, ή PR professionals :-)

Κάθε μέλος ενός οργανισμού μπορεί να πει μία ιστορία. Αλλά πριν φτάσουμε στο “πώς” ας μιλήσουμε γιατί λέμε ιστορίες - ως κοινωνία, κουλτούρα αλλά και οικονομία.

Γιατί λέμε ιστορίες;

Υπάρχει μία πληθώρα λόγων γιατί λέμε ιστορίες - για να πουλήσουμε κάτι, να διασκεδάσουμε με κάτι, να εκπαιδευτούμε σε κάτι ή για να κομπάσουμε για κάτι. Θα μιλήσουμε για αυτά παρακάτω. Τώρα όμως, θα δούμε για ποιό λόγο επιλέγουμε την αφήγηση μιας ιστορίας σε σχέση με μία παρουσίαση με δεδομένα στο Powerpoint ή σε σχέση με μία λίστα. Γιατί οι ιστορίες είναι ο “δικός μας τρόπος” να μοιραζόμαστε, να πουλάμε και να εξηγούμε πληροφορίες σε τρίτους; Ας δούμε λοιπόν.

Οι ιστορίες στερεοποιούν αφηρημένα concepts και απλοποιούν περίπλοκα μηνύματα

Όλοι έχουμε βιώσει σύγχυση όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε μία καινούρια ιδέα. Οι ιστορίες μας δίνουν έναν εναλλακτικό δρόμο κατανόησης της ιδέας. Σκεφτείτε όλες εκείνες τις φορές που οι ιστορίες σας βοήθησαν να αντιληφθείτε σαφώς καλύτερα ένα concept… ίσως ένας δάσκαλος που χρησιμοποίησε ένα καθημερινό παράδειγμα για να εξηγήσει ένα πρόβλημα μαθηματικών, ένας ιεροκήρυκας που αποτύπωσε μία κατάσταση κατά τη διάρκεια του Κυριακάτικου κηρύγματος ή ένας ομιλητής σε ένα συνέδριο που χρησιμοποίησε ένα case study για να επικοινωνήσει περίπλοκα δεδομένα.

Οι ιστορίες στερεοποιούν αφηρημένα concepts και απλοποιούν περίπλοκα μηνύματα. Ένα από τα πιο δυνατά σημεία του Storytelling είναι όταν προσπαθείτε να εξηγήσετε ένα μεγαλόπνοο, αφηρημένο και άυλο concept και το αφηγείστε χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες ιδέες που το κάνουν πιο κατανοητό.

Πάρτε για παράδειγμα την Apple. Τα computers και τα smartphones είναι ένα αρκετά περίπλοκο θέμα για να το περιγράψεις στον τυπικό μέσο καταναλωτή. Χρησιμοποιώντας πραγματικές ιστορίες είναι ικανή να περιγράψει με μεγάλη ακρίβεια πώς τα προϊόντα της ωφελούν τους καταναλωτές… αντί να επαναπαυτεί στην τεχνική ορολογία που λίγοι πελάτες αντιλαμβάνονται.

Οι ιστορίες φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά

Όπως αναφέραμε και πιο πριν, οι ιστορίες είναι κάτι περίπου σαν παγκόσμια γλώσσα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε την ιστορία ενός ήρωα, ενός αουτσάιντερ, ή ενός χωρισμού. Όλοι έχουμε επεξεργαστεί συναισθήματα και μοιραζόμαστε αισθήματα ενθουσιασμού, ελπίδας, απόγνωσης και θυμού. Όταν μοιράζεστε μία ιστορία, ακόμα και οι πιο διαφορετικοί άνθρωποι έχουν μία αίσθηση ύπαρξης κοινών χαρακτηριστικών και κοινωνικότητας.

Σε έναν κόσμος κατακερματισμένο από μία πληθώρα πραγμάτων, οι ιστορίες φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά και δημιουργούν την αίσθηση της κοινωνίας. Παρά τη γλώσσα, την θρησκεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις ή την εθνότητα, οι ιστορίες μας συνδέουν μέσα από τον τρόπο που αισθανόμαστε και ανταποκρινόμαστε σε αυτές. Οι ιστορίες μας κάνουν πιο ανθρώπινους.

Η εταιρεία TOMS είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού που αναφέρουμε. Διαμοιράζοντας ιστορίες πελατών αλλά και των ανθρώπων που ωφελούνται μέσα από αυτές τις αγορές των πελατών, η TOMS δημιούργησε άμεσα ένα κίνημα το οποίο όχι μόνο αύξησε τις πωλήσεις της αλλά έχτισε και μία κοινότητα γύρω της.

Οι ιστορίες εμπνέουν και κινητροποιούν

Οι ιστορίες μας κάνουν ανθρώπινους και το ίδιο ισχύει και για τα brands. Όταν τα brands είναι αυθεντικά και διαφανή απέναντι σε όλους, προσγειώνονται στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο για τους πελάτες τους να συνδέονται με το brand αλλά και με τους ανθρώπους πίσω από το brand.

Εκφράζοντας τα συναισθήματα των ανθρώπων, φανερώνοντας και τα καλά αλλά και τα άσχημα, είναι το μέσο ώστε οι ιστορίες να εμπνεύσουν, να κινητροποιήσουν και εν τέλει να παράξουν δράση. Οι ιστορίες επίσης ενδυναμώνουν το λεγόμενο brand loyalty. Δημιουργώντας ένα αφήγημα γύρω από το brand σας ή το προϊόν σας όχι μόνο εξανθρωπίζει αλλά επίσης διαφημίζει εγγενώς την επιχείρησή σας.

 Τί κάνει μια ιστορία “καλή”;

Οι λέξεις όπως “καλή” ή “κακή” είναι σχετικές ανάλογα με τις γνώμες των ανθρώπων. Υπάρχουν όμως μερικά αδιαπραγμάτευτα στοιχεία που φτιάχνουν την εμπειρία μία αφήγησης μοναδική, τόσο για τον αναγνώστη όσο και για τον αφηγητή.

Οι “καλές” ιστορίες είναι…

  • ...διασκεδαστικές. Οι καλές ιστορίες κρατούν σε εγρήγορση τον αναγνώστη και με αμείωτο το ενδιαφέρον για το τί θα επακολουθήσει.
  • ...εκπαιδευτικές. Οι καλές ιστορίες εξάπτουν την περιέργεια του αναγνώστη και έχουν προστιθέμενη αξία στις γνώσεις του.
  • ...παγκόσμιες. Οι καλές ιστορίες συσχετίζονται με όλους τους αναγνώστες ενώ φανερώνουν συναισθήματα και εμπειρίες που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βιώσει.
  • ...οργανωμένες. Οι καλές ιστορίες ακολουθούν μία περιεκτική δομή που βοηθά τους ανθρώπους να αντιληφθούν το κύριο νόημά τους και να τις χωνέψουν ευκολότερα.
  • ...αξιομνημόνευτες. Είτε μέσω ενός εμπνευσμένου μηνύματος, είτε μέσω ενός σκανδάλου, είτε μέσω του χιούμορ οι καλές ιστορίες “μένουν” στο μυαλό του αναγνώστη.

 Υπάρχουν 3 στοιχεία που κάνουν μία καλή ιστορία (ασχέτως της ιστορίας που λέτε):

  1. Χαρακτήρες. Κάθε ιστορία πρέπει να περιέχει τουλάχιστον έναν χαρακτήρα και αυτός ο χαρακτήρας θα είναι το “κλειδί” για να συσχετίσετε την ιστορία σας με το κοινό σας. Αυτό το δομικό στοιχείο θα είναι η “γέφυρα” μεταξύ του αφηγητή και του κοινού. Αν το κοινό σας μπορεί να “μπει στα παπούτσια” του “ήρωα” της ιστορίας είναι πολύ πιο πιθανόν να ακολουθήσουν το Call-To-Action στο οποίο και θα καταλήξετε.
  2. Σύγκρουση. Η σύγκρουση είναι το μάθημα του πώς ο χαρακτήρας μας ξεπερνά μία πρόκληση ή ένα πρόβλημα. Η σύγκρουση στην ιστορία σας εκμαιεύει συναισθήματα και διασυνδέει το κοινό σας μέσα από συμπάσχουσες (κοινές) εμπειρίες. Όταν λέτε ιστορίες, η δύναμή τους βρίσκεται σε αυτά που εξηγείτε και διδάσκετε. Αν δεν υπάρχει σύγκρουση στην ιστορία σας είναι πολύ πιθανόν ότι δεν είναι ιστορία.
  3. Λύση. Κάθε καλή ιστορία έχει ένα τέλος, αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να είναι πάντα καλό. Το κλείσιμο (λύση - απόφαση) πρέπει να συνοψίσει την ιστορία, να παράσχει το background και το γενικότερο πλαίσιο της εξέλιξης των χαρακτήρων αλλά και της σύγκρουσης και εν τέλει αφήνουν το κοινό με ένα Call-To-Action.

 Τώρα που γνωρίζετε τί πρέπει να περιέχει μία καλή ιστορία, ας δούμε πώς μπορείτε να την φτιάξετε.

Η διαδικασία του Storytelling

Έχουμε πλέον επιβεβαιώσει ότι το Storytelling είναι τέχνη. Όπως και στην τέχνη λοιπόν χρειάζεται δημιουργικότητα, όραμα και δεξιότητα. Επίσης, απαιτείται και πολλή εξάσκηση.

Καλώς ήρθατε στην διαδικασία του Storytelling.

Οι ζωγράφοι, οι γλύπτες, οι σκιτσογράφοι και οι κεραμίστες ακολουθούν τη δική τους δημιουργική διαδικασία όταν κάνουν Τέχνη. Του βοηθά να γνωρίζουν από που ξεκινούν, πώς αναπτύσσουν το όραμά τους και πώς τελειοποιούν την τέχνη τους (δεξιότητα) με την πάροδο του χρόνου. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για το Storytelling… ειδικά για επιχειρήσει που γράφουν ιστορίες.

Γιατί η διαδικασία είναι τόσο σημαντική; Επειδή, ως οργανισμός ή επιχείρηση, πιθανότατα θα έχετε έναν τόνο από στοιχεία, νούμερα και μηνύματα να “περάσετε” σε μία σύντομη και περιεκτική ιστορία. Πώς γνωρίζετε όμως από πού θα ξεκινήσετε; Θα ξεκινήσουμε με το πρώτο βήμα. Θα ξέρετε πού να πάτε (και πώς να φτάσετε εκεί) μετά τα παρακάτω.

 Γνωρίστε το Κοινό σας

Ποιός θέλει να ακούσει την ιστορία σας; Ποιός θα επωφεληθεί τα μέγιστα και ποιός θα ανταποκριθεί περισσότερο σε αυτήν; Προκειμένου να δημιουργήσουμε μία συναρπαστική ιστορία πρέπει να καταλάβουμε τους αναγνώστες μας ποιός θα ανταποκριθεί ή θα δράσει μετά το πέρας της ιστορίας μας.

Πριν βάλετε το στυλό πάνω στο χαρτί και ξεκινήσετε να γράφετε, κάντε μία έρευνα αγοράς και προσδιορίστε τις buyer persona(s) της επιχείρησής σας. Αυτή η διαδικασία θα σας εξοικειώσει με το ποιοί ενδεχομένως διαβάζουν, βλέπουν ή ακούν την ιστορία σας. Θα σας δώσει επίσης την κύρια κατεύθυνση για τα επόμενα βήματα καθώς χτίζετε τα θεμέλια της ιστορίας σας.

Προσδιορίστε το κύριο μήνυμά σας

Ακόμα κι αν η ιστορία σας είναι μία σελίδα ή δέκα, διαρκεί δέκα ή εξήντα λεπτά , πρέπει να έχει ένα κύριο μήνυμα. Όπως τα θεμέλια ενός σπιτιού πρέπει να εδραιώσετε αυτό το μήνυμα πριν προχωρήστε παρακάτω.

Η ιστορία σας προσπαθεί να πουλήσει κάποιο προϊόν ή προσπαθεί να προσελκύσει χρηματοδότηση; Εξηγείτε μία υπηρεσία ή συνηγορείτε πάνω σε ένα θέμα; Ποιό είναι το “point” της ιστορίας σας; Για να μπορέσετε να το προσδιορίσετε προσπαθήστε να συνοψίσετε την ιστορία σας σε 6 - 10 λέξεις. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, τότε δυστυχώς μάλλον δεν έχετε ένα κύριο μήνυμα για να εκφράσετε στην ιστορία σας.

Αποφασίστε τί είδους ιστορία αφηγείστε

Όλες οι ιστορίες δεν δημιουργούνται ισάξια. Για να αποφασίσετε τί είδους ιστορία αφηγείστε πρέπει να ξέρετε πώς θέλετε το κοινό σας να νιώσει ή να αντιδράσει καθώς την διαβάζουν ή την ακούν.

Αυτό θα σας επιτρέψει να αποφασίσετε πώς θα “πλέξετε” την ιστορία σας και ποιός είναι στόχος που κυνηγάτε. Αν ο στόχος σας είναι…

  • ...προκαλέσετε δράση, η ιστορία σας θα πρέπει να περιγράφει πώς μία επιτυχημένη δράση ολοκληρώθηκε (στο παρελθόν) και εξηγήστε στους αναγνώστες σας πώς θα καταφέρουν κάτι αντίστοιχα επιτυχημένο. Αποφύγετε την παραπανίσιες και υπερβολικές λεπτομέρειες ή τυχόν αλλαγές στο κύριο θέμα σας ώστε το κοινό σας να επικεντρωθεί στη δράση ή στην αλλαγή που υποστηρίζει η ιστορία σας.
  • ...μιληστε στους ανθρώπους για τον εαυτό σας, πείτε τους μια ιστορία που περιλαμβάνει αυθεντικούς, ανθρώπινους αγώνες, αποτυχίες αλλά και νίκες. Ο σημερινός καταναλωτής εκτιμά και συνδέεται με brands που προωθούν την εικόνα τους με αυθεντικότητα και το Storytelling δεν αποτελεί εξαίρεση.
  • ...μεταφέρετε αξίες, πείτε μία ιστορία που φανερώνει οικεία αισθήματα, χαρακτήρες και καταστάσεις ώστε οι αναγνώστες να καταλάβουν άμεσα πώς η ιστορία συνδέεται με τις ζωές τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν η ιστορία σας πραγματεύεται αξίες με τις οποίες ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να μην συμφωνούν ή να μην τις αντιλαμβάνονται καν.
  • ...ενθαρρύνετε την “κοινότητα” ή την συνεργασία, αφηγηθείτε μία ιστορία που θα προτρέπει τους αναγνώστες συζητήσουν και να μοιραστούν την ιστορία σας με άλλους. Χρησιμοποιήστε μία κατάσταση ή μία εμπειρία με την οποία η άνθρωποι συνδέονται και λένε “Και εγώ το ίδιο!”. Κρατήστε τις καταστάσεις και τους χαρακτήρες ουδέτερους ώστε να προσελκύσετε τη μεγαλύτερη ποικιλία αναγνωστών.
  • ...μεταδώστε γνώση ή να εκπαιδεύσετε, πείτε μία ιστορία που παρουσιάζει μία εμπειρία “trial-and-error” ώστε οι αναγνώστες να μάθουν για ένα πρόβλημα και πώς μία λύση ανακαλύφθηκε και εφαρμόστηκε. Συζητήστε και άλλες εναλλακτικές λύσεις επίσης.

Εδραιώστε το Call-To-Action σας

Ο σκοπός σας και το Call-To-Action σας είναι παρόμοια, αλλά το Call-To-Action σας θα εδραιώσει την δράση που θέλατε το κοινό σας να κάνει μετά την αφήγηση.

Τί ακριβώς θέλετε να κάνουν οι αναγνώστες σας μετά την ιστορία σας; Θέλετε να δωρίσουν χρήματα, να εγγραφούν σε ένα newsletter, να κάνουν κάποιο μάθημα ή να αγοράσουν ένα προϊόν; Σκιαγραφήστε το επιγραμματικά μαζί με τον στόχο σας ώστε να είστε σίγουροι ότι θα ευθυγραμμιστούν.

Για παράδειγμα, αν το Call-To-Action σας είναι να ενθαρρύνετε την “κοινότητα” ή την συνεργασία, το Call-To-Action σας μπορεί να γράφει “Πατήστε το Κουμπί Share από κάτω”.

Διαλέξτε το μέσο (medium) για την ιστορία σας

Οι ιστορίες μπορούν να λάβουν πολλά σχήματα και μορφές. Κάποιες ιστορίες διαβάζονται, άλλες παρακολουθούνται ενώ άλλες τις ακούμε. Η επιλογή του μέσου μετάδοσης της ιστορίας εξαρτάται από τον τύπο της ιστορίας καθώς και άλλους παράγοντες, όπως ο χρόνος και το χρήμα.

Δείτε παρακάτω διαφορετικούς τρόπους για να αφηγηθείτε την ιστορία σας.

  • Μία γραπτή ιστορία αφηγείται μέσα από άρθρα, blog posts ή βιβλία. Κυρίως αποτελείται από κείμενο και μπορεί να περιέχει και κάποιες φωτογραφίες. Οι γραπτές ιστορίες είναι παρασάγγας η πιο οικονομική και εφικτή μέθοδος Storytelling καθώς απαιτεί μόνον ένα χαρτί ή έναν free word processor.
  • Μία προφορική ιστορία λέγεται κατά πρόσωπο, όπως και μία παρουσίαση. Τα TED Talks θεωρούνται προφορικές ιστορίες. Λόγω της “ζωντανής” και αμοντάριστης φύσης τους, οι προφορικές ιστορίες απαιτούν συνήθως περισσότερη εξάσκηση και δεξιοτεχνία ώστε να εκφράσουν και να “ξυπνήσουν” τα αισθήματα των άλλων.
  • Μία ηχητική ιστορία είναι προφορική αλλά ηχογραφημένη - αυτό είναι και το σημείο που τη διαχωρίζει από τις προφορικές ιστορίες. Οι ηχητικές ιστορίες είναι συνήθως σε μορφή podcast, και με την τεχνολογία του σήμερα, το να δημιουργήσεις μία ηχητική ιστορία είναι πιο οικονομικό από ποτέ.
  • Μία ψηφιακή ιστορία αφηγείται μέσα από μία “ποικιλία” μέσων, όπως το βίντεο, το animation, τις διαδραστικές ιστορίες, ακόμα και μέσα από τα παιχνίδια. Αυτή η επιλογή είναι κατά πολύ πιο αποτελεσματική για συναισθηματικά σημαντικές ιστορίες, καθώς επίσης και ενεργητική όπως οι οπτικές ιστορίες… που είναι επίσης και οι πιο ακριβές συνήθως να δημιουργήσεις. Μην ανησυχείτε όμως, η ποιότητα του βίντεο δεν είναι τόσο σημαντική όσο το να περάσετε ένα δυνατό μήνυμα.

Γράψτε!

Τώρα είναι η ώρα να πάρετε το στυλό σας και να ξεκινήσετε να δημιουργείτε την ιστορία σας.

Με το κύριο μήνυμά σας, τον στόχο του κοινού σας, και το Call-To-Action σας να έχει ήδη εδραιωθεί, αυτό το βήμα έχει να κάνει περισσότερο με το να προσθέστε λεπτομέρειες και δημιουργική χάρη στην ιστορία σας.

 Μοιραστείτε την ιστορία σας

Μην ξεχνάτε να μοιράζεστε και να προωθείτε την ιστορία σας! Όπως ακριβώς με οποιοδήποτε είδος περιεχομένου που παράγετε, έτσι ακριβώς και με την ιστορία, η δημιουργία είναι η “μισή” μάχη - ο διαμοιρασμός είναι η άλλη μισή.

Αναλόγως του μέσου που θα διαλέξετε, πρέπει οπωσδήποτε να διαμοιράσετε την ιστορία σας στα social media και στα email.  Επιπροσθέτως, οι γραπτές ιστορίες μπορούν να προωθηθούν στο blog σας ή μέσα από τρίτες δημοσιεύσεις και εκδόσεις. Οι ψηφιακές ιστορίες μπορούν να διαμοιραστούν στο YouTube και στο Vimeo. Παρόλο που οι προφορικές ιστορίες είναι οι καλύτερες για να μεταφερθούν σε έναν άνθρωπο, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μαγνητοσκοπήσετε μία ζωντανή performance για να την διαμοιράσετε αργότερα.

 Επίλογος

Το Storytelling είναι τέχνη. Είναι επίσης μία διαδικασία που αξίζει να τελειοποιήσετε τόσο για την επιχείρησή σας όσο και για τους πελάτες σας. 

Ο σημερινός  δεν αποφασίζει να αγοράσει βασιζόμενος στο τί πουλάτε αλλά περισσότερο στο γιατί το πουλάτε. Οι ιστορίες φέρνουν τους ανθρώπους κοντά και τους εμπνέουν να “δράσουν” αλλά και να “αντιδράσουν ”.  

Το Storytelling, διευκολύνει την αποτελεσματικη επικοινωνια του “γιατί” με ένα δημιουργικό, διασκεδαστικό και επιδραστικό τρόπο.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator