Το ΡΟΎΧΟ της ΖΩΉΣ σου

 Το ρούχο της ζωής σου

Πόσος καιρός χρειάζεται σ’ ένα ρούχο να παλιώσει; 
Ένας χρόνος δύο, πέντε, δέκα; Παραπάνω;
Πόσο θα σου πάρει να δεις και να αποδεχτείς ότι δεν μπορείς να το φοράς άλλο, ότι τα μανίκια του σού μίκρυναν, οι αγκώνες έλιωσαν σχηματίζοντας μικρές τρύπες έτοιμες ν’ αποκαλύψουν το δέρμα σου. Ότι η φόδρα έλιωσε κι αυτή, δεν μπορεί, όσο κι αν το θέλει, να σε ζεστάνει.
Θυμάσαι τη μέρα που το είδες πρώτη φορά. Είναι αυτό που χρειάζομαι, είπες γεμάτη ενθουσιασμό. Το πρόβαρες και καμάρωνες στον καθρέφτη σου. Όλες θα με ζηλεύουν για το απόκτημά μου, σκέφτηκες και χαμογέλασες μακάρια.
Από ‘κείνη τη στιγμή δεν το έβγαλες από πάνω σου. Όπου κι αν πήγαινες το φορούσες, σού έδινε αυτοπεποίθηση και ένιωθες ότι σ’ αγαπάει όπως το αγαπούσες κι εσύ. Με τον καιρό το συνήθισες εσύ, το συνήθισαν κι άλλοι. Αν καμιά φορά έφευγες χωρίς αυτό, οι φίλοι σε ρωτούσαν γιατί δεν το έχεις μαζί. Αυτό σε χαροποιούσε όμως σε εκνεύριζε κιόλας. 
- “Είμαι εγώ εδώ, δεν σας φτάνω;” έλεγες χαμογελώντας.
Τα χρόνια πέρασαν και η αγάπη σου έγινε εξάρτηση. Συνέχισες να το φοράς, χωρίς να σου φαίνεται παράλογο ή τρελό, παρότι ήξερες ότι ο καιρός το φθείρει επάνω σου, ότι το σώμα σου άλλαξε και είχε αρχίσει να σε στενεύει. Είχε γίνει ένα με το κορμί σου. Ούτε που σου περνούσε απ’ το μυαλό να βάλεις κάτι άλλο. Σαν προδοσία το έβλεπες ακόμα και να γυρίσεις το κεφάλι να κοιτάξεις σε βιτρίνα.
Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες, όταν τυχαία περνώντας μπροστά από καθρέφτη, είδες την αντανάκλασή σου. Στην αρχή δεν κατάλαβες ότι ήσουν εσύ. Τρόμαξες. Το ρούχο κρεμόταν σαν τσουβάλι επάνω σου και σ’ έκανε να μοιάζεις με γριά. Πόσα χρόνια είμαι έτσι, αναρωτήθηκες και τα μάτια σου γέμισαν θάλασσες. Αυτό το παλιόρουχο με κάνει να φαίνομαι κουρασμένη, μουρμούρισες καθώς συνέχισες τον δρόμο σου, αλλά δεν το έβγαλες. Αισθανόσουν ασφάλεια φορώντας το κι ας ήξερες πως πάλιωσε και πως είναι για πέταμα.
Τόσα χρόνια με προστάτευε, σκεφτόσουν δικαιολογώντας ουσιαστικά την ανασφάλεια σου. Αμαρτία να το πετάξω. Ίσως μπορώ να το τροποποιήσω, να το φέρω στα μέτρα μου. Μα όσες προσπάθειες κι αν έκανες το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό. Ώσπου άρχισες να το παίρνεις απόφαση. Αυτό το ρούχο ράφτηκε για να είναι αυτό που είναι, δεν έχω δικαίωμα να το αλλάξω μόνο και μόνο επειδή εγώ έχω αλλάξει, παραδέχτηκες με πόνο.
Κάθε φορά που προσπαθούσες να το βγάλεις, κομμάτια από το δέρμα σου ξεκολλούσαν προκαλώντας αφόρητους πόνους. Είχε γίνει ένα με το πετσί σου. Γνώριζες όμως καλά ότι αν δεν το πετάξεις σύντομα, θα έλιωνες μαζί του.
Όταν κατάλαβε ότι δεν το θέλεις πια, πληγώθηκε. Ο πόνος του έγινε οργή και με πείσμα αντιστάθηκε γεμίζοντας την υφή του με αγκάθια τα οποία τρυπούσαν το δέρμα σου μέχρι το κόκαλο.
- “Τόσα χρόνια ήμουν εδώ για σένα και τώρα θέλεις να με πετάξεις”, σου ψιθύρισε μια νύχτα στον ύπνο σου.
Γεμάτη από τύψεις κι ενοχές, άρχισες να κλαις. 
- “Μα δεν το βλέπεις; Δεν μπορούμε πια να είμαστε μαζί”, κλαψούρισες προσπαθώντας να του δώσεις να καταλάβει το κακό που κάνετε και οι δύο στον εαυτό σας. 
- “Έχω μείνει σχεδόν γυμνή, είσαι γεμάτο τρύπες και με πληγώνεις, δεν μπορώ να σε φοράω άλλο, πονάω και κρυώνω”. 
Τυλίχτηκε τότε εκείνο σαν σκοινί στον λαιμό σου και απείλησε να σε σκοτώσει.
“Αν μ’ αφήσεις θα πεθάνεις”.
“Μα κι αν μείνω θα πεθάνω”, είπες και πήρες στα χέρια το ψαλίδι. 

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Ευχαριστώ την κα Συμέλα Βασιλειάδου που έγραψε το διήγημα αυτό που μπορείτε να το βρείτε και ΕΔΩ

Αντιμετωπίζοντας την ΑΡΝΗΤΙΚΌΤΗΤΑ

Η ζωή μας παρουσιάζει προκλήσεις και δυσκολίες, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει. Αντιθέτως, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις δυσκολίες με αισιοδοξία, αυθεντικότητα και αποφασιστικότητα. Στο περιοδικό ψυχολογίας αυτού του μήνα, εξερευνούμε το πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να προσπαθούμε και να εξελισσόμαστε, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
- Συνεχίζουμε την προσπάθεια:
Η ζωή μας πολλές φορές μας φέρνει αντιμέτωπους με προβλήματα και αποτυχίες. Ωστόσο, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να προσπαθούμε. Οι προσπάθειες μας είναι τα βήματα προς την επίτευξη των στόχων μας και την εξέλιξή μας ως ανθρώπους. Μην φοβάστε να κάνετε ξανά κάποια πράγματα, να ερωτευτείτε, να ζήσετε και να ονειρευτείτε. Η προσπάθεια μας αξίζει τον κόπο, ακόμα κι αν αντιμετωπίζουμε αναποδιές και δυσκολίες.
- Αντιμετωπίζουμε την αρνητικότητα:
Στο περιβάλλον μας, μπορεί να υπάρχει αρνητικότητα και αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διατηρούμε τη θετική μας στάση και αυθεντικότητα. Όταν οι άλλοι προσπαθούν να μας αποθαρρύνουν ή να μας επηρεάσουν με την αρνητική τους συμπεριφορά, μπορούμε να αντιδράσουμε με χαμόγελο και να διατηρήσουμε την ενθουσιασμένη προσήλωσή μας. Οι άλλοι ίσως έχουν την αρνητική τους στάση, αλλά αυτό δεν πρέπει να επηρεάζει τη δική μας συμπεριφορά και αντίληψη. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η αρνητικότητα των άλλων δεν είναι δικό μας πρόβλημα, και εμείς έχουμε τον έλεγχο να παραμείνουμε θετικοί και αυθεντικοί.
- Δυναμώνουμε από την αλλαγή
Οι προσπάθειες για αυτοβελτίωση είναι ζωτικής σημασίας για την εξέλιξη μας. Αλλάζοντας για το καλύτερο, γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι με ένα πιο φωτεινό μέλλον. Δεν πρέπει να αλλάζουμε μόνο για να εντυπωσιάσουμε τους άλλους ή για να ικανοποιήσουμε τις προσδοκίες τους. Αλλάζουμε γιατί πιστεύουμε στην αυθεντικότητά μας και στον προσωπικό μας εξελικτικό δρόμο. Οι άνθρωποι θα κάνουν πάντα κριτική, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας επηρεάζει αρνητικά. Πρέπει να ενδιαφερθούμε πρώτα για τον εαυτό μας και τη δική μας ευτυχία πριν από το τι πιστεύουν οι άλλοι.
\- Αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας:
Καθώς προχωρούμε στη ζωή, είναι σημαντικό να προσπαθούμε για αυτά που αγαπάμε και πιστεύουμε. Πρέπει να μην φοβόμαστε να αγωνιστούμε για τα όνειρά μας και να υπερνικήσουμε τις προκλήσεις που προκύπτουν. Οι πιο ισχυρές δυνάμεις προέρχονται από το να καταφέρνουμε αυτό που οι άλλοι θεωρούν αδύνατο. Ζούμε μόνο μία φορά, και για αυτό πρέπει να ακολουθούμε τις πάθος και τις χαρές μας. Συναναστραφόμαστε με ανθρώπους που μας κάνουν να χαμογελάμε συχνά, και δίνουμε αγάπη απλόχερα σε ό,τι κάνουμε.
Στην πορεία της ζωής μας, θα αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις και δυσκολίες. 
Ωστόσο, η αποφασιστικότητα, η αυθεντικότητα και η αισιοδοξία μας μπορούν να μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε και να επιτύχουμε τους στόχους μας. 

Φίλες και φίλοι μου, 
μην φοβηθείτε να αλλάξετε και να προσπαθήσετε ξανά, αγωνιστείτε για τα όνειρά σας και εμπνεύστε τους άλλους με το παράδειγμά σας. Ζήστε τη ζωή σας με πάθος και αυθεντικότητα, και θα ανακαλύψετε την αληθινή ευτυχία και επιτυχία.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Η ΑΞΊΑ της ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΊΑΣ και της ΕΜΠΕΙΡΊΑΣ

Ενας μηχανολόγος μηχανικός κλήθηκε να επισκευάσει τη χαλασμένη μηχανή ενός πλοίου δεν περιορίστηκε απλά στην επιφανειακή επισκόπηση του προβλήματος. Αντίθετα, εξέτασε προσεκτικά τη μηχανή από κάθε πλευρά και γνώριζε ακριβώς πού να χτυπήσει και με ποια δύναμη. Η τεχνογνωσία και η εμπειρία του ήταν αυτές που οδήγησαν στην επιτυχή επισκευή του κινητήρα.
Ο πλοιοκτήτης, ωστόσο, ήταν απογοητευμένος από το ύψος του λογαριασμού επισκευής. Παραξενεύτηκε πώς μπορούσε να χρεώνονται τόσα πολλά χρήματα για ένα απλό χτύπημα με ένα σφυρί. Ωστόσο, η απάντηση του μηχανικού ήταν απλή και σαφής. Το χτύπημα με το σφυρί αυτό κόστισε μόλις 2 δολάρια, ενώ η γνώση και η εμπειρία που απαιτήθηκαν για να γνωρίζω πού και πώς να χτυπήσω ανήλθαν στα 9.998 δολάρια. Το σύνολο της επισκευής ήταν έτσι 10.000 δολάρια.

Το δίδαγμα που προκύπτει είναι ότι πρέπει να εκτιμούμε και να σεβόμαστε τις ικανότητες και τη δουλειά των άλλων. Συχνά, οι άνθρωποι υποτιμούν τον κόπο και την προσπάθεια που απαιτούνται για να αποκτηθεί η τεχνογνωσία και η εμπειρία που απαιτούνται για να γίνουν ειδικοί σε έναν τομέα. Όταν αγνοούμε ή περιφρονούμε τις γνώσεις και την εμπειρία των άλλων, ταυτόχρονα ταπεινώνουμε τον εαυτό μας. Η εξειδίκευση και η εμπειρία δεν είναι απλές ή φθηνές, αλλά έχουν αξία και πρέπει να τις αναγνωρίζουμε και να τις σεβόμαστε.
Σε κοινωνίες όπως η δική μας, που συχνά αξιολογεί τις πράξεις και τα αποτελέσματα με βάση την ταχύτητα και την άμεση ικανοποίηση, οι ειδικοί και οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες συχνά περνούν απαρατήρητοι ή αδικαιολόγητα υποτιμημένοι. Ωστόσο, η αξία της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας είναι ανεκτίμητη. Κάθε ειδικός και εξειδικευμένος επαγγελματίας έχει αποκτήσει τις γνώσεις και την εμπειρία του μέσα από χρόνια αφιέρωσης, μάθησης και πρακτικής άσκησης. Ο χρόνος και ο κόπος που απαιτούνται για να γίνει κάποιος ειδικός δεν πρέπει να παραγνωρίζονται.
Συνεπώς, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε και να εκτιμούμε την τεχνογνωσία και την εμπειρία των άλλων. Αντί να υποτιμούμε την προσπάθεια και τον κόπο τους, πρέπει να αντιλαμβανόμαστε ότι η εξειδίκευση και η εμπειρία είναι προϊόντα που αποκτώνται με δυσκολία και αφοσίωση. Μόνο με την αναγνώριση και τον σεβασμό προς τους ειδικούς μπορούμε να προωθήσουμε την ανάπτυξη και την καινοτομία σε κάθε τομέα της κοινωνίας μας.

Συνοψίζοντας, η ιστορία του γιγαντιαίου πλοίου και του μηχανολόγου μηχανικού μας υπενθυμίζει τη σημασία της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας. Η απόκτηση της ειδίκευσης και της εμπειρίας απαιτεί χρόνο, αφοσίωση και προσπάθεια. Ως κοινωνία, πρέπει να σεβόμαστε και να εκτιμούμε τους ειδικούς και τους εξειδικευμένους επαγγελματίες, αναγνωρίζοντας την αξία της γνώσης και της εμπειρίας που φέρνουν στην κοινότητά μας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να προάγουμε την καινοτομία και να επιτυγχάνουμε βιώσιμη ανάπτυξη.

Η ιστορία του γιγαντιαίου πλοίου και του μηχανολόγου μηχανικού μας δίνει σημαντικά διδάγματα σχετικά με την αξία της τεχνογνωσίας και της εμπειρίας. Σε έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι συχνά αναζητούν γρήγορες και εύκολες λύσεις, η ιστορία αυτή μας υπενθυμίζει τη σημασία της βαθιάς γνώσης και της εξειδίκευσης

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator