ΑΡΧΈΤΥΠΑ ΤΡΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ

Μέσα από τους αρχετυπικούς ρόλους που εμφανίζονται στις τραγωδίες του Ευριπίδη, παρατηρούμε την παράλληλη αναζήτηση της σύγχρονης γυναίκας για την ταυτότητά της μέσω της ψυχοθεραπείας.
Παρατηρώντας τρεις γυναικείους ρόλους: διακρίνουμε αυτή της γυναίκας που επιζητά τον απόλυτο έρωτα και προδίδεται (Μήδεια), αυτή που αφήνει το πάθος να την παρασύρει (Βάκχες) και αυτή που καθορίζεται από την πίστη και την αφοσίωση (Άλκηστις).

Ο έρωτας, το πάθος και η αφοσίωση αποτελούν βασικά στοιχεία αρχετυπικών μορφών που διαχρονικά λειτουργούν στη γυναικεία φύση. Ακόμη και με την ανεξαρτησία που έχει αποκτήσει η σύγχρονη γυναίκα μέσα από την κοινωνική εξέλιξή της, την ανάπτυξη της ατομικότητάς της και την οικονομική της ανεξαρτησία, δεν έχει απαλλαγεί από τις παραπάνω αρχετυπικές αναφορές. Έτσι, ο έρωτας, το πάθος και η αυτοθυσία συνυπάρχουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στα γεγονότα της ζωής της.

Ο τρόπος με τον οποίο η σύγχρονη γυναίκα βιώνει αυτούς τους ρόλους και η δυναμική που αναπτύσσει κατά την πορεία προς την ανεξαρτησία της δημιουργεί μια σύγχυση ταυτότητας. 
Για να επιτύχει την αυτονομία της, η σύγχρονη γυναίκα αγωνίζεται σε ένα πεδίο πολλαπλών ρόλων, αλλά συχνά το κάνει χωρίς συνειδητοποίηση, και αυτή η έλλειψη συνειδητοποίησης της εμποδίζει να επιτύχει την πλήρη ικανοποίηση των προσωπικών της επιθυμιών. 
Συχνά ταυτίζεται με τους ρόλους της, αντιλαμβανόμενη τους ως καθήκοντα, και λειτουργεί ασυνείδητα σε αυτούς. 
Προσπαθεί, δηλαδή, να είναι καλή σε όλους τους ρόλους, αλλά αυτό είναι ανθρώπινα αδύνατο, και αυτή η συμπεριφορά δημιουργεί συναισθήματα απογοήτευσης και την καταδικάζει ως ανεπαρκή.
Έτσι, χάνει την ουσία του έρωτα, του πάθους και της αφοσίωσης και δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή που επιθυμεί. Ο έρωτας γίνεται μανία, το πάθος την αυτοκαταστρέφει και μέσω της αφοσίωσης θυσιάζει τον εαυτό της για τους άλλους. Χωρίς να το κατανοεί, χάνει όχι μόνο την ίδια την ουσία της, αλλά και τα στοιχεία που καθορίζουν υπαρξιακά την υπόστασή της. Γίνεται ένα τραγικό πρόσωπο που αποβάλλει τη συνοχή της θηλυκότητας, το βάθος της μητρότητας και την ένταση της αφοσίωσης και της πίστης.

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η ανθρωπιστική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που βασίζεται στην ανθρωπιστική φιλοσοφία και τις αξίες. Ο σκοπός της είναι να βοηθήσει τους ασθενείς να αναπτύξουν μια πιο αυθεντική, ενδυναμωτική και σημαντική ζωή. Στην ανθρωπιστική θεραπεία, ο ψυχοθεραπευτής συνεργάζεται με τον ασθενή για να κατανοήσουν σε βάθος την εμπειρία του ασθενούς, να αναγνωρίσουν τις αξίες του και να αναπτύξουν μια πιο σημαντική σχέση με τον εαυτό τους και τους άλλους.
Σε αντίθεση με άλλες μορφές ψυχοθεραπείας που επικεντρώνονται στη διόρθωση συμπεριφορών ή σκέψεων που αντιμετωπίζονται ως προβλήματα, η ανθρωπιστική θεραπεία εστιάζει στην εξέλιξη της αυθεντικότητας και της πνευματικής ανάπτυξης του ατόμου. Ο ψυχοθεραπευτής δεν αναλαμβάνει τον ρόλο ενός ειδικού που δίνει συμβουλές, αλλά αναζητά την καλύτερη δυνατή εξέλιξη του ασθενούς μέσω της αλληλεπίδρασης και της εξέτασης των συναισθημάτων και των αντιλήψεων του ασθενούς.
Η ανθρωπιστική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κατάθλιψη, η αγχώδης διαταραχή, η διαταραχή τραυματικού στρες και άλλες ψυχικές διαταραχές. Επιδιώκει να ενισχύσει την αυτοσυνείδηση, την αυτοαποδοχή και την αυτοεκτίμηση του ασθενούς, ενθαρρύνοντας τον να ανακαλύψει τις προσωπικές του δυνάμεις και να αναπτύξει μια θετική σχέση με τον εαυτό του και τους άλλους.
Η ανθρωπιστική θεραπεία συχνά συνδυάζεται με άλλες μορφές ψυχοθεραπείας, όπως η γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία ή η αναλυτική ψυχοθεραπεία, για να προσαρμοστεί στις ανάγκες και τις προτιμήσεις του ασθενούς. Η ανθρωπιστική θεραπεία έχει αναπτυχθεί από την αρχή του 20ού αιώνα και έχει επηρεαστεί από την ανθρωπολογία, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία.
Η ανθρωπιστική θεραπεία δεν αποδίδεται σε μία συγκεκριμένη ανακάλυψη ή σε έναν μόνο δημιουργό. Είναι μια προσέγγιση που αναπτύχθηκε σταδιακά από διάφορους ψυχοθεραπευτές και ακαδημαϊκούς κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Αρχικά, η ανθρωπιστική θεραπεία επηρεάστηκε από την ανθρωπολογία, τη φιλοσοφία και τη λογοτεχνία, που ανέδειξαν τη σημασία της αυθεντικότητας, της αυτοαποδοχής και της αξιοπιστίας του ατόμου. Στη συνέχεια, διάφοροι ψυχοθεραπευτές και ερευνητές συνέβαλαν στην ανάπτυξη και εξέλιξη της ανθρωπιστικής θεραπείας.
Ανάμεσα στους σημαντικούς συνεισφέροντες περιλαμβάνονται οι Carl Rogers, Abraham Maslow, Rollo May, Viktor Frankl και άλλοι. Ο Carl Rogers ανέπτυξε την προσέγγιση της ανθρωπιστικής ψυχολογίας και την εφάρμοσε στη θεραπεία, ενώ ο Abraham Maslow πρότεινε την ιεραρχία των ανθρώπινων αναγκών που αποτέλεσε σημαντικό πλαίσιο για την ανθρωπιστική θεραπεία.
Συνολικά, η ανθρωπιστική θεραπεία αναπτύχθηκε από την συνεργασία και την επιρροή πολλών ανθρώπων κατά τη διάρκεια του χρόνου, και έχει εξελιχθεί σε μια ποικιλία προσεγγίσεων και τεχνικών που χρησιμοποιούνται στο πεδίο της ψυχοθεραπείας.ψυχοθεραπεία που αναπτύχθηκε από την ανθρωπιστική θεωρία του Rogers ονομάστηκε «πελατοκεντρική», καθώς υποστηρίζει ότι αντιμετωπίζει το πρόσωπο που ζητά βοήθεια ως υπεύθυνο πελάτη και όχι ως ασθενή.
Η ανθρωπιστική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που επικεντρώνεται στην ανάπτυξη ενός θεραπευτικού σχεδίου βασισμένου στην ανθρωπιστική φιλοσοφία και τις αξίες. Ο στόχος της είναι να ενισχύσει την αυθεντικότητα και την πνευματική ανάπτυξη του ασθενούς μέσω της αλληλεπίδρασης και της αναγνώρισης των αξιών του. 
Με τη συνεργασία με τον ασθενή, ο ψυχοθεραπευτής βοηθά στην κατανόηση της εμπειρίας του ασθενούς και την ανάπτυξη ενός πιο σημαντικού συστήματος αξιών και σχέσεων με τον εαυτό του και τους άλλους.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων

Σύνδρομο ΞΕΧΑΜΈΝΟΥ ΜΩΡΟΎ ή ΘΑΝΑΤΗΦΌΡΟΣ ΔΙΆΣΠΑΣΗ της ΠΡΟΣΟΧΉΣ

Έχετε οδηγήσει ποτέ στη δουλειά ή σε μια οικεία διαδρομή και δεν μπορέσατε να θυμηθείτε τη διαδρομή μέχρι εκεί; Είναι κάτι που βιώνουμε πολλοί από εμάς και συμβαίνει όταν ένα μέρος του εγκεφάλου μας ανταγωνίζεται ένα άλλο. 
«Ενα βρέφος μόλις 5,5 μηνών πέθανε μέσα στο αυτοκίνητο του πατέρα του. το ξέχασε στο πίσω κάθισμα, όπου βρέθηκε αναίσθητο.
Αυτά είναι τα τραγικά γεγονότα η ουσία όμως είναι ότι ένας γονιός  έφτασε στο σημείο να ξεχάσει το παιδί του και όταν το συνειδητοποιεί κάνει απόπειρα αυτοκτονίας 
Σίγουρα για α πολλούς ανθρώπους, η ιδέα να βάλουν ένα παιδί στο αυτοκίνητο και να το ξεχάσουν είναι αδιανόητη. Αλλά για έναν πολυάσχολο, συχνά στερημένο ύπνου γονέα με μόλις αρκετό χρόνο για να οργανωθεί, η πιθανότητα είναι πάντα πολύ κοντά.
Υπάρχει ένα μέρος του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια και έχει την ικανότητα να μας μετατρέπει σε λειτουργία αυτόματου πιλότου όταν πραγματοποιούμε ορισμένες εργασίες. Αποθηκεύει διαδικασίες που γνωρίζετε καλά και, σαν ένα κομμάτι λογισμικού, ώστε να μπορείτε να εκτελέσετε ορισμένες γνωστές εργασίες σχεδόν χωρίς να τις σκέφτεστε.

Για παράδειγμα, αφού μάθουμε να οδηγούμε ποδήλατο, αυτή η ικανότητα αποθηκεύεται και δεν χρειάζεται πλέον να σκεφτούμε συνειδητά τις διάφορες ενέργειες που χρειάζεται να κάνει το σώμα μας. Αν και μας κάνει πιο αποτελεσματικούς, μερικές φορές τα βασικά γάγγλια ανταγωνίζονται μέρη του εγκεφάλου μας που μας βοηθούν να παραμένουμε «παρών» και να παίρνουμε συνειδητές αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένης της βραχυπρόθεσμης μνήμης μας.
Ο Matthew Mundy, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Monash – ειδικός στη μάθηση και τη μνήμη, εξηγεί:
- «Οι βραχυπρόθεσμες αναμνήσεις έχουν σχεδιαστεί για να αποθηκεύουν τους άμεσους στόχους ή τις ανάγκες μας, λίγο σαν μια λίστα με «εκκρεμότητες» ή μια λίστα αγορών», εξηγεί 
Όμως, οι βραχυπρόθεσμες αναμνήσεις απαιτούν πολλή εγκεφαλική δύναμη για να διατηρηθούν. Μια απόσπαση της προσοχής, όπως ένα τηλεφώνημα, οδικές εργασίες ή άλλη εκτροπή, μπορεί να επιβαρύνει επιπλέον την περιορισμένη χωρητικότητα μνήμης και τελικά να οδηγήσει στο να ξεχάσουμε κάτι.

Αυτή η αποτυχία μνήμης έχει γίνει γνωστή ως Σύνδρομο "Ξεχασμένου Μωρού" η "Θανατηφόρος Διάσπαση της προσοχής" . Ορίζεται ως μια κατάσταση όπου ένας γονέας ή κηδεμόνας ενός παιδιού βιώνει μια βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης που τον αναγκάζει να αφήσει εν αγνοία του ένα παιδί σε ένα αυτοκίνητο.
Πολλά είναι τα παιδιά που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από το σύνδρομο του ξεχασμένου μωρού. Οι θάνατοι επί το πλείστον προέρχονται από θερμοπληξία μέσα σε αυτοκίνητα. Από το 1998 έως το 2002 πέθαιναν κατά μέσο όρο 29 παιδιά κάθε χρόνο λόγω θερμοπληξίας σε παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Το 2003 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 42. Έτσι ο μέσος όρος φτάνει τα 35 τον χρόνο.
Ο καθηγητής Mundy λέει ότι μια απόσπαση της προσοχής ή μια αλλαγή ρουτίνας μπορεί να είναι αρκετή για να ξεκινήσει το λάθος πρόγραμμα "αυτόματου πιλότου" και να χτυπήσει τη βραχυπρόθεσμη μνήμη σας.
Η βραχυπρόθεσμη μνήμη όλων είναι περιορισμένη σε χωρητικότητα, επομένως όσο περισσότερα πράγματα σκεφτόμαστε, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να ξεχάσουμε κάτι.
Όταν δεν κοιμόμαστε καλά, η μνήμη μας μπορεί να υποφέρει σοβαρά και αυτό χειροτερεύει όσο πιο ακραία γίνεται η στέρηση ύπνου. Επίσης, όσο περισσότερο στρες έχουμε, τόσο μεγαλύτερη είναι η επίδραση στις αναμνήσεις μας.
Το χρόνιο στρες αυξάνει την απελευθέρωση ορμονών που ονομάζονται γλυκοκορτικοειδή. Γνωρίζουμε ότι αυτές οι ορμόνες μπορούν να βλάψουν την ανάκτηση αναμνήσεων από το σημείο που είναι αποθηκευμένες στον εγκέφαλο.
Ένας γονέας με μια πολυάσχολη ρουτίνα που μπορεί να διαταράσσεται τακτικά στον ύπνο του από ένα μικρό παιδί είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης, λέει ο καθηγητής Mundy.
Υπάρχουν απλοί τρόποι για να βεβαιωθείτε ότι έχετε επίγνωση της παρουσίας του παιδιού σας σε ένα όχημα, ανεξάρτητα από το τι άλλο συμβαίνει στην ημέρα σας:
- Οι γονείς μπορούν να κάνουν μέρος της καθημερινότητάς τους, το να αφήνουν ένα αντικείμενο που ανήκει στο παιδί τους στο κάθισμα του συνοδηγού για να μπορέσουν να το δουν. 
- Να αφήσουν την τσάντα ή το τηλέφωνό τους στο πίσω κάθισμα για να λειτουργήσουν ως υπενθύμιση για να κοιτάξουν εκεί.
- Ο καθρέφτης στραμμένος προς το παιδικό κάθισμα, ώστε να μπορείτε να το βλέπετε κάθε φορά που κοιτάζετε.
- Η τεχνολογία μπορεί επίσης να βοηθήσει. Συσκευές εξοπλισμένες με αισθητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδικά καθίσματα αυτοκινήτου για να ειδοποιήσουν όταν το αυτοκίνητο σταματήσει.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων

Η “ΤΈΧΝΗ ” του STORYTELLING, διηγείται την ΙΣΤΟΡΊΑ μιας ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΑΣ

.
Το Storytelling περιγράφεται ως τέχνη. Δεν είναι μία διαδικασία, μία μέθοδος ή μία τεχνικη. 
Ως τέχνη - απαιτεί ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΌΤΗΤΆ, ΌΡΑΜΑ, ΔΕΞΙΌΤΗΤΕΣ και ΕΞΆΣΚΗΣΗ. Το Storytelling δεν είναι δεν τελειοποιειται μέσω της διαδικασίας “trial-and-error”.

Τι είναι το Storytelling;

Το Storytelling ΕΙΝΑΙ

Το Storytelling ΔΕΝ είναι

Οι χρήσιμες πληροφορίες σε μία αφήγηση

Κάθε άρθρο 10.000 λέξεων

Αυτό που δίνει κίνητρο στην ομάδα σας

Οι στόχοι πωλήσεων

Αυτό που αντιπροσωπεύει το brand σας

Μία διαφήμιση

[αφορά]  Για τους πελάτες σας

[αφορά]  το brand σας

Συναισθηματικό & Επιδραστικό

Βαρετό

Ένα ξεκίνημα, μία κρίση & μία απόφαση

Κάτι “cool” που απλά συνέβη

Μία αλληλεπίδραση ανάμεσα στους πελάτες & το brand σας

Μία ιστορία πώλησης

Το Storytelling είναι μία μορφή τέχνης τόσο παλιά όσο και ο χρόνος και έχει θέση σε κάθε πολιτισμό και κοινωνία. Γιατί όμως; 

Επειδή οι ιστορίες είναι μία παγκόσμια γλώσσα που ο καθένας - ασχέτως διαλέκτου, καταγωγής ή κληρονομιάς - μπορεί να καταλάβει. Οι ιστορίες διεγείρουν την φαντασία, το πάθος και δημιουργεί ένα αίσθημα “κοινωνίας” μεταξύ των ακροατών και του αφηγητή.

Το να λες μία ιστορία είναι σαν ζωγραφική αλλά με λέξεις. Ενώ ο οποιοσδήποτε μπορεί να πει μία ιστορία, κάποιοι άνθρωποι τελειοποιούν την αφηγηματική τους δεξιότητα και έτσι γίνονται “ραψωδοί” εκ μέρους είτε του οργανισμού τους, είτε του brand τους ή της επιχείρησής τους. Μπορεί να έχετε ακούσει για αυτούς τους ανθρώπους - συνήθως τους αποκαλούν marketers, content writers, ή PR professionals :-)

Κάθε μέλος ενός οργανισμού μπορεί να πει μία ιστορία. Αλλά πριν φτάσουμε στο “πώς” ας μιλήσουμε γιατί λέμε ιστορίες - ως κοινωνία, κουλτούρα αλλά και οικονομία.

Γιατί λέμε ιστορίες;

Υπάρχει μία πληθώρα λόγων γιατί λέμε ιστορίες - για να πουλήσουμε κάτι, να διασκεδάσουμε με κάτι, να εκπαιδευτούμε σε κάτι ή για να κομπάσουμε για κάτι. Θα μιλήσουμε για αυτά παρακάτω. Τώρα όμως, θα δούμε για ποιό λόγο επιλέγουμε την αφήγηση μιας ιστορίας σε σχέση με μία παρουσίαση με δεδομένα στο Powerpoint ή σε σχέση με μία λίστα. Γιατί οι ιστορίες είναι ο “δικός μας τρόπος” να μοιραζόμαστε, να πουλάμε και να εξηγούμε πληροφορίες σε τρίτους; Ας δούμε λοιπόν.

Οι ιστορίες στερεοποιούν αφηρημένα concepts και απλοποιούν περίπλοκα μηνύματα

Όλοι έχουμε βιώσει σύγχυση όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε μία καινούρια ιδέα. Οι ιστορίες μας δίνουν έναν εναλλακτικό δρόμο κατανόησης της ιδέας. Σκεφτείτε όλες εκείνες τις φορές που οι ιστορίες σας βοήθησαν να αντιληφθείτε σαφώς καλύτερα ένα concept… ίσως ένας δάσκαλος που χρησιμοποίησε ένα καθημερινό παράδειγμα για να εξηγήσει ένα πρόβλημα μαθηματικών, ένας ιεροκήρυκας που αποτύπωσε μία κατάσταση κατά τη διάρκεια του Κυριακάτικου κηρύγματος ή ένας ομιλητής σε ένα συνέδριο που χρησιμοποίησε ένα case study για να επικοινωνήσει περίπλοκα δεδομένα.

Οι ιστορίες στερεοποιούν αφηρημένα concepts και απλοποιούν περίπλοκα μηνύματα. Ένα από τα πιο δυνατά σημεία του Storytelling είναι όταν προσπαθείτε να εξηγήσετε ένα μεγαλόπνοο, αφηρημένο και άυλο concept και το αφηγείστε χρησιμοποιώντας συγκεκριμένες ιδέες που το κάνουν πιο κατανοητό.

Πάρτε για παράδειγμα την Apple. Τα computers και τα smartphones είναι ένα αρκετά περίπλοκο θέμα για να το περιγράψεις στον τυπικό μέσο καταναλωτή. Χρησιμοποιώντας πραγματικές ιστορίες είναι ικανή να περιγράψει με μεγάλη ακρίβεια πώς τα προϊόντα της ωφελούν τους καταναλωτές… αντί να επαναπαυτεί στην τεχνική ορολογία που λίγοι πελάτες αντιλαμβάνονται.

Οι ιστορίες φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά

Όπως αναφέραμε και πιο πριν, οι ιστορίες είναι κάτι περίπου σαν παγκόσμια γλώσσα. Όλοι αντιλαμβανόμαστε την ιστορία ενός ήρωα, ενός αουτσάιντερ, ή ενός χωρισμού. Όλοι έχουμε επεξεργαστεί συναισθήματα και μοιραζόμαστε αισθήματα ενθουσιασμού, ελπίδας, απόγνωσης και θυμού. Όταν μοιράζεστε μία ιστορία, ακόμα και οι πιο διαφορετικοί άνθρωποι έχουν μία αίσθηση ύπαρξης κοινών χαρακτηριστικών και κοινωνικότητας.

Σε έναν κόσμος κατακερματισμένο από μία πληθώρα πραγμάτων, οι ιστορίες φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά και δημιουργούν την αίσθηση της κοινωνίας. Παρά τη γλώσσα, την θρησκεία, τις πολιτικές πεποιθήσεις ή την εθνότητα, οι ιστορίες μας συνδέουν μέσα από τον τρόπο που αισθανόμαστε και ανταποκρινόμαστε σε αυτές. Οι ιστορίες μας κάνουν πιο ανθρώπινους.

Η εταιρεία TOMS είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού που αναφέρουμε. Διαμοιράζοντας ιστορίες πελατών αλλά και των ανθρώπων που ωφελούνται μέσα από αυτές τις αγορές των πελατών, η TOMS δημιούργησε άμεσα ένα κίνημα το οποίο όχι μόνο αύξησε τις πωλήσεις της αλλά έχτισε και μία κοινότητα γύρω της.

Οι ιστορίες εμπνέουν και κινητροποιούν

Οι ιστορίες μας κάνουν ανθρώπινους και το ίδιο ισχύει και για τα brands. Όταν τα brands είναι αυθεντικά και διαφανή απέναντι σε όλους, προσγειώνονται στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο για τους πελάτες τους να συνδέονται με το brand αλλά και με τους ανθρώπους πίσω από το brand.

Εκφράζοντας τα συναισθήματα των ανθρώπων, φανερώνοντας και τα καλά αλλά και τα άσχημα, είναι το μέσο ώστε οι ιστορίες να εμπνεύσουν, να κινητροποιήσουν και εν τέλει να παράξουν δράση. Οι ιστορίες επίσης ενδυναμώνουν το λεγόμενο brand loyalty. Δημιουργώντας ένα αφήγημα γύρω από το brand σας ή το προϊόν σας όχι μόνο εξανθρωπίζει αλλά επίσης διαφημίζει εγγενώς την επιχείρησή σας.

 Τί κάνει μια ιστορία “καλή”;

Οι λέξεις όπως “καλή” ή “κακή” είναι σχετικές ανάλογα με τις γνώμες των ανθρώπων. Υπάρχουν όμως μερικά αδιαπραγμάτευτα στοιχεία που φτιάχνουν την εμπειρία μία αφήγησης μοναδική, τόσο για τον αναγνώστη όσο και για τον αφηγητή.

Οι “καλές” ιστορίες είναι…

  • ...διασκεδαστικές. Οι καλές ιστορίες κρατούν σε εγρήγορση τον αναγνώστη και με αμείωτο το ενδιαφέρον για το τί θα επακολουθήσει.
  • ...εκπαιδευτικές. Οι καλές ιστορίες εξάπτουν την περιέργεια του αναγνώστη και έχουν προστιθέμενη αξία στις γνώσεις του.
  • ...παγκόσμιες. Οι καλές ιστορίες συσχετίζονται με όλους τους αναγνώστες ενώ φανερώνουν συναισθήματα και εμπειρίες που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν βιώσει.
  • ...οργανωμένες. Οι καλές ιστορίες ακολουθούν μία περιεκτική δομή που βοηθά τους ανθρώπους να αντιληφθούν το κύριο νόημά τους και να τις χωνέψουν ευκολότερα.
  • ...αξιομνημόνευτες. Είτε μέσω ενός εμπνευσμένου μηνύματος, είτε μέσω ενός σκανδάλου, είτε μέσω του χιούμορ οι καλές ιστορίες “μένουν” στο μυαλό του αναγνώστη.

 Υπάρχουν 3 στοιχεία που κάνουν μία καλή ιστορία (ασχέτως της ιστορίας που λέτε):

  1. Χαρακτήρες. Κάθε ιστορία πρέπει να περιέχει τουλάχιστον έναν χαρακτήρα και αυτός ο χαρακτήρας θα είναι το “κλειδί” για να συσχετίσετε την ιστορία σας με το κοινό σας. Αυτό το δομικό στοιχείο θα είναι η “γέφυρα” μεταξύ του αφηγητή και του κοινού. Αν το κοινό σας μπορεί να “μπει στα παπούτσια” του “ήρωα” της ιστορίας είναι πολύ πιο πιθανόν να ακολουθήσουν το Call-To-Action στο οποίο και θα καταλήξετε.
  2. Σύγκρουση. Η σύγκρουση είναι το μάθημα του πώς ο χαρακτήρας μας ξεπερνά μία πρόκληση ή ένα πρόβλημα. Η σύγκρουση στην ιστορία σας εκμαιεύει συναισθήματα και διασυνδέει το κοινό σας μέσα από συμπάσχουσες (κοινές) εμπειρίες. Όταν λέτε ιστορίες, η δύναμή τους βρίσκεται σε αυτά που εξηγείτε και διδάσκετε. Αν δεν υπάρχει σύγκρουση στην ιστορία σας είναι πολύ πιθανόν ότι δεν είναι ιστορία.
  3. Λύση. Κάθε καλή ιστορία έχει ένα τέλος, αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να είναι πάντα καλό. Το κλείσιμο (λύση - απόφαση) πρέπει να συνοψίσει την ιστορία, να παράσχει το background και το γενικότερο πλαίσιο της εξέλιξης των χαρακτήρων αλλά και της σύγκρουσης και εν τέλει αφήνουν το κοινό με ένα Call-To-Action.

 Τώρα που γνωρίζετε τί πρέπει να περιέχει μία καλή ιστορία, ας δούμε πώς μπορείτε να την φτιάξετε.

Η διαδικασία του Storytelling

Έχουμε πλέον επιβεβαιώσει ότι το Storytelling είναι τέχνη. Όπως και στην τέχνη λοιπόν χρειάζεται δημιουργικότητα, όραμα και δεξιότητα. Επίσης, απαιτείται και πολλή εξάσκηση.

Καλώς ήρθατε στην διαδικασία του Storytelling.

Οι ζωγράφοι, οι γλύπτες, οι σκιτσογράφοι και οι κεραμίστες ακολουθούν τη δική τους δημιουργική διαδικασία όταν κάνουν Τέχνη. Του βοηθά να γνωρίζουν από που ξεκινούν, πώς αναπτύσσουν το όραμά τους και πώς τελειοποιούν την τέχνη τους (δεξιότητα) με την πάροδο του χρόνου. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και για το Storytelling… ειδικά για επιχειρήσει που γράφουν ιστορίες.

Γιατί η διαδικασία είναι τόσο σημαντική; Επειδή, ως οργανισμός ή επιχείρηση, πιθανότατα θα έχετε έναν τόνο από στοιχεία, νούμερα και μηνύματα να “περάσετε” σε μία σύντομη και περιεκτική ιστορία. Πώς γνωρίζετε όμως από πού θα ξεκινήσετε; Θα ξεκινήσουμε με το πρώτο βήμα. Θα ξέρετε πού να πάτε (και πώς να φτάσετε εκεί) μετά τα παρακάτω.

 Γνωρίστε το Κοινό σας

Ποιός θέλει να ακούσει την ιστορία σας; Ποιός θα επωφεληθεί τα μέγιστα και ποιός θα ανταποκριθεί περισσότερο σε αυτήν; Προκειμένου να δημιουργήσουμε μία συναρπαστική ιστορία πρέπει να καταλάβουμε τους αναγνώστες μας ποιός θα ανταποκριθεί ή θα δράσει μετά το πέρας της ιστορίας μας.

Πριν βάλετε το στυλό πάνω στο χαρτί και ξεκινήσετε να γράφετε, κάντε μία έρευνα αγοράς και προσδιορίστε τις buyer persona(s) της επιχείρησής σας. Αυτή η διαδικασία θα σας εξοικειώσει με το ποιοί ενδεχομένως διαβάζουν, βλέπουν ή ακούν την ιστορία σας. Θα σας δώσει επίσης την κύρια κατεύθυνση για τα επόμενα βήματα καθώς χτίζετε τα θεμέλια της ιστορίας σας.

Προσδιορίστε το κύριο μήνυμά σας

Ακόμα κι αν η ιστορία σας είναι μία σελίδα ή δέκα, διαρκεί δέκα ή εξήντα λεπτά , πρέπει να έχει ένα κύριο μήνυμα. Όπως τα θεμέλια ενός σπιτιού πρέπει να εδραιώσετε αυτό το μήνυμα πριν προχωρήστε παρακάτω.

Η ιστορία σας προσπαθεί να πουλήσει κάποιο προϊόν ή προσπαθεί να προσελκύσει χρηματοδότηση; Εξηγείτε μία υπηρεσία ή συνηγορείτε πάνω σε ένα θέμα; Ποιό είναι το “point” της ιστορίας σας; Για να μπορέσετε να το προσδιορίσετε προσπαθήστε να συνοψίσετε την ιστορία σας σε 6 - 10 λέξεις. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, τότε δυστυχώς μάλλον δεν έχετε ένα κύριο μήνυμα για να εκφράσετε στην ιστορία σας.

Αποφασίστε τί είδους ιστορία αφηγείστε

Όλες οι ιστορίες δεν δημιουργούνται ισάξια. Για να αποφασίσετε τί είδους ιστορία αφηγείστε πρέπει να ξέρετε πώς θέλετε το κοινό σας να νιώσει ή να αντιδράσει καθώς την διαβάζουν ή την ακούν.

Αυτό θα σας επιτρέψει να αποφασίσετε πώς θα “πλέξετε” την ιστορία σας και ποιός είναι στόχος που κυνηγάτε. Αν ο στόχος σας είναι…

  • ...προκαλέσετε δράση, η ιστορία σας θα πρέπει να περιγράφει πώς μία επιτυχημένη δράση ολοκληρώθηκε (στο παρελθόν) και εξηγήστε στους αναγνώστες σας πώς θα καταφέρουν κάτι αντίστοιχα επιτυχημένο. Αποφύγετε την παραπανίσιες και υπερβολικές λεπτομέρειες ή τυχόν αλλαγές στο κύριο θέμα σας ώστε το κοινό σας να επικεντρωθεί στη δράση ή στην αλλαγή που υποστηρίζει η ιστορία σας.
  • ...μιληστε στους ανθρώπους για τον εαυτό σας, πείτε τους μια ιστορία που περιλαμβάνει αυθεντικούς, ανθρώπινους αγώνες, αποτυχίες αλλά και νίκες. Ο σημερινός καταναλωτής εκτιμά και συνδέεται με brands που προωθούν την εικόνα τους με αυθεντικότητα και το Storytelling δεν αποτελεί εξαίρεση.
  • ...μεταφέρετε αξίες, πείτε μία ιστορία που φανερώνει οικεία αισθήματα, χαρακτήρες και καταστάσεις ώστε οι αναγνώστες να καταλάβουν άμεσα πώς η ιστορία συνδέεται με τις ζωές τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν η ιστορία σας πραγματεύεται αξίες με τις οποίες ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να μην συμφωνούν ή να μην τις αντιλαμβάνονται καν.
  • ...ενθαρρύνετε την “κοινότητα” ή την συνεργασία, αφηγηθείτε μία ιστορία που θα προτρέπει τους αναγνώστες συζητήσουν και να μοιραστούν την ιστορία σας με άλλους. Χρησιμοποιήστε μία κατάσταση ή μία εμπειρία με την οποία η άνθρωποι συνδέονται και λένε “Και εγώ το ίδιο!”. Κρατήστε τις καταστάσεις και τους χαρακτήρες ουδέτερους ώστε να προσελκύσετε τη μεγαλύτερη ποικιλία αναγνωστών.
  • ...μεταδώστε γνώση ή να εκπαιδεύσετε, πείτε μία ιστορία που παρουσιάζει μία εμπειρία “trial-and-error” ώστε οι αναγνώστες να μάθουν για ένα πρόβλημα και πώς μία λύση ανακαλύφθηκε και εφαρμόστηκε. Συζητήστε και άλλες εναλλακτικές λύσεις επίσης.

Εδραιώστε το Call-To-Action σας

Ο σκοπός σας και το Call-To-Action σας είναι παρόμοια, αλλά το Call-To-Action σας θα εδραιώσει την δράση που θέλατε το κοινό σας να κάνει μετά την αφήγηση.

Τί ακριβώς θέλετε να κάνουν οι αναγνώστες σας μετά την ιστορία σας; Θέλετε να δωρίσουν χρήματα, να εγγραφούν σε ένα newsletter, να κάνουν κάποιο μάθημα ή να αγοράσουν ένα προϊόν; Σκιαγραφήστε το επιγραμματικά μαζί με τον στόχο σας ώστε να είστε σίγουροι ότι θα ευθυγραμμιστούν.

Για παράδειγμα, αν το Call-To-Action σας είναι να ενθαρρύνετε την “κοινότητα” ή την συνεργασία, το Call-To-Action σας μπορεί να γράφει “Πατήστε το Κουμπί Share από κάτω”.

Διαλέξτε το μέσο (medium) για την ιστορία σας

Οι ιστορίες μπορούν να λάβουν πολλά σχήματα και μορφές. Κάποιες ιστορίες διαβάζονται, άλλες παρακολουθούνται ενώ άλλες τις ακούμε. Η επιλογή του μέσου μετάδοσης της ιστορίας εξαρτάται από τον τύπο της ιστορίας καθώς και άλλους παράγοντες, όπως ο χρόνος και το χρήμα.

Δείτε παρακάτω διαφορετικούς τρόπους για να αφηγηθείτε την ιστορία σας.

  • Μία γραπτή ιστορία αφηγείται μέσα από άρθρα, blog posts ή βιβλία. Κυρίως αποτελείται από κείμενο και μπορεί να περιέχει και κάποιες φωτογραφίες. Οι γραπτές ιστορίες είναι παρασάγγας η πιο οικονομική και εφικτή μέθοδος Storytelling καθώς απαιτεί μόνον ένα χαρτί ή έναν free word processor.
  • Μία προφορική ιστορία λέγεται κατά πρόσωπο, όπως και μία παρουσίαση. Τα TED Talks θεωρούνται προφορικές ιστορίες. Λόγω της “ζωντανής” και αμοντάριστης φύσης τους, οι προφορικές ιστορίες απαιτούν συνήθως περισσότερη εξάσκηση και δεξιοτεχνία ώστε να εκφράσουν και να “ξυπνήσουν” τα αισθήματα των άλλων.
  • Μία ηχητική ιστορία είναι προφορική αλλά ηχογραφημένη - αυτό είναι και το σημείο που τη διαχωρίζει από τις προφορικές ιστορίες. Οι ηχητικές ιστορίες είναι συνήθως σε μορφή podcast, και με την τεχνολογία του σήμερα, το να δημιουργήσεις μία ηχητική ιστορία είναι πιο οικονομικό από ποτέ.
  • Μία ψηφιακή ιστορία αφηγείται μέσα από μία “ποικιλία” μέσων, όπως το βίντεο, το animation, τις διαδραστικές ιστορίες, ακόμα και μέσα από τα παιχνίδια. Αυτή η επιλογή είναι κατά πολύ πιο αποτελεσματική για συναισθηματικά σημαντικές ιστορίες, καθώς επίσης και ενεργητική όπως οι οπτικές ιστορίες… που είναι επίσης και οι πιο ακριβές συνήθως να δημιουργήσεις. Μην ανησυχείτε όμως, η ποιότητα του βίντεο δεν είναι τόσο σημαντική όσο το να περάσετε ένα δυνατό μήνυμα.

Γράψτε!

Τώρα είναι η ώρα να πάρετε το στυλό σας και να ξεκινήσετε να δημιουργείτε την ιστορία σας.

Με το κύριο μήνυμά σας, τον στόχο του κοινού σας, και το Call-To-Action σας να έχει ήδη εδραιωθεί, αυτό το βήμα έχει να κάνει περισσότερο με το να προσθέστε λεπτομέρειες και δημιουργική χάρη στην ιστορία σας.

 Μοιραστείτε την ιστορία σας

Μην ξεχνάτε να μοιράζεστε και να προωθείτε την ιστορία σας! Όπως ακριβώς με οποιοδήποτε είδος περιεχομένου που παράγετε, έτσι ακριβώς και με την ιστορία, η δημιουργία είναι η “μισή” μάχη - ο διαμοιρασμός είναι η άλλη μισή.

Αναλόγως του μέσου που θα διαλέξετε, πρέπει οπωσδήποτε να διαμοιράσετε την ιστορία σας στα social media και στα email.  Επιπροσθέτως, οι γραπτές ιστορίες μπορούν να προωθηθούν στο blog σας ή μέσα από τρίτες δημοσιεύσεις και εκδόσεις. Οι ψηφιακές ιστορίες μπορούν να διαμοιραστούν στο YouTube και στο Vimeo. Παρόλο που οι προφορικές ιστορίες είναι οι καλύτερες για να μεταφερθούν σε έναν άνθρωπο, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να μαγνητοσκοπήσετε μία ζωντανή performance για να την διαμοιράσετε αργότερα.

 Επίλογος

Το Storytelling είναι τέχνη. Είναι επίσης μία διαδικασία που αξίζει να τελειοποιήσετε τόσο για την επιχείρησή σας όσο και για τους πελάτες σας. 

Ο σημερινός  δεν αποφασίζει να αγοράσει βασιζόμενος στο τί πουλάτε αλλά περισσότερο στο γιατί το πουλάτε. Οι ιστορίες φέρνουν τους ανθρώπους κοντά και τους εμπνέουν να “δράσουν” αλλά και να “αντιδράσουν ”.  

Το Storytelling, διευκολύνει την αποτελεσματικη επικοινωνια του “γιατί” με ένα δημιουργικό, διασκεδαστικό και επιδραστικό τρόπο.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Νοημοσύνη: Ορισμός και κλίμακες μέτρησής της Α ΜΕΡΟΣ

 Δείκτης ευφυίας Νοημοσύνη και κλίμακες μέτρησης Binet Wechsler

  • Τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους σε σχέση με την ικανότητά τους:
    • να κατανοούν πολύπλοκα θέματα
    • να προσαρμόζονται επαρκώς στο περιβάλλον τους
    • να ωριμάζουν από τις εμπειρίες τους
    • να χρησιμοποιούν τη λογική τους
    • να ξεπερνούν τις δυσκολίες τους.

Οι περισσότερες θεωρίες Νοημοσύνης είναι απόπειρες αποσαφήνισης των παραπάνω ατομικών διαφορών.  

Ορισμοί της Νοημοσύνης

  • Ως μια γενική έφεση για μάθηση ή μια ικανότητα απόκτησης και χρήσης γνώσεων ή δεξιοτήτων
  • Ως κατευθυνόμενη προς στόχο προσαρμοστική συμπεριφορά (Sternberg & Salter, 1982)
  • Ως ικανότητα χειρισμού αφηρημένων εννοιών, επίλυσης προβλημάτων και μάθησης (Snyderman & Rothman, 1987)

Η λέξη «νοημοσύνη» πρωτοεμφανίζεται στην αγγλική γλώσσα το 12ο περίπου αιώνα. Ο καθένας έχει τη δική του έμμεση (άδηλη) θεωρία για τη νοημοσύνη, την οποία και χρησιμοποιεί σε ποικίλες κοινωνικές περιστάσεις. Οι θεωρίες αυτές αναγνωρίζουν ότι η νοημοσύνη ορίζεται διαφορετικά σε διαφορετικά περιβαλλοντικά πλαίσια: πχ. ένας έξυπνος χειρουργός θα εμφανίζει διαφορετικού τύπου νοημοσύνη από έναν έξυπνο αθλητή. Οι έμμεσες (άδηλες) θεωρίες νοημοσύνης μπορεί να διαφέρουν από κουλτούρα σε κουλτούρα. πχ. Οι Κινέζοι της Ταϊβάν περιλαμβάνουν, στους έμμεσους ορισμούς τους για τη νοημοσύνη, ικανότητες διαπροσωπικής και ενδοπροσωπικής επικοινωνίας, ενώ οι αγροτικοί πληθυσμοί της Κένυας περιλαμβάνουν τόσο γνωστικές όσο και ηθικές δεξιότητες. Ο τρόπος αξιολόγησης της νοημοσύνης μπορεί να αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου, εντός του ίδιου πολιτισμικού περιβάλλοντος. Πχ. Στις Η.Π.Α. πιστεύεται σήμερα από πολλούς ότι σημαντική πλευρά της νοημοσύνης αποτελούν, εκτός από τις γνωστικές, και οι συναισθηματικές ικανότητες τους ατόμου.

Ορισμός Νοημοσύνης και κλίμακες μέτρησής Binet Wechsler















Η έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια ευρύτατα από την εκλαϊκευμένη ψυχολογία. Υπάρχουν ορισμένα ερευνητικά δεδομένα που δείχνουν την ύπαρξη κάποιου είδους συναισθηματικής νοημοσύνης, ωστόσο είναι μάλλον συγκεχυμένα. 

Η συναισθηματική νοημοσύνη ορίστηκε ως: «η ικανότητα αντίληψης και έκφρασης συναισθήματος, η ικανότητα αφομοίωσης του συναισθήματος από τη σκέψη, η ικανότητα να χρησιμοποιούμε το συναίσθημα για την κατανόηση του κόσμου και η ικανότητα ρύθμισης του συναισθήματος του εαυτού και των άλλων» (Mayer, Salovey, & Caruso, 2000, σ. 396).

Η κοινωνική νοημοσύνη ορίζεται ως η ικανότητα του ατόμου να καταλαβαίνει και να αλληλεπιδρά με τους συνανθρώπους του εντός του κοινωνικού του περιβάλλοντος (Kihlstrom & Cantor, 2000). 

Διάφορες έρευνες έχουν δείξει, επίσης, ότι οι μεταβλητές που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του κάθε ατόμου συνδέονται με τη νοημοσύνη (Ackerman, 1996). Τέλος, υπάρχουν και οι άμεσοι ορισμοί της νοημοσύνης, οι οποίοι επικεντρώνονται συχνά στο πώς αξιολογείται η νοημοσύνη. Ορισμένοι, δηλαδή, ψυχολόγοι ορίζουν ως νοημοσύνη το ο,τιδήποτε μετράται από τις διάφορες δοκιμασίες νοημοσύνης. Αν και η πλειοψηφία των γνωστικών ψυχολόγων δεν υιοθετεί πλέον αυτόν τον τρόπο ορισμού, είναι γεγονός, ωστόσο, ότι η προσπάθεια κατανόησης της έννοιας της νοημοσύνης, μέσω της μέτρησης των διαφόρων εκφάνσεών της, έχει μακρά ιστορία.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  
Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων


Νοημοσύνη: IQ Tests / Δοκιμασίες ευφυΐας Γ' ΜΕΡΟΣ

Κατανομή των νοητικών πηλίκων IQ στον γενικό πληθυσμό

 Νοητικό Πηλίκο – Αναλογικός Δείκτης Νοημοσύνης

Ο υπολογισμός της νοητικής ηλικίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συγκριθεί ένα συγκεκριμένο 7χρονο παιδί με άλλα 7χρονα παιδιά, ωστόσο δεν είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος αν θέλουμε να συγκρίνουμε τη σχετική νοημοσύνη παιδιών διαφορετικής χρονολογικής ηλικίας. Η λύση στο πρόβλημα αυτό δόθηκε από το William Stern (1912), ο οποίος πρότεινε ότι για την αξιολόγηση της ανθρώπινης νοημοσύνης θα πρέπει να υπολογίζουμε το Νοητικό Πηλίκο (ΝΠ) (Intelligence Quotient ή IQ), που είναι το πηλίκο της νοητικής ηλικίας (ΝΗ) δια της χρονολογικής ηλικίας (ΧΗ) επί 100. Η βαθμολογία ενός ατόμου σε μιa δοκιμασία νοημοσύνης που εκφράζεται με το νοητικό πηλίκο, δηλαδή το πηλίκο της νοητικής ηλικίας δια της χρονολογικής επί 100, ονομάζεται Αναλογικός Δείκτης Νοημοσύνης του ατόμου (ratio IQ).

Αναλογικός Δείκτης Νοημοσύνης ΔΝ (ή Νοητικό πηλίκο ΝΠ) (ratio IQ) είναι: η βαθμολογία σε μία δοκιμασία μέτρησης της νοημοσύνης, η οποία για τα άτομα μέσης νοημοσύνης θα πρέπει να είναι κοντά στο 100.

ΝΠ = Νοητική ηλικία / Χρονολογική ηλικία * 100

Αν η νοητική ηλικία ενός παιδιού είναι μεγαλύτερη από τη χρονολογική του ηλικία, το νοητικό πηλίκο θα είναι μεγαλύτερο από 100, ενώ αν η νοητική του ηλικία είναι μικρότερη από τη χρονολογική του ηλικία, το νοητικό του πηλίκο θα είναι μικρότερο του 100.

Δείκτης Νοημοσύνης

Η μέτρηση του αναλογικού δείκτη νοημοσύνης αποδείχθηκε ανεπαρκής, διότι, πχ. η αύξηση της νοητική ηλικίας επιβραδύνεται μετά από το 16ο έτος της ηλικίας. Δεν μπρούμε, επομένως, να πούμε με βεβαιότητα ότι ένα 40χρονο άτομο με νοητική ηλικία 60 ετών είναι ευφυές.

Σήμερα οι ψυχολόγοι υπολογίζουν το δείκτη νοημοσύνης χρησιμοποιώντας συγκριτικές μετρήσεις με βάση υποθετικές κατανομές βαθμολογιών του γενικού πληθυσμού σε δοκιμασίες νοημοσύνης. Οπότε η βαθμολογία ενός ατόμου με βάση την απόκλισή της από τη μέση βαθμολογία μιας κανονικής κατανομής των βαθμολογιών του γενικού πληθυσμού, σε μια δοκιμασία νοημοσύνης, ονομάζεται δείκτης νοημοσύνης οριζόμενος από τις τιμές απόκλισης (deviation IQ).

Ωστόσο, πολλοί γνωστικοί ψυχολόγοι θεωρούν ότι οι διάφοροι δείκτες νοημοσύνης δεν παρέχουν παρά μια ατελή, ανεπαρκή μέτρηση της ανθρώπινης νοημοσύνης.

Προέλευση της νοημοσύνης

Το ζήτημα αυτό έχει αποτελέσει αντικείμενο αντιπαράθεσης για δεκαετίεςΥπάρχουν ενδείξεις ότι ο ΔΝ δεν αποτελεί ένα σταθερό αμετάβλητο γνώρισμα των ατόμων, αλλά μπορεί να μεταβληθεί καθώς τα άτομα ανταποκρίνονται σε αλλαγές στο περιβάλλον τους ή και μέσα από προγράμματα που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για αυτόν το σκοπό.
Ορισμός του γνωστικού ύφους

Η έννοια του γνωστικού ύφους αναφέρεται στο σταθερό και συνεπή τρόπο, ο οποίος προσιδιάζει στην έννοια του χαρακτηριστικού προσωπικότητας, και τον οποίο προτιμά το άτομο όταν πρόκειται να προσέξει, να αντιληφθεί και να σκεφθεί (Schmeck, 1988), ή ακόμη και όταν πρόκειται να θυμηθεί, να πάρει αποφάσεις και να λύσει προβλήματα (Messick, 1994).

Διαστάσεις του γνωστικού ύφους

Εξάρτηση-Ανεξαρτησία από το πεδίο (Witkin & Goodenough, 1981). Θεωρήθηκε είτε
1) ως αντιληπτική διάσταση, είτε
2) ως μια γενική διάσταση γνωστικής αναδόμησης που θα μπορούσε να εξηγήσει ατομικές διαφορές στη γνωστική επίδοση.

Παρορμητισμός-Αναλογισμός (Kagan, 1966)

Συνθετικό ύφος (συνδυασμός σφαιρικού & αναλυτικού ύφους) (Kirby, 1988)

Προτιμήσεις ως προς τις συνθήκες μάθησης

Οι μαθητές διαφέρουν ως προς τις προτιμήσεις τους για πράγματα, όπως:

  • η ένταση του φωτισμού,
  • η υφή του καθίσματος,
  • το ήσυχο ή θορυβώδες περιβάλλον,
  • η ατομική εργασία ή η συνεργασία με άλλους συνομηλίκους (Dunn & Dunn, 1987).

  • Θετικά σημεία των τεστ νοημοσύνης
  • Διαθέτουν δυνατότητα πρόβλεψης μελλοντικών συμπεριφορών (κυρίως ακαδημαϊκών επιτευγμάτων).
  • Μας πληροφορούν για τα γνωστικά δυνατά και αδύνατα σημεία του εξεταζόμενου.
  • Δίνουν τη δυνατότητα προσδιορισμού του βαθμού αλλαγής μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ως αποτέλεσμα θεραπευτικών, εκπαιδευτικών, ή ερευνητικών παρεμβάσεων.

  • Αρνητικά σημεία των τεστ νοημοσύνης
  • Τα περισσότερα τεστ νοημοσύνης υπογραμμίζουν τη συγκλίνουσα, αναλυτική και επιστημονική σκέψη. Άρα τα άτομα με αποκλίνουσα σκέψη, φαντασία ή καλλιτεχνικές ικανότητες μειονεκτούν.
  • Ο δείκτης νοημοσύνης συχνά παρερμηνεύεται ως δείκτης μιας έμφυτης και αμετάβλητης ικανότητας.
  • Σε γενικές γραμμές επικεντρώνονται στο τελικό αποτέλεσμα, παρά στη γνωστική διαδικασία που οδηγεί στο αποτέλεσμα αυτό.
  • Η χρησιμότητα κα η αμεροληψία τους, στην αξιολόγηση φυλετικών και πολιτισμικών μειονοτήτων, έχει αμφισβητηθεί.

  • IQ Tests / Δοκιμασίες ευφυΐας

IQ Conversion - Μετατροπή IQ κλιμάκων


 
Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  
Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων


Νοημοσύνη: Κλίμακες Νοημοσύνης- Alfred Binet Β΄ΜΕΡΟΣ

Alfred Binet IQ test












Ζητήθηκε από τον Binet να επινοήσει μια δοκιμασία για τη διάκριση μεταξύ φυσιολογικών και νοητικά καθυστερημένων μαθητών. Ο  Binet και ο συνεργάτης του, Theodore Simon, προσπάθησαν να κατασκευάσουν ένα τεστ, το οποίο θα μετρούσε τη νοημοσύνη που αφορά στην ικανότητα του ατόμου να μαθαίνει μέσα στο σχολικό (ακαδημαϊκό) περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Binet (Binet & Simon, 1916), η νοήμων σκέψη του ατόμου είναι η νοητική ικανότητα πραγματοποίησης κρίσεων και συνίσταται στα εξής τρία διακριτά στοιχεία:την ικανότητα καθοδήγησης της σκέψης (ικανότητα αναγνώρισης του τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει και πώς θα το κάνει)
- την ικανότητα προσαρμογής (ικανότητα επινόησης στρατηγικών για την εκτέλεση έργων και ικανότητα ελέγχου του βαθμού αποτελεσματικότητάς τους), και
- την κριτική ικανότητα (ικανότητα άσκησης κριτικής επάνω στις ίδιες του τις σκέψεις και ενέργειες).

H σύγχρονη άποψη για τη φύση της νοημοσύνης θεωρείται η ικανότητα προσαρμογής σε συνδυασμό με τις μεταγνωστικές ικανότητες του ατόμου.

Δημιούργησε την πρώτη κλίμακα μέτρησης της νοημοσύνης (Binet & Simon, 1905) η οποία περιελάμβανε τις εξής θεματικές περιοχές:

  1. Γλωσσική κατανόηση - Γλωσσική σκέψη
  2. Κατανόηση αριθμητικών εννοιών - Μαθηματική σκέψη
  3. Κατανόηση σχημάτων – Αφηρημένη σκέψη
  4. Ικανότητα βραχύχρονης μνήμης

Οι Binet και Simon ενδιαφέρονταν να επινοήσουν κάποιο μέσο σύγκρισης της νοημοσύνης ενός συγκεκριμένου παιδιού, μιας συγκεκριμένης ηλικίας, με τη νοημοσύνη άλλων παιδιών της ίδιας χρονολογικής ηλικίας. Για το σκοπό αυτό προσπάθησαν να βρουν έναν τρόπο να προσδιορίσουν τη νοητική ηλικία του παιδιού, δηλαδή το μέσο επίπεδο της νοημοσύνης του παιδιού μιας συγκεκριμένης χρονολογικής ηλικίας. Πχ. Όταν ένα παιδί έχει νοητική ηλικία 7 ετών, αυτό σημαίνει ότι το επίπεδο των νοητικών ικανοτήτων αυτού του παιδιού αντιστοιχεί σε αυτό του μέσου 7χρονου παιδιού

Νοητικό Πηλίκο – Αναλογικός Δείκτης Νοημοσύνης

Ο υπολογισμός της νοητικής ηλικίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συγκριθεί ένα συγκεκριμένο 7χρονο παιδί με άλλα 7χρονα παιδιά, ωστόσο δεν είναι ιδιαιτέρως χρήσιμος αν θέλουμε να συγκρίνουμε τη σχετική νοημοσύνη παιδιών διαφορετικής χρονολογικής ηλικίαςΗ λύση στο πρόβλημα αυτό δόθηκε από το William Stern (1912), ο οποίος πρότεινε ότι για την αξιολόγηση της ανθρώπινης νοημοσύνης θα πρέπει να υπολογίζουμε το Νοητικό Πηλίκο (ΝΠ) (Intelligence Quotient ή IQ), που είναι το πηλίκο της νοητικής ηλικίας (ΝΗ) δια της χρονολογικής ηλικίας (ΧΗ) επί 100. Η βαθμολογία ενός ατόμου σε μιa δοκιμασία νοημοσύνης που εκφράζεται με το νοητικό πηλίκο, δηλαδή το πηλίκο της νοητικής ηλικίας δια της χρονολογικής επί 100, ονομάζεται Αναλογικός Δείκτης Νοημοσύνης του ατόμου (ratio IQ).

Αναλογικός Δείκτης Νοημοσύνης ΔΝ (ή Νοητικό πηλίκο ΝΠ) (ratio IQ) είναι: η βαθμολογία σε μία δοκιμασία μέτρησης της νοημοσύνης, η οποία για τα άτομα μέσης νοημοσύνης θα πρέπει να είναι κοντά στο 100.

ΝΠ = Νοητική ηλικία / Χρονολογική ηλικία * 100

Αν η νοητική ηλικία ενός παιδιού είναι μεγαλύτερη από τη χρονολογική του ηλικία, το νοητικό πηλίκο θα είναι μεγαλύτερο από 100, ενώ αν η νοητική του ηλικία είναι μικρότερη από τη χρονολογική του ηλικία, το νοητικό του πηλίκο θα είναι μικρότερο του 100.

Κατανομή των νοητικών πηλίκων IQ στον γενικό πληθυσμόΚλίμακες Νοημοσύνης

Η δοκιμασία που κατασκεύασαν οι Binet και Simon, στις αρχές του 20ου αιώνα στη Γαλλία, σταθμίστηκε από τον Lewis Terman, καθηγητή του Πανεπιστημίου Stanford των Η.Π.Α., και αποτέλεσε την πρώτη έκδοση της
Κλίμακας Νοημοσύνης Stanford-Binet. Η κλίμακα αυτή ήταν για χρόνια η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη κλίμακα νοημοσύνης.

Υπάρχει, ωστόσο, και μία άλλη κλίμακα νοημοσύνης, η Κλίμακα Wechsler (δημιουργός της ο David Wechsler), η χρήση της οποίας είναι ακόμη πιο διαδεδομένη από αυτήν της κλίμακας Stanford-Binet.

Κλίμακες Νοημοσύνης του Wechsler

H κλίμακα Wechsler περιλαμβάνει τρεις διαφορετικού επιπέδου κλίμακες νοημοσύνης:

  • 1) την κλίμακα νοημοσύνης WAIS-III (Wechsler Adult Intelligence Scale) κατάλληλη για τη μέτρηση της νοημοσύνης των ενηλίκων,
  • 2) την κλίμακα νοημοσύνης WISC-III (Wechsler Intelligence Scale for Children) κατάλληλη για τη μέτρηση της νοημοσύνης παιδιών και εφήβων (6-15 ετών), και
  • 3) την κλίμακα νοημοσύνης WPPSI (Wechsler Preschool and Primary Scale of Intelligence) κατάλληλη για τη μέτρηση της νοημοσύνης παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Οι κλίμακες νοημοσύνης Wechsler αποτελούνται από λεκτικές και πρακτικές κλίμακεςοπότε προκύπτει ένας λεκτικός δείκτης νοημοσύνης, ένας πρακτικός δείκτης νοημοσύνης και ένας συνολικός δείκτης νοημοσύνης (συνδυασμός του λεκτικού και του πρακτικού δείκτη νοημοσύνης). Η χορήγησή τους είναι εξατομικευμένη και, ουσιαστικά, παρέχουν το «νοητικό προφίλ» του εξεταζόμενου.

Επισημάνσεις για τον Δείκτη Νοημοσύνης και τις Κλίμακες Νοημοσύνης

  • Ο Δ .Ν. είναι μια έκφραση του νοητικού επιπέδου ενός ατόμου, σε μια συγκεκριμένη στιγμή, και σε σύγκριση με την τυπική ομάδα των συνομηλίκων του.
  • Το αποτέλεσμα ενός οποιουδήποτε τεστ οφείλει να βοηθήσει στη βελτίωση ή τη θεραπεία του εξεταζόμενου.
  • Η νοημοσύνη δεν αντανακλά μια μόνη συγκεντρωτική ικανότητα, αλλά ένα σύνολο πολλών λειτουργιών.
  • Τα τεστ νοημοσύνης, σύμφωνα με την πλειοψηφία των σχολιαστών τους, είναι μετρήσεις σχολικής ικανότητας και ακαδημαϊκών γνώσεων.
  • Όσον αφορά την ερμηνεία των τιμών των τεστ νοημοσύνης, ο εξεταστής θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του και την προσωπικότητα του εξεταζόμενου.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων

Alfred Binet (1857-1911)

ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο.......

ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο περισσότερο αναζητάω άνετα παπούτσια
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο περισσότερο θέλω απλώς θετικές παρουσίες
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο περισσότερο τρώω υγιεινές τροφές, αποφεύγω το αλκοόλ και περπατάω πολύ
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο περισσότερο επιλέγω, ανθρώπους σωστούς
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο λιγότερο ανταλλάσσω τη μοναξιά με άχρηστες παρουσίες
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο περισσότερο ξέρω πώς να διαλέγω αν θα σιωπήσω, αν θα μιλήσω ή θα αγνοήσω.
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο λιγότερο αντιδρώ και συχνά επιλέγω να αδιαφορήσω.
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο μεγαλύτερη σημασία δίνω στους ανθρώπους και λιγότερη στα πράγματα
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο λιγότερο μου αρέσουν οι τσακωμοί, οι συγκρούσεις και οι προβοκάτσιες
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, τόσο περισσότερο θέλω να είμαι ανέμελη, απρόσεκτη  και να ζω για την ημέρα
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, προτιμάω την ειρήνη και τη γαλήνη και τόσο περισσότερο αγαπάω τον εαυτό μου.
ΌΣΟ ΜΕΓΑΛΏΝΩ, ΤΟΣΟ ΜΑΘΑΊΝΩ!

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

HYPNO-ANALYSIS vs HYPNOSIS

Στην Hypnosis (ύπνωση), ο θεραπευτής χρησιμοποιεί την ευαίσθητη κατάσταση του υποσυνείδητου του ασθενούς για να προβάλλει εντολές, προσδιορίζει αναμνήσεις ή να εξερευνήσει την υποσυνείδητη παρασκευή ενός προβλήματος.

Στην Hypno-Analysis είναι μια μορφή θεραπείας που συνδυάζει την ύπνωση και την ανάλυση, με σκοπό να ανακαλύψει και να αντιμετωπίσει τις ρίζες των προβλημάτων και των ανεπιθύμητων συμπεριφορών. Ενώ η ύπνωση επικεντρώνεται στην αλλαγή της συνειδητής συμπεριφοράς, η Hypno-Analysis αναζητά τις αιτίες που κρύβονται στο υποσυνείδητο. Στοχεύει στο να βοηθήσει τον ασθενή να επανασυνδέσει συμβάντα από το παρελθόν που ενδέχεται να έχουν προκαλέσει συναισθηματικά προβλήματα ή ανεπιθύμητες συμπεριφορές. 

Η Hypno-Analysis αναζητά την αιτία των προβλημάτων στο υποσυνείδητο, επιτρέποντας στον ασθενή να εξερευνήσει τις ρίζες τους και να ανακτήσει την ισορροπία. Μέσω της ύπνωσης, ο ασθενής είναι σε θέση να αποκτήσει πρόσβαση σε απομνημονεύματα, συναισθήματα και πεποιθήσεις που μπορεί να έχουν διαμορφωθεί σε παρελθοντικές εμπειρίες.

Η βασική διαφορά ανάμεσα στην Hypnosis και την Hypno-Analysis είναι η προσέγγιση και ο σκοπός της θεραπείας. Ενώ η ύπνωση επικεντρώνεται στην αλλαγή της συνειδητής συμπεριφοράς και την αντιμετώπιση συμπτωμάτων, η Hypno-Analysis προσπαθεί να ανακαλύψει και να αντιμετωπίσει τις βαθύτερες αιτίες που κρύβονται στο υποσυνείδητο.

Συνολικά, η Hypno-Analysis προσφέρει μια ευρύτερη και βαθύτερη προσέγγιση στη θεραπεία, επιτρέποντας στον ασθενή να ανακαλύψει και να αντιμετωπίσει τις ρίζες των προβλημάτων του.

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator  

ELEVATOR PITCH: Σύντομη ΠΑΡΟΥΣΊΑΣΗ ΕΑΥΤΟΎ

Το Elevator Pitch είναι μια σύντομη παρουσίαση που στοχεύει να περιγράψει με σαφήνεια και συνοπτικά τον εαυτό μας, τις επιτυχίες μας και την πρόταση αξίας μας σε έναν συνομιλητή, συνήθως κατά τη διάρκεια ενός σύντομου ταξιδιού με ανελκυστήρα ή σε κάποιον άλλο περιορισμένο χρονικό διάστημα, όπως δύο λεπτά.

Ένα αξιόπιστο Elevator Pitch περιλαμβάνει τις εξής πληροφορίες:

1. Αυτοπαρουσίαση: Περιγράφουμε ποιοί είμαστε, αναφέροντας το όνομα, το επάγγελμα ή τις σπουδές μας και μια επαγγελματική ή ακαδημαϊκή διάκριση που μας κάνει υπερήφανους.

2. Στοχοθεσία και ενδιαφέρον: Δηλώνουμε με σαφήνεια τι επιθυμούμε από τον συνομιλητή μας, πότε και με ποιον τρόπο. Αυτό βοηθά να θέσουμε τον τόνο για την επόμενη συζήτηση και να διευκρινίσουμε τους στόχους μας.

3. Επιτεύγματα: Αναφέρουμε τις επαγγελματικές, ακαδημαϊκές ή επιχειρηματικές μας επιτυχίες και επιδόσεις με αυτοπεποίθηση και θετικό πνεύμα.

4. Ερώτηση: Στο τέλος του Pitch, θέτουμε μια ερώτηση προς τον συνομιλητή μας για να δημιουργήσουμε περαιτέρω διάλογο και να μην περιοριστούμε μόνο στον περιορισμένο χρόνο του Pitch.

Ο λόγος που χρειαζόμαστε ένα Elevator Pitch είναι για να μπορέσουμε να περιγράψουμε σύντομα και αποτελεσματικά τους στόχους και τις επιθυμίες μας. Χρησιμοποιείται συχνά σε καριέρας, σε δικτύωση και σε ευκαιρίες πώλησης, όπου ο περιορισμένος χρόνος και ο μεγάλος αριθμός ακροατών καθιστούν απαραίτητη τη σύνταξη μιας συνοπτικής και ευκολομνημόνευτης παρουσίασης.

Το Elevator Pitch απαντάει σε ερωτήσεις όπως:
- Ποιές είναι οι ικανότητές μου και τι μπορώ να κάνω καλά;
- Ποιά είναι τα μεγαλύτερα μου προτερήματα στον τομέα μου;
- Τι θα ήθελα να επιτύχω;
- Ποια είναι οι κίνητροι μου;

Κατά τη σύνταξη του Elevator Pitch, είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε μόνο θετικές λέξεις και να αποφεύγουμε την αρνητική γλώσσα. Επίσης, πρέπει να δίνουμε έμφαση στην γλώσσα του σώματος και να δημιουργούμε θετική πρώτη εντύπωση.

Ένα παράδειγμα Elevator Pitch μπορεί να είναι το εξής:

"Γεια σας, είμαι η Άννα Παπαδοπούλου. Είμαι ψυχολόγος με εξειδίκευση στη συμβουλευτική και την προσωπική ανάπτυξη. Έχω εργαστεί με πολλούς ανθρώπους, βοηθώντας τους να αντιμετωπίσουν προσωπικές προκλήσεις και να επιτύχουν τους στόχους τους. Τώρα, αναζητώ ευκαιρίες συνεργασίας με εταιρείες που επιθυμούν να προωθήσουν την ευζωία και την ευημερία των εργαζομένων τους. Θα ήθελα πολύ να μάθω περισσότερα για την εταιρεία σας και πώς μπορώ να συμβάλλω στους στόχους σας."

Με την πρακτική και την εξάσκηση, μπορούμε να βελτιώσουμε την παρουσίασή μας καθώς το Elevator Pitch, είναι η τέλεια ευκαιρία για να παρουσιάσουμε συνοπτικά τις επικοινωνιακές και διαπροσωπικές μας δεξιότητες.

Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator

Πώς να ΣΥΣΤΗΘΕΊΤΕ σε μια παρουσίαση


Όταν πρόκειται να παρουσιαστείτε σε μια ομάδα ανθρώπων που δεν έχετε γνωρίσει ποτέ πριν, η παρουσίαση του εαυτού,  είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που θα αντιληφθεί το κοινό σας την υπόλοιπη ομιλία σας. 
Η εισαγωγή σας μπορεί να δημιουργήσει μια μόνιμη εντύπωση και να κερδίσει την προσοχή του κοινού. Αντίθετα, μια αδύναμη εισαγωγή μπορεί να αφήσει το κοινό αδιάφορο ή αποδεσμευμένο. 
Πώς μπορείτε, λοιπόν, να συστηθείτε με τρόπο που να τραβά την προσοχή τους και να αφήνει μια μόνιμη εντύπωση. Ας δούμε τα βήματα που μπορείτε να ακολουθήσετε για μια αποτελεσματική εισαγωγή:
1. Ξεκινήστε με το ΌΝΟΜΑ και το ΙΣΤΟΡΙΚΌ σας:
Όταν ανεβαίνετε στη σκηνή, δηλώστε το όνομά σας με σαφήνεια και αυτοπεποίθηση. Στη συνέχεια, παρέχετε ορισμένες σχετικές πληροφορίες ιστορικού σας που μπορούν να καταδείξουν την εμπειρία και τις γνώσεις σας στον τομέα της παρουσίασης.
2. Επιλέξτε ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΕΣ που σας καθιστούν ΕΙΔΙΚΌ ΣΤΟ ΘΈΜΑ σας:
Εάν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες ή εμπειρίες που σας καθιστούν ειδικό στο θέμα που παρουσιάζετε, μοιραστείτε τις με το κοινό σας. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ένα αίσθημα αξιοπιστίας και να επιδείξει την ειδίκευσή σας.
3. ΜΟΙΡΑΣΤΕΊΤΕ αυτό που παρουσιάζετε:
Αφού συστηθείτε, μπορείτε να προχωρήσετε στο να περιγράψετε το θέμα της παρουσίασής σας. Πείτε στο κοινό σας τι ακριβώς θα παρουσιάσετε και ποια θέματα θα καλύψετε. Αυτό θα δώσει μια εποπτική εικόνα στο κοινό και θα το κρατήσει προσηλωμένο.
4. Δώστε μια ΣΎΝΤΟΜΗ ΠΕΡΊΛΗΨΗ του θέματος της παρουσίασής σας:
Μετά την περιγραφή του θέματος, μπορείτε να παράσχετε μια σύντομη περίληψη του τι πρόκειται να ακολουθήσει. Αυτό θα δώσει μια προεπισκόπηση στο κοινό σας και θα το καταστήσει περισσότερο ανυπόμονο να ακούσει περισσότερα.
5. ΠΡΟΣΔΙΟΡΊΣΤΕ ΤΡΊΑ βασικά ΣΗΜΕΊΑ που σκοπεύετε να καλύψετε:
Καθορίστε εκ των προτέρων τα τρία βασικά σημεία που θα αναπτύξετε κατά τη διάρκεια της παρουσίασής σας και αναφέρετέ τα στο κοινό. Αυτό θα τονίσει τη δομή της ομιλίας σας και θα βοηθήσει το κοινό να ακολουθήσει τη ροή των σκέψεών σας.
6. Δείξτε γιατί ΤΟ ΘΈΜΑ σας ΈΧΕΙ ΣΗΜΑΣΊΑ:
Αφού έχετε παρουσιάσει τη δομή της ομιλίας σας, είναι σημαντικό να εξηγήσετε στο κοινό γιατί το θέμα σας έχει σημασία. Αναδείξτε τα οφέλη και τις επιπτώσεις του θέματος και πώς σχετίζεται με τον κόσμο μας ή το κοινό σας.
7. Χρησιμοποιήστε ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΆ ΣΤΟΙΧΕΊΑ, ΑΝΈΚΔΟΤΑ ή ΠΑΡΑΔΕΊΓΜΑΤΑ για να δείξετε τη σημασία του θέματός σας:
Για να ενισχύσετε την επιχειρηματολογία σας και να καταδείξετε τη σημασία του θέματος, χρησιμοποιήστε στατιστικά στοιχεία, ανέκδοτα ή παραδείγματα. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να βοηθήσουν το κοινό να συνδεθεί με το θέμα σας και να κατανοήσει την επίδρασή του στην καθημερινή ζωή.
Τελικά, θυμηθείτε:
8. να ΕΊΣΤΕ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΊ και να μοιραστείτε το πάθος για το θέμα σας με το κοινό. Η ειλικρίνεια και η ενθουσιώδης προσέγγιση μπορούν να κερδίσουν την εκτίμηση και την υποστήριξη του κοινού σας. Μην φοβηθείτε να είστε εσείς οι ίδιοι και να αφήσετε μια μόνιμη εντύπωση στο κοινό σας.
Συνοψίζοντας, η παρουσίαση του εαυτού σας κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός θετικού κλίματος και την απόκτηση της προσοχής του κοινού. Ακολουθώντας τα παραπάνω βήματα και ενστερνίζοντας μια ειλικρινή και ενθουσιώδη προσέγγιση, μπορείτε να συστηθείτε με τρόπο που θα τραβά την προσοχή του κοινού σας και θα αφήνει μια μόνιμη εντύπωση. 
Μην ξεχνάτε να παραμείνετε αυθεντικοί και να απολαμβάνετε την εμπειρία της παρουσίασης!

Msc, BA Επικοινωνιολόγος - Personality Creator