Στη σημερινή ταυτότητα της 28ης Μαρτίου εκτός του ότι γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Σκιών είναι και η ημέρα της γιαγιάς. Της γυναίκας που μεγαλώνει τουλάχιστον 2 γενεές και φροντίζει για όλους στην οικογένειαΠαρόλο που στην Ελληνική παραδοσιακή οικογένεια έχουν εισέλθει στοιχεία εκμοντερνισμού και ξενόφερτου τρόπου ζωής νέων αντιλήψεων, πάντα θα υπάρχει χώρος για τον αναπόσπαστο ρόλο της γιαγιάς που θα αναλαμβάνει πάντα καθήκοντα βοήθειας προς τα παιδιά της, τα εγγονάκια της και θα δίνει απλόχερα και ανιδιοτελώς την αγάπη της.
Η γιαγιά με τον παππού είναι πολλές φορές αυτοί που υποκαθιστούν τους γονείς, όταν οι γονείς είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν μέχρι αργά γιατί το απαιτεί ο νέος τρόπος ζωής και εργασίας.
Η ανιδιοτέλεια, η περηφάνια, η λιτότητα κυριαρχεί στις ανάγκες της γιαγιάς και του παππού. Οι προτεραιότητες τους πλέον έχουν αλλάξει.
Σίγουρα δεν είναι ο εαυτός τους.
Σίγουρα δεν είναι το μέλλον τους.
Σίγουρα δεν είναι η υγεία τους.
Σίγουρα δεν είναι η εμφάνισή τους.
Είναι σίγουρα τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Ακόμα και όταν τα εγγόνια τους μεγαλώσουν, θα είναι πάντα δίπλα τους να τους δώσουν μια ζεστή αγκαλιά, μια συμβουλή και διακριτικά το χαρτζιλίκι τους.
Μόνο στην Ελληνική οικογένεια οι γιαγιάδες και οι παππούδες έχουν φροντίδα υποδειγματική από τις οικογένειές τους.
Αυτοί που τους φροντίζουν είναι οι καρποί που έσπειραν οι γέροντες όταν ήταν νέοι σε γόνιμο έδαφος. Είναι αυτοί που έμαθαν να ανταποδίδουν στους ηλικιωμένους γονείς τους ευγνωμοσύνη, σεβασμό, βοήθεια και συμπαράσταση.
Οι γιαγιάδες και οι παππούδες αντέχουν ακόμα με το πενιχρό εισόδημα της σύνταξής τους και τους αρκεί να συμβάλουν και αυτοί στο τραπέζι της οικογένειας στις γιορτές, για λίγες στιγμές ευτυχίας με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους καθισμένοι διακριτικά στην άκρη του σαλονιού. Ξέρουν ότι η προτεραιότητα ανήκει πάντα στους νέους και ότι αυτός είναι ο κύκλος της ζωής.
Οι νέοι πρέπει να μάθουν να τιμούν ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, την γιαγιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου