Μια φορά και έναν καιρό, σε ένα μικρό χωριό, ζούσε ένα ποντίκι που είχε μια μεγάλη καρδιά γεμάτη ενσυναίσθηση και αγάπη για τους γύρω του.
Ήταν ένα ποντικάκι χαρούμενο, με γκριζοπράσινα μάτια και μια απαλή και λαμπερή γούνα.
Μια μέρα, καθώς παρακολουθούσε από την τρύπα του στον τοίχο, είδε τον αγρότη και τη γυναίκα του να ανοίγουν ένα πακέτο. Νόμιζε ότι ήταν τυράκι, όμως η χαρά του ποντικιού γρήγορα έγινε φόβος και ανησυχία όταν ανακάλυψε ότι μέσα στο πακέτο βρισκόταν μια παγίδα για ποντίκια.
Αμέσως το ποντίκι έτρεξε στην αυλή, θέλοντας να προειδοποιήσει τους πάντες για τον κίνδυνο που καραδοκούσε:
- "Υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!" φώναξε με ανησυχία.
Το κοτοπουλάκι, ακούγοντας τα λόγια του ποντικιού, γέλασε και με αδιαφορία είπε:
- "Συγγνώμη, καλέ μου ποντίκι, αλλά δεν με αφορά καθόλου αυτό το πρόβλημα. Εγώ έχω το χώμα μου και τα σκουλήκια μου να φροντίσω."
Τότε το ποντίκι αποφάσισε να απευθυνθεί στο πρόβατο.
- "Συγγνώμη, κύριε ποντίκι," είπε το πρόβατο, "αλλά δεν νομίζω ότι μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο από το να σε συμπεριλάβω στις προσευχές μου. Πρέπει να φροντίσω το μαλλί μου και να προσέχω την αγέλη μου."
Απογοητευμένο και ανήσυχο, το ποντίκι συνέχισε την αναζήτησή του και πήγε να βρει την αγελάδα.
- "Κυρία αγελάδα," είπε αναστατωμένο, "υπάρχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι μας. Κινδυνεύω, αλλά δεν φαίνεται να το νοιάζει κανένας."
Η αγελάδα χαμογέλασε και απάντησε:
- "Αχ, καλό μου ποντίκι, εγώ δεν νομίζω ότι θα με πιάσει ποτέ αυτή η ποντικοπαγίδα. Είμαι μεγάλη και ισχυρή, και η ουρά μου δεν θα περάσει ποτέ μέσα από αυτήν την παγίδα. Αλλά εύχομαι να βρεις μια λύση για το πρόβλημά σου."
Επιστρέφοντας στο σπίτι του, το ποντίκι ήταν απελπισμένο. Με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας Σκεφτόταν πώς θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ποντικοπαγίδα με τον αγρότη.
Την επόμενη νύχτα, ένας θόρυβος διαπερνούσε τον αέρα. Ήταν ο ήχος της ποντικοπαγίδας που κλεινόταν με δύναμη. Η γυναίκα του αγρότη άκουσε τον θόρυβο και τρέξε για να δει τι είχε συμβεί.
Στο σκοτάδι, η γυναίκα δεν είδε ότι η παγίδα είχε πιάσει την ουρά ενός δηλητηριώδους φιδιού. Όταν πλησίασε για να δει τι είχε πιαστεί, το φίδι πετάχτηκε γρήγορα και δάγκωσε τη γυναίκα.
Ο αγρότης την πήγε αμέσως στο νοσοκομείο, αλλά η κατάστασή της χειροτέρευε και ανέβηκε ο πυρετός της.
Για να βοηθήσει τη γυναίκα του να αναρρώσει, ο αγρότης σκέφτηκε να της ετοιμάσει μια θρεπτική σούπα. Αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το κοτόπουλο ως το κύριο συστατικό. Έτσι, πήρε το μαχαίρι του και πήγε να βρει ένα κοτόπουλο στην αυλή.
Την επόμενη μέρα, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι γείτονες έσπευσαν να επισκεφθούν τη γυναίκα και τον αγρότη.
Ο αγρότης, θέλοντας να τους φιλοξενήσει και να τους δώσει φαγητό, αποφάσισε να σφάξει το αρνί του. Όμως, η κατάσταση της γυναίκας δεν βελτιωνόταν. Παρόλα αυτά, οι επισκέπτες παραμέναν αισιόδοξοι και ελπίζανε σε καλύτερες ειδήσεις.
Ωστόσο, η γυναίκα του αγρότη δυστυχώς δεν αναρρωσε και έφυγε από τη ζωή. Ο αγρότης, βαθιά στενοχωρημένος και οικονομικά απελπισμένος, αποφάσισε να πουλήσει την αγελάδα του στο σφαγείο για να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα της κηδείας της αγαπημένης του συζύγου.
Αυτή η σκληρή και λυπηρή ιστορία μας διδάσκει ένα σημαντικό μάθημα. Όταν κάποιος έρχεται σε εμάς με τα προβλήματά του, δεν πρέπει να απορρίπτουμε την ανάγκη του για βοήθεια. Η ενσυναίσθηση και η συμπάθεια είναι σημαντικές αξίες που πρέπει να κρατάμε μέσα μας.
Ο κόσμος μας δεν γίνεται χειρότερος λόγω της κακίας των κακών, αλλά λόγω της αδιαφορίας των καλών. Ας μάθουμε να ακούμε και να συμπαρασταθούμε στους γύρω μας. Όταν κάποιος χρειάζεται τη βοήθειά μας, ας του δώσουμε το χέρι μας ή μια λέξη ενθάρρυνσης. Ας είμαστε πάντα ενσυναίσθητοι και συμπονετικοί.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να χτίσουμε έναν κόσμο γεμάτο αγάπη, αλληλεγγύη και συμπόνοια. Πάντα να έχουμε στο μυαλό μας τη συμπάθεια, γιατί αυτή η ικανότητα να κατανοούμε και να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα των άλλων είναι πολύτιμη και σημαντική.
Ας σπείρουμε την ενσυναίσθηση και τη συμπόνοια σε κάθε πράξη και καρδιά μας, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να φέρουμε αλλαγή και να κάνουμε τον κόσμο μας ένα καλύτερο μέρος για όλους, διότι:
Εμείς είμαστε τα ποντίκια…
Εμείς, είμαστε και τα κοτόπουλα…
Εμείς είμαστε και τα πρόβατα και κυρίως,
Εμείς είμαστε και τα βόδια.
Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator
Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personality Creator
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου