ΑΡΧΈΤΥΠΑ ΤΡΙΩΝ ΓΥΝΑΙΚΏΝ

Μέσα από τους αρχετυπικούς ρόλους που εμφανίζονται στις τραγωδίες του Ευριπίδη, παρατηρούμε την παράλληλη αναζήτηση της σύγχρονης γυναίκας για την ταυτότητά της μέσω της ψυχοθεραπείας.

Παρατηρώντας τρεις γυναικείους ρόλους: διακρίνουμε αυτή της γυναίκας που επιζητά τον απόλυτο έρωτα και προδίδεται (Μήδεια), αυτή που αφήνει το πάθος να την παρασύρει (Βάκχες) και αυτή που καθορίζεται από την πίστη και την αφοσίωση (Άλκηστις).

Ο έρωτας, το πάθος και η αφοσίωση αποτελούν βασικά στοιχεία αρχετυπικών μορφών που διαχρονικά λειτουργούν στη γυναικεία φύση. Ακόμη και με την ανεξαρτησία που έχει αποκτήσει η σύγχρονη γυναίκα μέσα από την κοινωνική εξέλιξή της, την ανάπτυξη της ατομικότητάς της και την οικονομική της ανεξαρτησία, δεν έχει απαλλαγεί από τις παραπάνω αρχετυπικές αναφορές. Έτσι, ο έρωτας, το πάθος και η αυτοθυσία συνυπάρχουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στα γεγονότα της ζωής της.

Ο τρόπος με τον οποίο η σύγχρονη γυναίκα βιώνει αυτούς τους ρόλους και η δυναμική που αναπτύσσει κατά την πορεία προς την ανεξαρτησία της δημιουργεί μια σύγχυση ταυτότητας. 

Για να επιτύχει την αυτονομία της, η σύγχρονη γυναίκα αγωνίζεται σε ένα πεδίο πολλαπλών ρόλων, αλλά συχνά το κάνει χωρίς συνειδητοποίηση, και αυτή η έλλειψη συνειδητοποίησης της εμποδίζει να επιτύχει την πλήρη ικανοποίηση των προσωπικών της επιθυμιών. 

Συχνά ταυτίζεται με τους ρόλους της, αντιλαμβανόμενη τους ως καθήκοντα, και λειτουργεί ασυνείδητα σε αυτούς. 

Προσπαθεί, δηλαδή, να είναι καλή σε όλους τους ρόλους, αλλά αυτό είναι ανθρώπινα αδύνατο, και αυτή η συμπεριφορά δημιουργεί συναισθήματα απογοήτευσης και την καταδικάζει ως ανεπαρκή.

Έτσι, χάνει την ουσία του έρωτα, του πάθους και της αφοσίωσης και δεν μπορεί να ζήσει τη ζωή που επιθυμεί. Ο έρωτας γίνεται μανία, το πάθος την αυτοκαταστρέφει και μέσω της αφοσίωσης θυσιάζει τον εαυτό της για τους άλλους. Χωρίς να το κατανοεί, χάνει όχι μόνο την ίδια την ουσία της, αλλά και τα στοιχεία που καθορίζουν υπαρξιακά την υπόστασή της. Γίνεται ένα τραγικό πρόσωπο που αποβάλλει τη συνοχή της θηλυκότητας, το βάθος της μητρότητας και την ένταση της αφοσίωσης και της πίστης.