Το Σύνδρομο Διογένη, γνωστό και ως σύνδρομο γεροντικής εξαθλίωσης, είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ακραία αυτοπαραμέληση, κοινωνική απομόνωση, και απάθεια προς τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Εμφανίζεται σε άτομα ηλικιωμένα (μέσος όρος ηλικίας τα 78 χρόνια) και είναι σπάνια (5/100.000).
Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτήν τη διαταραχή εμφανίζουν έναν ακραίο βαθμό αδιαφορίας για τον εαυτό τους και το περιβάλλον τους.
Τα σπίτια τους συχνά καταλήγουν γεμάτα σκουπίδια, απορρίμματα, και αντικείμενα που δεν έχουν φροντίσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμα και να συσσωρεύουν ζώα, όπως γάτες ή σκύλους, χωρίς να τα προσέχουν. Οι ασθενείς αυτοί αρνούνται συχνά κάθε προσπάθεια βελτίωσης και απομονώνονται από την κοινωνία.
Αρχικά το "Σύνδρομο του Διογένη" δεν αναφέροταν σε κλινική διαταραχή αλλά περιγράφε έναν τρόπο ζωής ή συμπεριφορά που εμπνεύστηκε από τον φιλόσοφο Διογένη. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στον κοινωνικό και πολιτισμικό τομέα για να περιγράψει ανθρώπους που ακολουθούν ανεξάρτητους και απλούς τρόπους ζωής. Ο όρος «Διογένης» επινοήθηκε από τους A. N. G. Clarke et al. στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και χρησιμοποιείται ευρέως από τότε. Το σύνδρομο Διογένη αναγνωρίστηκε περισσότερο ως φαινόμενο των μέσων ενημέρωσης στα δημοφιλή μέσα παρά στην ιατρική βιβλιογραφία. Η πρωταρχική περιγραφή αυτού του συνδρόμου έχει μόλις πρόσφατα αναφερθεί από γηριατρούς και ψυχιάτρους.
Η θεραπεία του Συνδρόμου Διογένη είναι πολύπλοκη και απαιτεί συνεργασία μεταξύ διαφόρων επαγγελμάτων υγείας, όπως ψυχίατρων και ψυχοθεραπευτών. Είναι σημαντικό να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης με τον ασθενή και να του προσφερθεί στήριξη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί νομική παρέμβαση για να προστατευθεί το άτομο και να του παρασχεθεί η απαραίτητη ιατρική και ψυχοθεραπευτική βοήθεια. Στόχος είναι να ανακτηθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς και να του παρασχεθεί η απαραίτητη στήριξη για να ξεπεράσει αυτήν τη διαταραχή.
Το Σύνδρομο Διογένη, γνωστό και ως σύνδρομο γεροντικής εξαθλίωσης, είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ακραία αυτοπαραμέληση, κοινωνική απομόνωση, και απάθεια προς τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Εμφανίζεται σε άτομα ηλικιωμένα (μέσος όρος ηλικίας τα 78 χρόνια) και είναι σπάνια (5/100.000).Οι ασθενείς που πάσχουν από αυτήν τη διαταραχή εμφανίζουν έναν ακραίο βαθμό αδιαφορίας για τον εαυτό τους και το περιβάλλον τους.
Τα σπίτια τους συχνά καταλήγουν γεμάτα σκουπίδια, απορρίμματα, και αντικείμενα που δεν έχουν φροντίσει. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμα και να συσσωρεύουν ζώα, όπως γάτες ή σκύλους, χωρίς να τα προσέχουν. Οι ασθενείς αυτοί αρνούνται συχνά κάθε προσπάθεια βελτίωσης και απομονώνονται από την κοινωνία.
Αρχικά το "Σύνδρομο του Διογένη" δεν αναφέροταν σε κλινική διαταραχή αλλά περιγράφε έναν τρόπο ζωής ή συμπεριφορά που εμπνεύστηκε από τον φιλόσοφο Διογένη. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται κυρίως στον κοινωνικό και πολιτισμικό τομέα για να περιγράψει ανθρώπους που ακολουθούν ανεξάρτητους και απλούς τρόπους ζωής. Ο όρος «Διογένης» επινοήθηκε από τους A. N. G. Clarke et al. στα μέσα της δεκαετίας του 1970 και χρησιμοποιείται ευρέως από τότε. Το σύνδρομο Διογένη αναγνωρίστηκε περισσότερο ως φαινόμενο των μέσων ενημέρωσης στα δημοφιλή μέσα παρά στην ιατρική βιβλιογραφία. Η πρωταρχική περιγραφή αυτού του συνδρόμου έχει μόλις πρόσφατα αναφερθεί από γηριατρούς και ψυχιάτρους.
Η θεραπεία του Συνδρόμου Διογένη είναι πολύπλοκη και απαιτεί συνεργασία μεταξύ διαφόρων επαγγελμάτων υγείας, όπως ψυχίατρων και ψυχοθεραπευτών. Είναι σημαντικό να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης με τον ασθενή και να του προσφερθεί στήριξη για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτηθεί νομική παρέμβαση για να προστατευθεί το άτομο και να του παρασχεθεί η απαραίτητη ιατρική και ψυχοθεραπευτική βοήθεια. Στόχος είναι να ανακτηθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς και να του παρασχεθεί η απαραίτητη στήριξη για να ξεπεράσει αυτήν τη διαταραχή.
Msc BA Επικοινωνιολόγος- Personalities Creator
Πηγές - Βιβλιογραφικές αναφορές
Rosenthal, M; Stelian, J; Wagner, J; Berkman, P (1999). "Diogenes syndrome and hoarding in the elderly: case reports". The Israel Journal of Psychiatry and Related Sciences. 36 (1): 29–34.
Πληροφορίες
Ο Διογένης ο Κυνικός (Διογένης ο Σινωπεύς) ήταν ένας αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος που γεννήθηκε στη Σινώπη του Πόντου. Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Σωκράτης πέθανε την ημέρα της γέννησης του Διογένη. Ζούσε και φιλοσόφησε κυρίως κατά τον 4ο αιώνα π.Χ. Η φιλοσοφική σχολή που ίδρυσε, η κυνική φιλοσοφία, πήρε το όνομά της από τον όρο "κύνας" (σκύλος) λόγω της απλότητας και της απελευθέρωσης που πρωτοστάτησε στη ζωή του.
Οι κυνικοί φιλόσοφοι υποστήριζαν την απλότητα και τη λιτότητα στον τρόπο ζωής τους, απορρίπτοντας την υλική περιουσία και την κοινωνική καταναλωτική συμπεριφορά. Πίστευαν ότι η ευτυχία βρίσκεται στην αυτάρκεια και την αποφυγή της εξάρτησης από τα υλικά αγαθά. Ο Διογένης ο Κυνικός ίσως είναι ο πιο γνωστός από αυτούς και είναι γνωστός για την απλότητα της ζωής του.
Ένα από τα διάσημα περιστατικά που σχετίζονται με τον Διογένη είναι αυτό του φαναριού. Σύμφωνα με την παράδοση, κρατούσε ένα αναμμένο φανάρι κατά τη διάρκεια της ημέρας και όταν τον ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό, απάντησε: "Ψάχνω έναν άνθρωπο." Με αυτόν τον τρόπο, επεσήμανε την ανεπάρκεια της ανθρώπινης συμπεριφοράς και αναζητούσε την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα στους ανθρώπους.
Ο Διογένης ήταν γνωστός και για τον σκληρό και επικριτικό τρόπο με τον οποίο σχολίαζε την κοινωνία και τους συμπολίτες του. Πολλές από τις ατάκες του και τα περιστατικά της ζωής του έχουν γίνει διάσημα και συνεχίζουν να επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη φιλοσοφία και τη ζωή σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου