- Τα άτομα διαφέρουν μεταξύ τους σε σχέση με την ικανότητά τους:
- να κατανοούν πολύπλοκα θέματα
- να προσαρμόζονται επαρκώς στο περιβάλλον τους
- να ωριμάζουν από τις εμπειρίες τους
- να χρησιμοποιούν τη λογική τους
- να ξεπερνούν τις δυσκολίες τους.
Οι περισσότερες θεωρίες Νοημοσύνης είναι απόπειρες αποσαφήνισης των παραπάνω ατομικών διαφορών.
Ορισμοί της Νοημοσύνης
- Ως μια γενική έφεση για μάθηση ή μια ικανότητα απόκτησης και χρήσης γνώσεων ή δεξιοτήτων
- Ως κατευθυνόμενη προς στόχο προσαρμοστική συμπεριφορά (Sternberg & Salter, 1982)
- Ως ικανότητα χειρισμού αφηρημένων εννοιών, επίλυσης προβλημάτων και μάθησης (Snyderman & Rothman, 1987)
Η λέξη «νοημοσύνη» πρωτοεμφανίζεται στην αγγλική γλώσσα το 12ο περίπου αιώνα. Ο καθένας έχει τη δική του έμμεση (άδηλη) θεωρία για τη νοημοσύνη, την οποία και χρησιμοποιεί σε ποικίλες κοινωνικές περιστάσεις. Οι θεωρίες αυτές αναγνωρίζουν ότι η νοημοσύνη ορίζεται διαφορετικά σε διαφορετικά περιβαλλοντικά πλαίσια: πχ. ένας έξυπνος χειρουργός θα εμφανίζει διαφορετικού τύπου νοημοσύνη από έναν έξυπνο αθλητή. Οι έμμεσες (άδηλες) θεωρίες νοημοσύνης μπορεί να διαφέρουν από κουλτούρα σε κουλτούρα. πχ. Οι Κινέζοι της Ταϊβάν περιλαμβάνουν, στους έμμεσους ορισμούς τους για τη νοημοσύνη, ικανότητες διαπροσωπικής και ενδοπροσωπικής επικοινωνίας, ενώ οι αγροτικοί πληθυσμοί της Κένυας περιλαμβάνουν τόσο γνωστικές όσο και ηθικές δεξιότητες. Ο τρόπος αξιολόγησης της νοημοσύνης μπορεί να αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου, εντός του ίδιου πολιτισμικού περιβάλλοντος. Πχ. Στις Η.Π.Α. πιστεύεται σήμερα από πολλούς ότι σημαντική πλευρά της νοημοσύνης αποτελούν, εκτός από τις γνωστικές, και οι συναισθηματικές ικανότητες τους ατόμου.
Η έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια ευρύτατα από την εκλαϊκευμένη ψυχολογία. Υπάρχουν ορισμένα ερευνητικά δεδομένα που δείχνουν την ύπαρξη κάποιου είδους συναισθηματικής νοημοσύνης, ωστόσο είναι μάλλον συγκεχυμένα.
Η συναισθηματική νοημοσύνη ορίστηκε ως: «η ικανότητα αντίληψης και έκφρασης συναισθήματος, η ικανότητα αφομοίωσης του συναισθήματος από τη σκέψη, η ικανότητα να χρησιμοποιούμε το συναίσθημα για την κατανόηση του κόσμου και η ικανότητα ρύθμισης του συναισθήματος του εαυτού και των άλλων» (Mayer, Salovey, & Caruso, 2000, σ. 396).
Η κοινωνική νοημοσύνη ορίζεται ως η ικανότητα του ατόμου να καταλαβαίνει και να αλληλεπιδρά με τους συνανθρώπους του εντός του κοινωνικού του περιβάλλοντος (Kihlstrom & Cantor, 2000).
Διάφορες έρευνες έχουν δείξει, επίσης, ότι οι μεταβλητές που σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του κάθε ατόμου συνδέονται με τη νοημοσύνη (Ackerman, 1996). Τέλος, υπάρχουν και οι άμεσοι ορισμοί της νοημοσύνης, οι οποίοι επικεντρώνονται συχνά στο πώς αξιολογείται η νοημοσύνη. Ορισμένοι, δηλαδή, ψυχολόγοι ορίζουν ως νοημοσύνη το ο,τιδήποτε μετράται από τις διάφορες δοκιμασίες νοημοσύνης. Αν και η πλειοψηφία των γνωστικών ψυχολόγων δεν υιοθετεί πλέον αυτόν τον τρόπο ορισμού, είναι γεγονός, ωστόσο, ότι η προσπάθεια κατανόησης της έννοιας της νοημοσύνης, μέσω της μέτρησης των διαφόρων εκφάνσεών της, έχει μακρά ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου